رواية عروس الهادي الفصل الثاني 2 بقلم ارواح تائهه
البارت الثاني❤️
هادى: عريس ايه وزفت ايه اللى بتقوله ده يا عمي
ـ فى ايه يا هادى بتعلي صوتك على عمك ليه وفيها ايه عريس عريس فيها حاجه دى
هادى بعصبيه: يا بابا انا اقصد ان هى لسه صغيره وامتحاناتها قربت
ـ يا هادى هو لسه بيطلبها لسه معطتنيش رأيها لسه
ـــ ها يا بنتى اخليه يجى
هادى بيبص لمريم مترقب اجابتها
مريم: بص يا بابا حضرتك انا لسه صغيره فعلا زي ما هادى قال وكمان مش عايزه حاجه تشغلنى عن الدراسه
ـ خلاص يا بنتى أنا مش هغصبك على حاجه
حنان: انا روقت الشقه اللى قدامنا اول مقولتلى يا قمر ان انتو هتقعدوا فيها
مريم: ايه ده يا عمي انتوا هتستقروا هنا خلاص
ـ ايوه يا بنتى هنقعد هنا معاكوا
مريم: طيب اسيبكوا انا وادخل اكمل مذاكره
هادى بغضب: انا ماشى
قمر: رايح فين يا هادى الساعه داخله على 11
هادى: مش رايح يا امى هشوف واحد صاحبي وجاى
ـ طيب احنا تستأذن بقى
ـ متخليكوا قاعدين شويه
ـ لا عشان نروح نستريح شويه
_________________________
ما انكرش اني فرحت برد فعله مش ممكن يكون بيبادلنى نفس الشعور لا يا مريم طلعى كل ده من دماغك وركزى فى مذكراتك الامتحانات على الابواب
احمد صاحب هادى: ما قلتلك يا هادى خد خطوه واتقدملها
هادى: احمد قولتلك لسه صغيره انت عارف فرق السن بينا قد ايه
احمد: وايه يعنى انت عندك 26سنه وهى عندها 18سنه ومش كتير والحب مش بالسن على فكره
هادى بتنهيده: مش عايز اظلمها معايا انا حاسس ان هى بتحبنى وانا كمان بحبها بس مش لازم ده يحصل هى لسه صغيره
احمد: انت مخك ده ايه احنا اللى هنعيده هنزيده خلاص ياعم طلاما مش عايز تاخد خطوه وتتقدملها سيبها بقى انت كده بتوقف حالها
هادى بعصبيه: احمد انت بتقول ايه هى لو مكنتش ليا مش هتكون لغيرى
احمد: انت كلامك متناقض عن بعضه طيب هتتقدملها طيب
هادى: مش عارف حاسس اني مشوش
احمد: خلاص لما تكون عرفت تكون هى راحت منك انا كنت معجب بيه وخلاص يا هادي هتقدملها
هادى بعصبيه: ضربه بالبوكس انت بتقول ايه يلا انا خلاص قررت ان بعد النتيجه ما تطلع هتقدملها وهتجوزها سواء برضاها أو غصب عنها
احمد بضحك: ايدك تقيله كان لازم اقول كده عشان تتحرك
هادى: ماشى يا ظريف انا ماشي
احمد بضحك: ابقى سلملى عليها
هادى بس يلا شكلك عايز تتربا
احمد: خلاص يا عم مشى
ـ نزلت عشان اشترى حاجه من السوبر ماركت كنا الساعه 12ونص بليل وانا طالعه البيت
هادى بعصبيه: بتعملى ايه فى الوقت ده بره
مريم بخوف ودموع: والله مش بعمل حاجه انا كنت نازله اشترى حاجه بس
هادى بنرفزه: حاجه ايه الساعه 12
مريم بخوف: كنت عايزه اكل شوكولاته
هادى وهو بيشد فى شعره: وما قولتليش ليه
مريم: وانا اقولك ليه
هادى: اخفى من وشى دلوقت
ـ طلعت اجرى من الخوف ايوه العمر مش بعزقه طلعت اكلت الشوكولاته ونمت وانا بفكر فيه صحيت على رنة الفون
مريم بنوم: الو
ـ قومى يلا عشان تصلى الفجر
مريم بصيت فى الفون: لقيته رقم هادى
مريم: حاضر قايمه اهو
قومت صليت الفجر وقريت الاذكار والورد بتاعى فى البلكونه عشان الوقت ده بيبقا جميل وقت الشروق وبعد كده دخلت عملتلى شاى بلبن العشق وطلعت البلكونه تانى عشان اذاكر
هادى: بتذاكرى ايه
مريم: حرام عليك خضتنى
هادى: سلامتك من الخضه بتشربى ايه
مريم: شاى بلبن اعملك
هادى: لا اعملى قهوه بلبن
مريم: لا قهوه الصبح على الريق لا هعملك شاى بلبن
هادى: تمام
دخلت عملتله وطلعت
هادى: تسلم ايدك
هادى: هو لو فيه عريس اتقدملك محترم هتوافقى بيه
مريم: لا
هادى: ليه إن شاء الله بتحبى حد
مريم: ببرود: ايوه
هادى بعصبيه وزعيق: نعمممم انتى بتقولي ايه
مريم: وطى صوتك الناس نايمه وايوه انت سألت سوال وانا جاوبت
هادى بنرفزه: بقولك ايه يا بت الناس انتى هتخلصى امتحانات من هنا ومش هستنا اكتر من كده وهنكتب الكتاب على طول
مريم بفرحه بس بتحاول تداريها: مش لنا ابقى اوافق
هادى: لا ما انتى هتوافقى غصب عنك اصلا أنا مترفضش
مريم: لا وانا مش موافقه ها نينى
هادى بعصبيه: بصى يا بت بقى انا بحبك
وانسى اللى انتى بتحبيه ده عشان انتى مش هتكونى لحد غيرى
مريم بضحك: طيب على فكره بقى انا كمان
هادى بضحك: انتى كمان ايه
مريم بتهرب: ايه ده الساعه 7 يلا انا هدخل عشان عندى درس
هادى: ماشى اهربي براحتك مسيرك تقعى واه انتى ترجعي الدرس تانى
مريم: حاضر يلا سلام
هادى: سلام
ـ دخلت صليت الضحى ولبست
حنان: ايه ده انتى تعبانه يا حبيبتي
مريم بضحك: ليه بس يا ماما
حنان: اصلك قومتى من غير ما اصحيكى
مريم بابتسامة: عادى يا ماما انا همشي بقى
حنان: ماشى خلى بالك من نفسك
مريم: حاضر عايزه حاجه
حنان: سلامتك
ـ ده ايه الهناء ده كله متأخرتيش زى العاده وبتضحكى
مريم: ايه يا ستى مش عايزانى اضحك
حنين: يا ستى ربنا يديمها ضحكه بس ايه الصناره غمزت
مريم: يلا بس لما نطلع هحكيلك
ـ ماشى
يااه اخيرا ماده غتته
مريم: ايوه والله مش بحبها يلا بس عشان نروح درس مستر هادى هنتأخر
حنين: احنا مش اتطردنا امبارح
مريم: ما هو رجعنا تانى
ـ انسه مريم ممكن لحظه
مريم: نعم
ـ ممكن اخد رقمك عشان تبعتيلى الملخصات
مريم: انا ممكن اديك الملخصات تصورها وترجعها انما رقمى لا
هادى بغضب وزعيق: مرييييييم..........
يتبع....
