رواية وش ثالث الفصل الثاني عشر
انت اخدت البرشام يا مدحت؟
سألت مروه اول ما مدحت رجع الشقه
ايوه اخدت البرشام متقلقيش مش هسمح ان عقلى يودينى
فى اماكن وحشه تاني، عقلى بتدور فيه أفكار زفت
زى ايه مثلا؟
ابتسم مدحت، تصورى عقلى القذر مصورلى ان فيه علاقه بينك وبين اسامه!!
لا ومش كده بس، اول مبارح تهيألى انى سمعت صوت بيتكلم معاكى وانا نايم، شوفتى تفكيرى زفت ازاى؟
حطيت التليفون يسجل علشان اريح مخى
ولقت ايه؟
ملقتش حاجه، مكنش فيه اى صوت فى التسجيل
، انا اسف يا مروة سامحينى، بس خلاص انا عرفت انى عيان
وهاخد العلاج على طول..
كل يا حبيى، لازم تاكل علشان بتاخد علاج كتير، وانا مش زعلانه منك، انت ياما شكيت فيا كتير مش اول مره
بجد يا مروه؟
بجد
ليه مش فاكر؟
مش فاكر حاجه ممكن تقوليلى؟
كنت كل يوم بتطلع بقصه جديده يا مدحت لو حكيت مش هنخلص
لكن انت مش فاكر انى اشتكيت ليك من أسامه؟
ازاى هيكون ليه علاقه بيه وانا بتشكتى من حضورك البيت هنا؟
انا بفكر اتصالح مع اسامه يا مروه، هعتذرله انا غلطت فى حقه
لا.... بلاش يا مدحت، انا فعلآ مخنوقه من اسامه ومش عايزاه يجي البيت هنا خالص
بتدايق لما يجى البيت وانت مش موجود
خلاص براحتك يا مروه إلى انتى عايزاه هعمله
انا هدخل انام بقا، عايزه حاجه؟
شكرا يا حبيى انا هسهر شويه قدام التليفزيون وانام
رقد مدحت على سريره وهو يشعر بالراحه وما ان اغمض عينيه حتى سمع صوت مروه فى الهاتف
ازيك يا حبيبي؟ عامل ايه؟ بكره ولا بعده هعدى عليك اشوفك
انت وحشتنى اووى ونفسى تكون فى حضنى لكن الظروف صعبه
لا متقلقش هعدى عليك، وانا كمان بحبك
ثم سكن الصوت وساد الهدوء داخل الشقه...
على طاولة الإفطار قال مدحت، مروه انا سمعتك بتتكلمى فى التليفون امبارح
مدحت احنا هنرجع تانى؟
انا مصدقت انك بقيت كويس وبقيت بتاخد العلاج
