رواية صفقة عمري الفصل التاسع والعشرون 29 بقلم ياسمين سمير
29
افكركم بالبارت اللى فات ي حلوين
نبدء على بركه الله
بجوارها
قاسم :جاهزه
روعه بدموع :خلاص
قاسم :ايوا
روعه :جاهزه
يقوم قاسم بإنزال النقاب مره اخرى
ثم يخرج ومن بعده روعه
المأذون :انتى روعه
روعه :ايوا
المأذون :راجعى ي بنتى حسابتك تانى ان اغضب الحلال عند الله الطلاق
رامى :يلا ي شيخ احنا متفقين على كل حاجه
ينظر المأذون الى روعه :ليكى مؤخر صداق بقيمه ٢ميلون جنيه
روعه بصدمه :ايه
قاسم :ايوا ي روعه
روعه :بس دا كتير مش عايزاه
مجدى :دا حقكك
المأذون :دا حقكك ي بنتى
تنظر روعه الى الاسفل
يتجه المأذون الى قاسم :طلقها
قاسم وهو ينظر الى روعه وتذكر بنفس المكان كان يجلس مضطرا والان مضطرا
قاسم :انتى طالق
لتنهمر الدموع من عنيها لترفع روعه راسها لتنظر الى قاسم ليراه يوقع على الاورق
بعد قليل يرحل المأذون
قاسم :عايز روعه على انفراد
رامى :انت طلقتها
قاسم وهو يجلس ويضع راجل فوق الاخرى :ام ابنى
ثم يتجه الى مجدى :خد ابنك واستنانى بره
مجدى :يلا ي رامى
لتنصدم روعه ان ابيها يطيع قاسم بكل اوامره
يخرج رامى ومجدى
ليقف قاسم امام روعه
قاسم :ف امن هيكون بره
روعه :بس انا مش عايزه حاجه وعلى فكره انت ممكن تشوف ليث ف اى وقت لو حبيت مش شرط محاكم
قاسم :مش محتاجه تقولى كدا
ثم ينظر الى عنيها :عايزه حاجه
روعه :عايزاك دايما بخير
يقف قاسم قليلا ثم يرحل
بالخارج
رامى :انت ازاى سمعت كلامه
مجدى :اهدى ي رامى قاسم طلق اختك مره واحده بس يعنى ممكن يردها ف اى وقت ومتنساش انه سرق العقد يعنى مفيش حاجه تضمن انه يفض الشراكه دى
يخرج قاسم
قاسم وهو يرتدى نظارته السوداء :انا هعد هنا ف اسكندريه يومين هنفض فيهم الشراكه
مجدى :تمام ي قاسم بيه
ثم يرحل هو ورامى
يتجه قاسم الى سيارته ليرى راجل بالقرب من السياره
قاسم :فين اللى هيبدل معاك
الشاب (سامح):جاى ي بيه
بعد قليل يأتى شاب اخر
سامح :اهو ي بيه
قاسم انت رفعت
رفعت :خدامك ي بيه
قاسم :تمام اى غلطه حتى لو صغيره يبقى تترحمو على نفسكم مفهوم
سامح وهو يبلع ريقه بخوف :احنا تحت امرك ي قاسم بيه زى ماامرتنا هنعد هنا نراقب الڤيلا دى واى حاجه تحصل هنبلغك حد طلع حد دخل كل حاجه تكون عارفها
قاسم :تمام هشوف
ثم يتركهم قاسم ويرحل
ف الداخل
روعه وهيا تنظر الى الڤيلا من حواليها :دى كلها تراب خااالص لسه هروق دا كله لواحدى
تخرج هاتف لتبحث عن رقم ريم
روعه :يارب ترد ..ردى بقا ي ريم
ريم :روعه
روعه :ريم عامله ايه
تنظر ريم الى الهاتف ثم تتحدث :روعه دا انتى بجد
روعه :ايوا ي ريم ف ايه
ريم :لا غريبه احنا من ساعه لما مشينا من عندك ومكلمتنيش خااالص هو دراكولا عندك
روعه بحزن :خلاص مبقاش فيه دراكولا
ريم بصوت عالى :ماااااات
روعه :بعيد الشر عليه ان شاء انتى
ريم :امال ايه الحكايه ازاى وافق انك تكلمينى
روعه :انا وقاسم اتطلقنا
ريم :سوانى عشان دماغى لفت بس اتطلقتو ازاى يعنى
روعه :انا ف اسنكدريه تعالى نتكلم وتروقى معايا واحكيلك وهاتى اكل ها متنسيش
ريم :اشطا اجيلك على طول همك على بطنك
روعه :بسرعه بقا
ريم :حاضر هنزل اهو
ف القصر
تجلس سانيه وسامر
سانيه :وحشونى اوووى
سامر :ي امى دول لسه ماشين النهارده
سانيه :بس وحشونى
ثم ترفع هاتفها اليه
سانيه :اتصل بقا عليها وقولها تفتح الكاميرا عايزه اشوف ليث
سامر :ممكن تكون مع قاسم ويكون لسه مطلقها او تكون نايمه
سانيه :بس اتصل بيها
سامر :ي امى ....
سانيه :كلمها ي سامر
سامر :حاضر
ثم يقوم بمكالتها ڤديو كول
سانيه وهيا تنظر الى شاشه الهاتف :هو فين
سامر :لسه لما تفتح
سانيه :بس انا حلوه صح
سامر :هههه ايوا حلوه ي امى
سانيه :انت بتضحك على ايه مش لازم اكون حلوه الواد يشوفنى يخاف منى
سامر :ي امى دا عنده اسبوعين بس هيعرفك ازاى
سانيه :تعرف تتصل وانت ساكت
تقوم روعه بارتداء حجابها وترد على سانيه
سانيه:روعه اذيك ي بنتى
روعه :الحمدلله ي ماما وانتى عامله ايه وفاطمه وسامر
سانيه :كله هنا بخير انتو وصلتو اسكندريه
روعه :ايوا ي ماما
سانيه :هو قاسم عندك
روعه :لا لسه ماشى من هنا
سانيه :راح فين وسبتيه يمشى ي روعه اخص عليكى ي بنتى
روعه :احنا اطلقنا ي ماما
سانيه :خلاص ي روعه اتطلقتو
روعه :ايوا
سانيه :طب فين ليث
روعه :نايم ي ماما
سانيه :طب عايزه اشوفه
تقوم روعه بتوجيه الكاميرا اتجاه ليث
سانيه :ي حبيب قلبى
بعد قليلا تودع روعه سانيه وتغلق
تسمع روعه جرس البوابه الخارجيه
تقوم روعه بتقبيل ليث وتخرج لفتح البوابه الى ريم
تضهما
روعه :اتاخرتى لى
ريم :دى مسافه الطريق بس
روعه :طب ادخلى
ريم :ايه دا انتى هتعيش هنا ازاى
روعه :عايزه تتظبط بس مكنش حد عايش فيها
ريم :فين بطنك
روعه :هههه فوق
ريم بصوت عالى :انتى خلفتى
روعه :وطى صوتك الولد نايم فوق
تقوم ريم بالتسفيق :وكمان ولد
ثم تذهب الى اعلى
روعه :تعالى ي هبله هنا
ريم وهيا تقترب من الصغير وتحمله بحرص :اه قلبى خالتو خد قلبى خلاص ي روعه
روعه :ههههه ي هبله سبيه نايم بلاش تقلقيه
تضعه ريم ليث بحرص مره اخرى
ريم :ها ي ستى هتاكلى ولا نروق الاول
روعه :نروق احسن
ليبدئا بالحديث
ف الخارج
سامح :ايوا ي باشا
قاسم :ايوا ف حد طلع من الڤيلا
سامح :لا ي بيه فيه بت كدا دخلت ومعاها شنط
قاسم وهو يضع يديه على راسه :ازاى انسى ان مفيش اكل ف الڤيلا
سامح :بتقول حاجع ي بيه
قاسم :لا مش بقول صورتها
سامح :ايوا ي بيه الصوره هبعتها دلوقتى
قاسم :تمام اى حاجه تبلغنى
سامح :تمام ي باشا
بعد وقت ليس بقليل تجلس روعه وريم
روعه :ودا الى حصل كله
ريم :يالهوووى ي روعه مكنتش اتوقع ان ابوكى كدا
روعه :يلا ربنا يبعدنى عنهم انا دلوقتى مش عايزه غير انا وابنى نعيش ف سلام وهدوء
ريم :يارب ي اختى
روعه :ليث صوته مطلعش يعنى
ريم :يالهووووى دا انا قافله الباب عليه
تنتفض روعه :انتى بتقولى
تدخل روعه الى الغرفه بلهفه لترى ليث يبكى بشده
تحمله روعه بسرعه :بس بس ي حبيبى ....يالهوى ي ريم ليث سخن اووووى
ريم :اعمل ايه بسرعه اعمل ايه
روعه :اتصلى بدكتور اعملى ايه حاجه
تقوم ريم بالاتصال على روان
ريم :روان روان اسمعنى
روان :ريم بتتصلى لى ومالك خايفه كدا لى
ريم :احمد عندك صح
روان :ايوا لى
ريم :متساليش هاتيه وتعالو بسرعه عند ڤيلا روعه بسرعه
روان :هيا روعه ف اسكندريه
ريم :بسرعه ي روان
تحمل روعه ليث تحاول تهدئته تتجوال بيه ل ارجاء الغرفه
روعه والدموع بدءت تظهر :ي روخى اهدى عشان خاطرى
بعد قليل تصل روان واخيها
يلتقط سامح صوره لهم ويرسلها الى قاسم
يفتح قاسم محتوى الرساله ليرى روان واحمد
قاسم بغضب :ااااااااااااااااحمد
ثم يأخد مفاتيح سيارته ويذهب
ف الڤيلا
تفتح ريم لروان واحمد
ريم :ادخل بسرعه ي احمد ليث فوق
احمد :ليث مين وف ايه
ريم :انت لسه هتتكلم
ليصعدنا الى الاعلى
روعه :بسرعه ي احمد انا طلعت لقيته بعيط وسخن اوووى
احمد :متقلقيش ي روعه
يقوم احمد بفحصه
احمد :لازم نروح المستشفى
روعه :يلا بسرعه
ليخرج الجميع
بعد قليل يصل قاسم
قاسم :لسه جوا
سامح :لا ي بيه كلهم نزلو وواحده لابسه نقاب وشايله واد صغير
قاسم بغضب :راحو فين
سامح :رفعت راح وراهم ي بيه
يتصل قاسم برفعت
قاسم :انت فين ي زفت
رفعت :ف المستشفى
قاسم مستشفى .....مستشفى ايه
رفعت :......
قاسم :خاليك عندك انا جاى
يصعد قاسم الى سيارته ويذهب الى المشفى
يدخل قاسم والشر يتطاير من عينه
ممكن قاسم يعمل ايه
دا اللى هنعرفه البارت القادم ان شاء الله
