رواية صفقة عمري الفصل السابع 7 بقلم ياسمين سمير
7
افكركم بالبارت الى فات
روعه :انت هتعمل اى
قاسم وهو يخرج مقص من جلبابه
قاسم :اقصه
تنتفض روعه من مكانها :انا عملت الى انت قولت عليه
يقترب قاسم منها اكتر ثم ينحنى الى مستواها :بس مش زى ماانا عايز
روعه :وعايز اى
قاسم :تفضلى جنبى
روعه بسخريه:هه ماانا محبوسه اهو حاولت اهرب ؟
قاسم :متقدريش اصلا
روعه بخيبه امل :فعلا
قاسم :النهارده يومك
روعه وتظهر على وجها علامات الاستفهام
قاسم :انتى يوم وفاطمه يوم
روعه :ااااااه ماانت متجوز اتنين
قاسم :اه الله يكون ف عونى
روعه :عايز اى منى ي قاسم
قاسم :اسمى قاسى
روعه :انت بالنسبالى قاسم
قاسم :حتى بعد الى حصل يوم النتيجه
تتذكر روعه صفعاته وتتذكر كلامه عن ابيها
روعه :هو بابا باعنى ف مزاد
قاسم بتجاهل كلامها :اجهزى النهارده
روعه :رد عليا انت رايح فين
قاسم :حسك عينك تكلمنى بالطريقه دى فااااهمه
روعه بتحدى :لا مش فاااهمه
يقترب منها قاسم :دا القطه بقيت بتتكلم
ثم يضع يده على خصرها :تعرفى انى بحب القطط الى بتخربش دى
روعه :ابعد عنى
قاسم :لى انا ممكن اقفل الستاير ونقضى ليلتنا
روعه :مش هتعمل كدا
قاسم وهو يضع راسه وسط شعرها :اى الى هيمنع
روعه :شغلك
قاسم :مفيش حاجه ف الدنيا دى تمنعنى عنك
روعه :بس اكيد بردو مش هتعمل كدا صح
ينظر اليها قاسم ثم يغمض عينه قليل :انزل بس بشرط
روعه :لارد
قاسم :تمام هتعبرك موافقه
ليطبق شفتيه على شفتيها
روعه تحاول الابتعاد عنه لكن دون جدوى
يضع يديه على خصرها بتملك والاخرى على وجها لمنعها من الحركه
بعد وقت ليس بقصير يبتعد عنها لحاجتهم للاكسجين
روعه :كحكح انت مجنونه كنت هموت
قاسم :طعمهم عسل زيك بالظبط
روعه :انت قليل الادب
قاسم :ههههههههه مش جديده
ثم يتركها وينزل
فاطمه :قاسى قاسى
قاسم :نعم ي فاطمه
فاطمه :انت كنت فين
قاسم :كنت بجيب شويه حاجات من فوق عايزه اى
فاطمه :مفيش انت هتبات عندى النهارده صح
قاسم :لا النهارده يوم روعه
فاطمه :بس انت فضلت معاها شهر
قاسم :كانت عروسه انا فضلت معاكى سنتين
فاطمه :مستكترهم عليا
قاسم :مش كدا بس من النهارده يوم ليها ويوم ليكى
فاطمه :قاسى انا بحبك
قاسم :فاطمه انتى مش بتحبينى احنا اتجوزنا عشان ابويا وعمى الله يرحمهم اه ممكن بتحبينى بس مش اكتر من الفلوس الى فاتحه بيها حسابك ف البنك عن طريقه صحبتك ايام الكليه
فاطمه بصدمه :انت انت ازاى عرفت دا
قاسم :انا ازودهملك انتى بنت عمى ف الاول وف الاخر بس انا بكره الى يستغفلنى وانتى عملتى كدا
فاطمه :بس ي قاسم
يتركها ويذهب
فاطمه ف نفسها :كدا اللعب على المكشوف ي ابن عمى وهعرف ازاى ابعد البت دى عن هنا
يتنزل روعه وتتجه الى المطبخ لترى سانيه تجلس على الطاوله التى بالمطبخ
روعه :بتعملى اى ي ماما
سانيه:تعالى ي حبيبتى بعمل محشى
روعه :ياااااه دا صعب اووووى
سانيه:دا مفيش اسهل منه
روعه :بس انا مش بحب دا
سانيه:امال بتحبى اى
روعه :ورق العنب دا جنان
سانيه :زى قاسى
روعه :هو بيحبه
سانيه:بيموت فيه .تعالى بقا اعملك بتعمل ازاى ...هاتى ي بت ي فتحيه ورق العنب من عندك
فتحيه:من عنيا ي هانم
تضع ورق العنب بجوارها
ثم تأخد سانيه ورقه :بصى ي حبيبتى بتحطى شويه رز صغيرين وبعد كدا بتعملى كدا وبعدين كدا وبتلفى كدا
ثم ترفعه اليها :وكدا خلاص شوفتى حلو ازاى
روعه :ايوا حلو اجرب انا بقا
تقوم روعه بلف واحد اخر
روعه :كدا ي ماما
سانيه :ههههههه حلو بس لازم ميكنش مفكوك كدا
روعه :هحاول تانى
بعد قليل ف المطبخ تدخل فاطمه
فاطمه :بتعملو اى
سانيه :تعالى ي فاطمه شوفى روعه بتعمل المحشى
فاطمه :اه مبقاش غير واحده لسه بتتعلم هناكل من ايدها
سانيه :ف اى ي فاطمه اى الكلام الى انتى بتقوليه دا
فاطمه :مش قصدى ي مرات عمى بس انا الى على طول بعمله
سانيه :وروعه كمان مرات قاسى ولا نسيتى
فاطمه :لا منستش انا هكمل الاكل
سانيه :يلا ي روعه كملى المحشى قاسى بيجى الساعه ٢بالظبط
روعه :حاضر ي ماما
يأتى قاسم ويتجمعو على السفره
ثم يرفع قاسم المحشى :مين الى عمل دا
سانيه وهيا تطبطب على كتف روعه :روعه
قاسم :اممم ف تطور كبير
يتذوق قاسم
ثم تنتظر فاطمه رده
قاسم :حلو تسلم ايدك ثم يغمز لها
روعه تبتسم لم يرى ابتسامتها لاكنه شافها ف عيونها
فاطمه وهيا تتذكر ف المطبخ
تستغل انشغال الموجودين وتضع كميه كبيره من الشطه لانها تعلم انه لا يحبها
تخاف ان تتكلم خايفه ليشك فيها
يأتى الليل
يدخل قاسم الى غرفته ليرى روعه نايمه
لييتجه اليها ويتأمل ملامحها
بعد قليل
قاسم :روعه روعه اصحى
روعه بنعاس :ف اى
قاسم :قومى
روعه :ف اى ي قاسم سبنى بقا عايزه انام
قاسم :مفيش نوم قومى
تستيقظ روعه :نعم ف اى
قاسم :اى جوزك وعايزك
روعه وهيا تنظر للمنبه لترى الساعه الواحده صباحا
روعه :الساعه واحده ي قاسم عايزنى ف اى دلوقتى
قاسم :افهمى بقولك انا جوزك وعايزك
روعه :عايزه انام
يحملها قاسم الى الحمام
قاسم وهو يضع المياه على وجها :فوقى كدا
روعه بخضه من اثر المياه:خلاص فوقت
يحملها ويذهب ليها اتجها الدولاب ثم يخرج قميص نوم قصير جدا ويعطيها اياه
روعه بصدمه :ماله
قاسم :البسيه
روعه :لى
قاسم :مزاجى
روعه :انت مجنون انت جاى تصحينى الساعه واحده تقولى البسى دا
قاسم :هتلبسيه ولا البسهولك انا بس ساعتها مش هتحتاحى تلبسيه
روعه :لا لا خلاص هلبسه
تتجه الى الحمام وبسرها تلعن حظها وتلعن اليوم التى وافقت بيه على هذا الرجل
تخرج بعد قليل من الحمام
يقترب منها قاسم ويقوم بفك رابطه شعرها لينسدل شعرها
ثم يحملها الى سريرهم
يقترب منها ثم توقفه روعه
روعه :بس انا مش عايزه كدا
يتجاهلها ويقتر منها اكثر:مش برضاكى
روعه وهيا تحاول ان تبدء بمواضيع :تيجى نلعب
يبتعد عنها قاسم :يوووووو انتى عايزه اى
روعه :نلعب
قاسم :وبعد اللعب
روعه :مش عارفه
قاسم :عايزه تلعبى اى
روعه :بص انت هتغمض عينك لو مسكتنى يبقى انت الكسبان لو مقدرتش تمسكنى كدا انا الكسبانه
قاسم :بس لو خسرتى هتنفذى الى هقول عليه
روعه :موافقه يلا
ثم تقوم بتغطيه عينه
يحاول الامساك بيها لكن دون فائده
روعه :هههههه شوفت ازاى خسرت
قاسم :لا لسه مخسرتش
روعه وهيا تتحرك حوليه:مش هتعرف تمسكنى
قبل انا تكمل الجمله يمسكها قاسم
قاسم :ههههههههه مسكتك
يرفع الغطاء عن وجه :انتى الى خسرتى
روعه بحزن :مسكتنى ازاى
قاسم :من صوتك ومن حركاتك دلوقتى لازم تنفذى الى هقول عليه
روعه :اتفضل قول
يأخدها ويجلسان على السرير
ثم يقترب من اذنيها
قاسم :ترقصى
روعه:.......
ممكن روعه توافق على العرض دا ولا لا
