رواية رفيق قلبي الفصل الرابع 4 بقلم شروق الحاوي
آسر بصدمة: رفييييف
جرى عليها بصدمة وخوف
وكل الطلاب اتلموا عليها
آسر أتدخل وبعدهم عنها وشالها وراح بيها على مكتبه
وسط صدمة الطلاب
آسر حطها على الكنبة اللى فى مكتبه وأزاح عنها نقابها وبعدها حرر شعرها
وبأصابعة بدأ يتحسس وجهها الملائكى بحنية
آسر لنفسة: مش عارف عملتى فيا اى فى يوم وليلة يارفيف وازاى اتحولتى وبقيتى بالجمال دا كله بقا يتأمل ملامحها الساحرة اللى سحرته ... وبعدها استدرك نفسة وان هى فاقدة الوعى
وراح بسرعة جاب برفان وبدأ يفوقها لحد مفاقت
آسر بلهفة قرب منها وسندها تتعدل : انتى كويسة
رفيف بوجع وحطت ايدها على راسها : ااه كويسة
وفجاءة آسر بعد عنها واتكلم بجمود
آسر بجمود: يلا علشان هنرجع البيت...
وساعدها تلبس خمارها والنقاب وخرج قبلها
بعد مدة خرجت رفيف تحت همسات الطلاب عليها
لم تهتم بهم وخرجت من الجامعة وجدت آسر بإنتظارها بنفس المكان اللى نزلت منة راحتلة وركبت وهو ساق وصل البيت ونزل وهى نزلت وراه
آسر بجمود مسكها من ايدها: دلوقتى عايزك تحكيلى كل حاجه وازاى اتحولتى بالشكل دا فى يوم وليلة
آسر فجاءة قرب منها وبقا يحسس على وجها: احكيلى يلا ازاى بقيتى كدا
رفيف اتوترت من قربة: ك كدا ازاى يعنى
آسر بغضب زقها بعيد عنة : بت انتى
انتى عايزة تفهمينى انك كنتى كدا من الاول وانا اللى مكنتش شايف وكان بيشاور على وشها
رفيف فهمت قصدة واتكلمت بخجل: مهو انا قولتلك مكنتش عايزة حد يشوفنى غير الشخص اللى هفتحلة قلبى ويفتحلى قلبة وأكون حببتة ومراتة وكل دنيتة
وطلبت من بابا البس نقاب بس هو رفض وقالى لما تتجوزى اعملى اللى تحبية وبعدها بقيت بحط ميكب بطريقة بحاول بيها اغير ملامحى وكمان كان ميكب غامق علشان كدا كانوا زملاتى وكل دفعتى بيتنمروا عليا فى الجامعه علشان مكنتش عايزة حد يشوفنى جميلة غير اللى بحبة وبس
آسر قرب منها وبقا يبص فى عيونها بتوهان: يعنى انتى بتحبينى انا وانا بس اللى شوفتك بالجمال دا يعنى مفيش حد يعرفك او شافك قبل كدا غيرى
رفيف اتوترت وبقت تفرك فى ايدها من كتر التوتر: ااه مفيش حد شافنى كدا غيرك انت و بابا بس
آسر بتوهان: طيب قوليها قولى بحبك يآسر
رفيف اتذكرت لما رفضها وعايرها بوالدها ولبسها:
لا انا بقيت بكر*هك ومبكر*هش فى حياتى قدك يآسر
آسر بغضب مسكها من شعرها: الكلمة دى لو سمعتها منك تانى هتشوفى وش مش هيعجبك مفهووم
رفيف الدموع لمعت فى عيونها ونزلت غصب عنها آسر اول مشاف دموعها شدها لحضنة
آسر بحنية: هشش اهدى انا اسف والله اسف وقعد وشدها على رجله وبقى يمسح دموعها بيدية بحنان وطبع قبلة سريعة على وجنتيها واخرى على عنقها رفيف كانت هتموت من الخجل
وبعدها ضمها ليدفن وجهه بين ثنايا عنقها يشم رائحتها التى تشبة رائحة الاطفال
رفيف بخجل وتوتر: آآسر لو لو سمحت اابعد آ آسر
آسر بضعف: مش قادر
بعد مدة بعد لما حس بدموعها
آسر اتضايق من فكرة ان هو السبب فى الدموع دى: طيب بتعيطى ليية دلوقتى انا عملتلك اى
رفيف بدموع وخجل: ا صل ااا نت يعنى اانا
آسر بحنية مسح دموعها بأيدة: طب خلاص اهدى اى رأيك نعمل بيتزا مع بعض مش انتى بتحبيها
رفيف بفرحة وحماس طفولى: بجد هنعمل بيتزا انا بحبها اووى يلا يلا وشدته من ايده للمطبخ
آسر عملها بيتزا وحطها على السفرة
رفيف بحماس: الله ريحتها حلوة اووى انا اللى هدوق الاول
آسر بإبتسامة: بس كدا رفيف قلبى تؤمر
رفيف اتوترت من الكلمة: ط ط يب يلا نناكل
آسر ابتسم على توترها وخجلها مسك قطعة صغيرة من البيتزا بإيدة
آسر بحنان: يلا انا هأكلك
رفيف بتزمر طفولى: لا لا انا هاكلها لوحدى
آسر ضحك على تزمرها اللطيف: لا انا هأكلك انا عارف إنك طفلة وهتبهدلى نفسك
رفيف بتذمر:على فكرة انا مش طفلة ماشى
آسر ضحك على تذمرها المحبب له:طيب يلا كلى بقا وإلا هاكلها لوحدى
رفيف بسرعة فتحت بوقها واكلت القطعه من ايده وبقا يأكلها بحنية
رفيف بشبع: خلاص يآسر شبعت
آسر: طب اى رأيك اذاكرلك شوية وبعدها نتفرج على فيلم مع بعض
رفيف بفرحة: بجد موافقة يلاا انا هجيب الكتب بتاعتى هواء
بعد ما مشيت رفيف
آسر لنفسة: حاسس إنك طفلة بريئة متستاهليش اللى كان هيحصلك ياترا لو عرفتى سبب زواجى منك هيحصلك اى
وفى نفس الوقت خايف احبك
فاق على صوتها
رفيف بقلق: آسر انت كويس آسر
اسر: هاا نعم فين الكتب
رفيف بتوتر: انا بصراحة كنت عايزة اطلب منك طلب
آسر بإستغراب: اى
رفيف بتوتر اكتر وخوف ليرفض طلبها: بصراحة انا كنت عايزة انزل اتطمن على بابا تحت ارجوك مترفضش ارجوك
اتفاجاءت من ردة
آسر بإبتسامة قام وقف : موافق يلا بينا
رفيف بفرحة سقفت بإيدها زى الاطفال ومرة واحد باستة من خدة وحضنته
آسر اتصدم من حركتة وبعدين بادلها الحضن
رفيف يلا ننزل وكانت رايحة تفتح الباب
آسر بغضب: رفيييييف
رفيف اتخضت من صوتة وبخوف: ننعم
آسر بغضب: انتى هتنزلى كدا
رفيف بصت على نفسها كانت بهدوم البيت شهقة بصدمة ينهاار انا هروح اغير هوااا
بعد مدة خرجت بفستان اسود جميل بنقوش بيضاء وخمار ابيض ونقاب ابيض وحطت لينسز اسود على عيونها وخرجت
آسر بتصفيرة اعجاب: قمر يارفيف قلبى وهمس فى ودانها وعيونك وانتى لابسه اللينسز قمرين علشان البحر اللى فى عيونك مش مسموح لحد يشوفة غيرى وبعدين بعد كدا تنزلى بيشة النقاب على عيونك ومسك ايدها يلا بينا
رفيف ابتسمت بخجل وتوتر ومسكت ايدة يلا
بعد 10 دقايق كانوا قاعدين مع بعض ورفيف كانت قاعده فى حضن باباها
رفيف: على فكرة انا زعلانة منك
والدها ضحك على طفولتها: لية يابنتى
رفيف: علشان مجتليش فوق وبوستنى زي كل يوم
آسر قاطعها
آسر: رفيف قلبى روحى اعمليلنا شاى عايز اكلم عمى محمد فى موضوع
رفيف بتوتر: شاى بس احنا معندناش....
والدها سريعا: فى سخان فى الكشك برة حببتى استخدمية
رفيف بإبتسامة: حاضر
خرجت رفيف تعمل شاى
وفجاءة لاقت اللى بيشدها لحضنة تعرفى ان النقاب حلو عليكى جدا بس من غيرة احلى وفجاءة شد نقابها وووو***
وفجاءة
الحلقه 4
تابع
رفيف قلبي
