رواية الظلال المحترقة (كاملة جميع الفصول) بقلم اسماعيل موسي
كنت بلعب فى الشارع قدام البيت تحت شجرة الصفصاف إلى الريح بيرقص أوراقها وفروعها وحاطه ايدى فى قناية مياه ارتوازى ساقعه لم وصل شاب وسيم لابس لبس غريب راكب عربه بتجرها خيول وستاير مغطيه إلى جواها ووقف قدام بيتنا ومعطفه الطويل الأزرق بيرفرف فى الهوا
اختى لينا كانت شغاله جوة البيت بتنضف وتكنس التراب إلى مش بيبطل يدخل من الشباك والباب
الشاب بص ناحيتى وسألنى فين والدك؟
شاورت على الحقل وقلتله شغال فى ارضنا
مرر ايده البارده على شعر راسى وهمس، بنت شاطرة
روحى نادى والدك
وكان بيبص على اختى نظرات غريبه، لقينى مبلمه حط ايده فى جيبه وطالع قالب شيكولاته وهزه فى ايدى وهمس دا عشانك، اخدت الشيكولاته وحطتها فى بقى كانت لذيذه اووى أجمل شيكولاته اكلتها فى حياتى تحس انها بتدوب فى بقك وبتتكلم معاك، بعدها طلع كيس احمر من جيبه وخرج منه عملة معدنية ووطى ناحيتى لأنه كان طويل اووى وهمس احتفظى بالعمله دى عشانى ومتسمحيش انها تضيع منك آبدآ ولا تبادليها بأى حاجه ماشى؟
قلت ماشى
همس وعد؟
قلت وعد
قال طيب يلا نادى والدك بسرعه وبص على الشمس إلى كانت مايله ناحيت الغروب وهمس قبل ما الشمس ما تغيب
جريت على والدى بكل سرعتى عبرت قناية الميه ومريت داخل الحقول لحد ما وصلت والدى
قلتله فيه شاب غريب مستنيك قدام البيت
والدى همس وهو بيمسح العرق من على وشه غريب مين؟
قلتله معرفش لكن واضح انه مش من البلد خالص وشكله حلو اووى
والدى قال شيلى الفاس يا تلا وتعالى ورايا
شلت الفاس على كتفى ومشيت ورا والدى لحد ما وصلنا البيت
اول ما والدى شاف الشاب همس غريبه؟
دا شكله مش النواحى بتاعتنا خالص، كان الشاب ربط الخيول فى شجرة الصفصاف وواقف جنب العربه بيبص على الحقول الشاسعه بشرود
والدى رحب بالشاب ودعاه يدخل البيت، الشاب ابتسم وقال بلهجه غريبه اشكرك أيها الرجل الطيب، انا جايلك فى مهمه محدده
والدى همس خير ان شاء الله؟
همس الشاب انا عايز دى وشاور على لينا
والدى فتح بقه بغضب، عايزها ازاى يعنى؟
اكمل الشاب كأنه كلام عادى، عايزها وهدفع فيها المقابل العادل وطلع من جيبه كيس مليان عملات ذهبيه شكله غريب جدا وحطه قدام والدى
