رواية الروح المنكسرة الفصل السادس والعشرون 26 بقلم لولو وائل


 رواية الروح المنكسرة الفصل السادس والعشرون 26 بقلم لولو وائل


الفضل السادس والعشرون


مروه:طب هنعرف ازاى 


سليم:انا هتصرف


مروه:بقولك اى متقولى على الى فى دماغك علشان مش هفضل افكر كده كتير 


سليم:تعرفى تسكتي وتسبيني افكر 


مروه:طيب عملت اى مع روح صح


سليم:فى حاجه منعه روح انها تعترف بس اى هى مش عارف


مروه:هو اى الغموض الى احنا فى ده كل حاجه وليها سر وهنعرف كل الأسرار دى ازاى 


سليم:ادينى بدور يمكن اعرف حاجه 


مروه:لو عرفت حاجه قولى


سليم:طيب 

•••••••••••••••••

ايمان:طب ادخل ادور فى حاجة روح يمكن الاقى حاجه ولا اعمل اى بس هى لو جت وشافتني بعمل كده هتزعل طب اعمل اى 


روح:فى اى تعملى اى فى اى 


ايمان:ها مفيش جيتى بدرى يعنى 


روح:زهقت وقولت ارتاح شوايه عملتى اى فى تجهيزات الخطوبه 


ايمان:لسه انا وسليم بنتفق على كل حاجه 


روح:طيب انا داخله انام شوايه علشان تعبانه 


ايمان:تمام 


وذهبت روح الى غرفتها وفتحت خزانتها


روح:خلاص فاضل دليل واحد وهقوف الخطوبه دى وكل الكابوس ده هينتهى 


••••••••••••••••






مروه:ماما انا هخرج اتمشى شوايه 


سلوى:ماشى بس متتأخريش 


مروه:حاضر 


وذهبت مروه للتنزه وكانت تسير وهى تمسك هاتفها حتى اصتدمت بشخص 


مروه:مش تفت 


ولم تكمل الكلمه واتصدمت مما رأته:  انت تانى


اسر:نصيبى العسل


مروه:احم انا اسفه 


اسر:على مش المفروض انا الى غلطان


مروه:لا انا الى غلطت كنت ماسكه التليفون ومبصتش قدامى 


اسر:وبلناسبه للمره الى فاتت


مروه:خلاص بقى ميبقاش قلبك اسود


اسر:هعديها بمزاجى 


مروه:طيب 


اسر:انتى اسمك اى بقى يا لمضه 


مروه:انا مش لمضه اسمى مروه 


اسر:ماشى يا مروه بصى يا مروه دى نصيحه لوجه الله وانتى ماشيه بصى قدامك لانك ممكن تخبطى فى حد مش هيعديها زى لا هيمد ايده ويغلط فيكى 


مروه:أنت قريب ايمان ولا اى


اسر:ايمان مين


مروه:متاخدش فى بالك 


اسر:ما علينا انا قولت اقولك وخلاص 


مروه:شكر على النصيحه 


اسر:العفو الا قوليلى بقى انتى فى سنه كام باين عليكى فى اعدادى


مروه :مين دى الى فى إعدادى انا مخلصه جامعه حضرتك


اسر:اى بقى انتى يا اوزعه مخلصه جامعه 


مروه بغضب:مين دى الى اوزعه 


اسر:خلاص خلاص بهزر معاكى متقفشيش اوى كده  


مروه:همشيها بمزاجى بدل ما اقلبها خناقه 


اسر:لا وعلى اى خلينا محترمين مع بعض احسن 


مروه:صح كده 


••••••••••••••••

سيرين:مالك يا أكرم


اكرم:مفيش 


سيرين:متأكد


أكرم:اه متأكد 


سيرين:أنت رجعتنا مصر ليه طيب 


اكرم:عايز أظهر حقيقة ذنب مش مخلينى ارتاح 


سيرين:وده ذنب اى ده 


اكرم:هتعرفى بكره 


سيرين:طب متقول دلوقتى 


اكرم:قولت هتعرفى بكره وخلاص بقى 


سيرين:طيب على راحتك


اكرم:عايز بس طلب منك كلمى روح تيجى بكره القسم القديم


سيرين:نعم اكلم مين وانت عايزها ليه دى عملتلك حاجه تانيه ولا اى 


اكرم:كلميها وخلاص ولازم تيجى بكره اكيد وبكره هتفهمى كل حاجه 


سيرين:طيب 

••••••••••••••••


فؤاد:الهانم كل ده فين


رانيا:شكلها فى حاجه حصلت 


فؤاد:ربنا يستر 


رانيا:هى مش الفروض اختك ازاى مقلتلكش هى فين 


فؤاد:اول مره متقوليش هى رايحه فين 


رانيا:يارب تكون بخير 


فاطمه:فؤاد يا بنى مريم قبل ما تمشى قالتلى اقولك حاجه بس انا نسيت 


فؤاد:قالتلك اى يا داده


فاطمه:قالتلى اقولك انها هتروح للدكتور وهتتأخر شوايه 


فؤاد:دكتور ليه 


رانيا:منا قولتلك هى كانت تعبانه الصبح وشكلها مش مظبوط بس مقالتليش ليه اروح معاها


فاطمه:معرفش يا بنتى هو ده كل الى قالته


فؤاد:ماشى يا داده شكر


رانيا:يارب تكون بخير 


فؤاد :يارب 

•••••••••••••••••

الطبيب:مبروك يا مدام انتى حامل 


مريم بصدمه:اى حامل 


الطبيب:فى اى مش فرحانه ليه 


مريم:ها لا طبعا فرحانه بس مستغربه شوايه 


الطبيب:هو ده اول طفل ليكى


مريم:اه اول طفل


الطبيب:الف مبروك 


مريم:الله يبارك فى حضرتك 


وخرجت مريم من المستشفى وهى خائفه 


مريم :هو ده الى مكنتش عامله حسابه خالص دلوقتى 


وذهبت الى المنزل 


•••••••••••••••






روح بنوم:الو مين 


سيرين:أنا سيرين


واعدلت روح واجابت:اهلا سيرين هانم خير 


سيرين:تعالى بكره على القسم القديم وده مش طلبى ده طلب أكرم 


روح:محسسانى انى كده هوافق يعنى وبعدين هو عايز اى 


سيرين:معرفش هو قال عايزك ضرورى بكره ولازم تيجى


روح:تمام هفكر 


سيرين:تمام 


واغلقت الخط


روح:وهيكون عايزنى فى اى ده راخر


ايمان:مالك فى اى 


روح: أكرم عايزنى اروح بكره القسم القديم 


ايمان:وده ليه ده 


روح:مش عارفه وعايزنى ضرورى ولازم اجى كمان 


ايمان:خلاص هروح معاكى 


روح:تمام انا اصلا مش عايزه اروح لوحدى ولا حتى مرتاحه 


ايمان:خير ان شاء الله


روح:ان شاء الله 


••••••••••••••••••

فؤاد:اخيرا شرفتى يا هانم اى كل ده


مريم:اصل المستشفى كانت زحمه اوى 


فؤاد:وطلع عندك اى


راينا:طمنيني يا مريم فيكى اى


مريم :انا حامل 


رانيا بصدمه:نعم ازاى 


فؤاد بفرحه:بجد 


رانيا بإستغراب:أنت فرحان ان اختك حامل من غير جواز 


فؤاد:انتى هتفضلى هبله كدا كتير مريم مراتى الاولى


رانيا بصدمه:م م مراتك يعنى مش اختك 


فؤاد:لا مراتى مش اختى انا معنديش اخوات اصلا


رانيا ببكاء:ليه عملتو معايا كده ليه كدبتو عليا


مريم:هو انتى فكرك انه بيطيقك اصلا انتى معانا هنا بسبب وصيت ابوه 


رانيا بصدمه:وصيت ابوك 


يتبع...........


             الفصل السابع والعشرون من هنا 

لمتابعة باقي الرواية زوروا قناتنا على التليجرام من هنا

تعليقات
تطبيق روايات
حمل تطبيق روايات من هنا



×