رواية صفقة عمري الفصل الثامن والعشرون 28 بقلم ياسمين سمير
28
اذيكم ي قمرات عاملين ايه يارب تكونو بخير
افكركم بالبارت اللى فاتت
قاسم :يعنى دا اخر قرار ي روعه
تسكت روعه تقليل ثم تأخد نفس عميق :ايوا ي قاسم
ينظر اليها بحزن وخيبة امل
قاسم :تمام زى متحبى اجهزى الاسبوع الجاى هننزل الاسنكدريه واخلصك من الحبل اللى على رقبتك اللى مخاليكى مش طايقنى كنت عايز اسافر بكره بس للاسف مش هينفع ولازم امهد ل امى انك هتسيبى البيت
ثم يتركها ويذهب الى مكتبه
تقع روعه على الارض تبكى
يمر اسبوع ولا يدخل قاسم غرفته فى وجود روعه
يأتى قاسم ف المساء ليرى الجميع حاضر
قاسم :مساء الخير
الجميع :مساء الخير
قاسم يقف امام الجميع :كويس ان الكل موجود
سانيه :في ايه ي ولدى
قاسم وهو ينظر بعيون خاليه من التعابير :انا وروعه هنطلق
سانيه :ايه قاسم انت بتضحك
قاسم :مش بضحك ي امى انا وروعه خلاص قررنا اننا نفصل
سانيه :لى ايه اللى حصل
ثم تتجه الى روعه :قاسم عملك حاجه انتى زهقتيه هو زهقك
قاسم :امى خلاص دا قرار وانا اخدته
سانيه :لا ي قاسم الا دا انت عايز تحرمنى من حفيدى اللى مليش غيره
سامر :ي قاسم ممكن تفكرو وتوصلو لقرار غير دا
ينضر قاسم الى سامر بعصبيه :سامر
سانيه :ايه هضر"'به ولا تحبسه زى ماابوك كان بيعمل فيكى لى ورثت قوه القلب دى انت مكنتش كدا
قاسم وهو يحس باحراج امام فاطمه وروعه
قاسم ب عصبيه :اااامى
سانيه :لا ي قاسم مش هسكت حفيدى مش هتاخده منى وانتى ي روعه ايه اللى حصلك انا اعتبرتك بنتى بالظبط
روعه بدموع :ممكن تهدى ي ماما
سانيه وصوتها ارتفع :اهدى ايه هو الطلاق دا حاجه سهله كدا انتو لسه عيال انتو مش عارفين ايه اللى هيحصل
قاسم :يوووووو خلاص مش عايز صوت انا قررت وخلاص وهنسافر بكره تصبحو على خير
ثم يذهب الى مكتبه
تذهب روعه الى اخد ابنها
سانيه :راحه فين
روعه :ليث لازم ينام
سانيه :لا متاخديهوش
روعه :بس لو صحى بليل...
تقطع سانيه حديثها :روعه قولتلك سيبيه
تذهب روعه الى غرفتها لتجلس سانيه مره اخرى وتحمل الطفل
سامر :تفتكرى فعلا هيطلقها
سانيه :....لا رد
سامر :بس بعد اللى شوفته ب عينى ف المستشفى دا مستحيل يسيبها
تجلس فاطمه تراقب الجميع بهدوء
فاطمه ف سرها :سهلتى عليا كتير ي روعه وعلى اللى كنت هعمله فيكى وف ابنك ...كدا اكلم نرمين متعملش حاجه
تقف فاطمه :عن اذنك ي مرات عمى هنام
سانيه :روحى ي فاطمه
ف مكتب قاسم
يتحرك ف مكتبه كالوحش الذى ضاع من يديه فريسته
قاسم بعصبيه :ااااااااااااااااااه لى ي روعه لى كدا
ف غرفه روعه
تقف بالشرفه تنظر الى العدم شارده ف ذكرياتها مع ذاك القاسم الذى اقتحم حياتها واحببته
روعه ف بالها :حبيتيه ولا ايه ...لا طبعا ...امال زعلانه لى لى مش عايزه تسيبى البيت لى مش عايزه تسيبى الاربع حيطان اللى اتحبستى فيهم الكليه هناك الحياه هناك مش هنا ي روعه
لينسدل الظلام على الجميع
تستيقظ روعه وتخرج الى سانيه
دق دق
سانيه :ادخل
روعه :صباح الخير ي ماما
سانيه :تعالى ي روعه
روعه :منمتيش ولا ايه
سانيه :لى بتقولى كدا
روعه :اعده وليث على رجلك
سانيه وهيا تضع يديها على راس ليث بخف
تتحدث وهيا تنظر اليه :بحاول اشبع منه ومش عارفه اشبع منه
ثم تنظر الى روعه :لى عايزه تمشى وتحرمينى منه
روعه :مش مرتاحين انا وقاسم وان ممكن ننفصل دا كويس لينا وبعدين مسموح لقاسم ان يشوفه ف اى وقت
سانيه :طب وانا
روعه :اكيد مش هنعرف نيجى ولا انتى ي ماما هتعرفى تيجى ممكن نتكلم فديو كول
سانيه :وايه دا كمان
روعه :انك تتصلى علينا وتشوفينا ونشوفك
سانيه فرحه :يعنى هشوفكم
روعه :ايوا ي ماما طبعا
ترفع سانيه هاتفها الى روعه :التلفون اهو اشوفكم ازاى
روعه بابتسامه :بس دا مش عليه مسنجر
سانيه :وايه دا كمان
روعه :يعنى انتى بتعملى حساب على الفيس وكدا نتكلم عليه
سانيه :طب مستنيه ايه اعملى بسرعه
تقوم روعه بتنزيل المسنچر وانشاء حساب
روعه :تحبى تكتبيه ايه
سانيه :معرفش ولا اقول اكتبيه ليث ..ليث قاسم
روعه بابتسامه :حاضر
بعد قليل
روعه :خلاص كدا ي ماما عرفتى هنشوف بعض ازاى
سانيه :ايوا والواد سامر هنا اهو لو غلطت
روعه :هههه ماشى
روعه :عايزه ليث بقا عشان لازم ياكل ويغير هدومه
تمسك سانيه ليث :سيبيه شويه
روعه :بس ي ماما مينفعش
سانيه :طب سمى الله
روعه :حاضر بسم الله
تاخده وتذهب الى غرفتها لتبديل ملابسه
ف غرفه فاطمه
نرمين :هو انتى بحالات ي بنتى شويه عايزه تخلصى منها وشويه لا هو ايه الموضوع
فاطمه :هيطلقها وكدا هتمشى من هنا خااالص
نرمين :طيب انتى عايزه ايه دلوقتى
فاطمه :متعرفيش محمد وخلاص سلام بقا عشان لازم اودع الست روعه وابنها
نرمين :سلام ي اختى
تغلق معاها
فاطمه :yes
يجتمع الجميع ف بهو القصر بانتظار قاسم
يخرج قاسم من مكتبه
قاسم :فين الشنط ؟
روعه :زى مادخلت هخرج دخلت بشنطه هدومى وانت رميتها هخرج من غيرها مش عايزه حاجه من هنا
قاسم يحاول تمالك اعصابه :وليث انا ابوه ولسه عايش ماموتش
روعه :شنطه ليث ف العربيه سامر طلعها
قاسم :تمام يلا
تتجه روعه الى سانيه لتوديعها :هتوحشينى
ثم تقبل ليث ويديه
سانيه :تعالى زورينا القصر مفتوح
روعه :ان شاء الله ي امى
سانيه :لما ارن عليكى ردى على طول
سامر :ترن ايه
سانيه بفرحه :هكلم روعه واشوف ليث
سامر :ف تطور عظيم
ثم تذهب الى فاطمه
روعه :ممكن متكنش العلاقه بينا كويسه يس والله مكنش ف قلبى اي كرهه او حقد اتجاهك
تبتسم فاطمه :توصلى بالسلامه
تذهب روعه الى فتحيه
روعه :هتوحشينى
فتحيه بالدموع تنهمر من عينيها :والله ي هانم هتوحشينا
روعه هتطبط عليها
روعه :وانتى كمان هتوحشينا
ثم تذهب الى سامر
روعه بابتسامه :عايز حاجه
سامر بابتسامه :عايزكم بخير
ثم ينحنى يقبل يد ليث
سامر :مع انه مش عايش معانا من كتير بس هيوحشنى
ثم تذهب خلف قاسم وترفع يديها مودعا القصر والحاضرين
يقوم قاسم بمساعده روعه ف الصعود الى السياره
ثم تذهب الى عجله الاداره
يتحركو والصمت يملئ السياره
قاسم :هتروحى فين
روعه :بيت عمتى
يصل قاسم وروعه ف المساء
ليصل الى منزل العمه ليجد مجدى ورامى والمأذون
قاسم :ادخلى جوه دلوقتى
مجدى :لى
قاسم :دخلى ليث ي روعه
تذخل روعه دون ان تتفوه بكلمه
يجلس قاسم بين الحاضرين
قاسم :يلا ي سيدنا الشيخ
الشيخ :لازم صاحبه القرار تكون حاضره ي ابنى
يدخل قاسم الى الداخل ليرى روعه تجلس وبجوارها ليث وتخلع النقاب
تذهب اليها لتقف روعه امامه
قاسم :اخر مره هشوفك من غير نقاب
روعه تحاول التمسك
يخرج قاسم من يجيبه بطاقه انتماء
قاسم :دى عشان لو عوزتى حاجه انا فتحت حساب ب اسمك دا غير مؤخر الصداق
روعه :بس انا مش عايزاه حاجه ي قاسم
قاسم :بس دا حقكك
ثم يضع البطاقه على الترابيزه الموجوده بجوارها
قاسم :جاهزه
روعه بدموع :خلاص
قاسم :ايوا
روعه :جاهزه
يقوم قاسم بنزال النقاب مره اخرى
ثم يخرج ومن بعده روعه
المأذون :انتى روعه
روعه :ايوا
المأذون :راجعى ي بنتى حسابتك تانى ان اغضب الحلال عند اللله الطلاق
رامى :يلا ي شيخ اخنا متفقين على كل حاجه
ينظر المأذون الى روعه :ليكى مؤخر صداق بقيمه ٢ميلون جنيه
روعه بصدمه :ايه
قاسم :ايوا ي روعه
روعه :بس دا كتير مش عايزاه
مجدى :دا حقكك
المأذون :دا حقكك ي بنتى
تنظر روعه الى الاسفل
يتجه المأذون الى قاسم :طلقها
قاسم وهو ينظر الى روعه وتذكر بنفس المكان كان يجلس مضطرا والان مضطرا
قاسم :.....
ممكن يطلقها ولا لا
دا اللى هنعرفه البارت القادم ان شاء الله
