رواية صفقة عمري الفصل الخامس والثلاثون 35 والاخير بقلم ياسمين سمير
35والاخير
نبدء على بركه الله وافكركم بالبارت اللي فات
بعد قليل ف المشفى
تنام روعه بغرفه العمليات
روعه :دا صوت ليث ايوا انا عارفه كويس وحاسه بقاسم متنزعلش منى ي قاسم بحبك اوووى حتى لو دى اخر مره اكون معاك فيها هتفضل ف قلبى خالى بالك من ليث دا ابننا يعنى حته منى ومنك واهتم بفاطمه هيا بتحبك وسلميلى على ماما سانيه كتير لان من بعد عمتى (يااااااه عمتو وحشتينى كتير خلاص جيالك ) كانت هيا امى وخالى سامر يتجوز ريم عشان تهتم ب ليث معاك
ترى روعه نفسها تقف بمكان ملئ بالخضره
روعه :عمتو عمتو انتى هنا
العمه :روعه وحشتينى
روعه :ايه الصوت دا
العمه :دا الدكتور عايز يصحيكى عشان ليث وقاسم
روعه :قاسم
العمه :عايزه ترجعيلهم
روعه :ايوا
تترك العمه يد روعه :خلاص ارجعى
روعه :هتوحشينى
العوده للواقع
تخرج روعه سهق تدل على عودتها للحياه مره اخرى
يتنهد الدكتور براحه :هوووف
بعد وقت ليس بقليل يخرج الدكتور
يجرى قاسم اليه ومن بعد ريم التى تحمل ليث
قاسم :طمنى ي دكتور روعه كويسه
الدكتور :دى معجزه ان المدام اللى جوا دى تعيش تانى
قاسم بفرحه :يعنى هيا كويس صح
الدكتور :الحمدلله انكتبلها عمر جديد
قاسم بفرحه :شكرا شكرا اووووى ي دكتور
الدكتور :دا وجبى عن اذنكم وحمدلله على السلامه للمدام
يحمل قاسم ليث
قاسم بفرحه :ماما رجعت خلاص مش هسبها خاااالص ماما رجعت
ريم :الحمدلله يارب الحمدلله
قاسم :بجد ي ريم مش عارف اشكرك ازاى انتى فعلا انسانه كويسه
ريم :روعه مش مجرد صحبتى دى اختى فرحانه اووووى انها مش هتسيبك ولا تسيب ليث ولا تسبنى
قاسم :وانا كمان
عند فاطمه
الشخص :اللى امرتى بيه اتنفذ
فاطمه بفرحه :يعنى ماتت
هانى :وسايبها سايحه ف د*' مها
فاطمه بفرحه :فلوسك وصلتلك
هانى :ايوا
فاطمه :احتفى انت ولا تعرفى ولا شوفتى
هانى وهو يشم رائحه الفلوس :ولا اعرف رقمك
فاطمه :سلام
ثم تغلق الهاتف وتقف امام المريا
فاطمه :ههههههههههههه. ههههههههههه الست فاطمه صاحبه القصر دا كله هههههههههههه
ثم تخرج
ف الجنينه
سانيه :فاطمه الحقينى
فاطمه بفرحه :ايه ي مرات عمى
سانيه :قاسم مش بيرد
فاطمه بفرحه :ممكن يكون ف الارض
سانيه :سامر اتصال وبيسال عليه مش ف الارض
فاطمه بشك :امال فين
سانيه :وكمان مش بيرد انا خايفه
عند مجدى
مجدى :كنتى فين
سوزان :يوووووووووو بئا كل شويه كنتى فين وراحه فين دى مش عيشه
يمسكها مجدى من دراعها :لما اكلمك تقفى تسمعينى
سوزان :انت مين اصلا عشان اسمعك انت كنت مجرد حتته موظف ولا نسيت نفسك انا اللى رفعتك فوووق انا سوزان
يهجم عليها مجدى يضع يديها على رقبتها لخنقها
مجدى ؛انا سكتلك كتيرررر اسكتى بئا اسكتى
تحاول سوزان التحدث لكن لا فائده
يضغط مجدى بقوه على رقبتها
يبتعد.مجدى عنها
مجدى :سوزان سوزان اصحى سوزان
سوزان :لا رد (ما"" تت )
يدخل رامى ف تلك اللحظه
رامى بصدمه :ف ايه سوزى سوزى انت عملت ايه
مجدى وهو ينظر الى يديه :،انا انا مو:*تها ايوا مو'*تها سوزان اصحى
رامى :لازم محدش يعرف
مجدى :ايوا صح لازم اد*فنها
رامى :ايوا اطلعى غير هدومك
مجدى يتركه :ايوا ايوا صح
يصعد مجدى ويقوم رامى بالاتصال على الشرطه
رامى :البوليس عايز ابلغ عن جريمه ق تل ڤيلا.....
ثم يغلق الهاتف
رامى :تؤتؤ معلش ي سوزى انتى اكيد ف حياه احسن دلوقتى ومعلش ي مجدى كان لازم كل الثروه تطلع ف الاخر ليا
ثم يترك المنزل ويرحل
عند روعه
يقف قاسم يحمل ليث امام روعه
تحاول ان تفتح روعه عنيها :امم انا امم ليث قاسم
يضع قاسم يديه على يديها :احنا هنا ي روعه انا وليث موجودين
روعه :ايه اللى حصل
قاسم :حرامى دخل الڤيلا
روعه :اه انت جيت امتا
يقبل قاسم يديها :جيت على طول
روعه :هات ليث وحشنى
قاسم :لا عشان الجرح
روعه :عايزه ابوسه
يقرب ليث من روعه لتقبله
قاسم :وانا مليش حاجه
روعه :تؤتؤ
يضع قاسم قبله هادئه
قاسم :اخد انا
تبتسم روعه
تدخل ريم
ريم :روعه فوقتى
روعه :ايوا ي ريم
ريم :تعرفى لو كنتى سبتينى كنت مو*'تك
روعه :ماانت كنت همو'' ت فعلا
ريم :لا بعيد الشر
يخرج قاسم ليرد على الهاتف
قاسم :ايوا ي سامر
سامر :انت فين من الصبح دا امى قابله عليك الدنيا
قاسم :انا ف اسكندريه
سامر :لى
قاسم :هعرفك بعدين بس اهم حاجه محدش يعرف انى ف اسكندريه بالذات امى وفاطمه سامع ي سامر فاااااطمه
سامر :حاضر بس متتاخرش
قاسم :حاضر سلام
يغلق الهاتف ثم يدخل
يمر يومين ومازال قاسم بجوار روعه ف المشفى
قاسم :انا هروح اسال الدكتور لو ينفع تطلعى النهارده
روعه :اه ياريت اتخنقت خااالص
قاسم :انا بقول كدا بردو
ثم يتركه ويذهب
بعد قليل
دق دق
روعه :ادخل
رامى :روعه
روعه باستغراب :رامى عايز ايه
رامى :حزين جدا على اللى حصلك.
روعه :عايز ايه ي رامى
رامى :اممم كدا اجى ازورك تعملى كدا
روعه :عايز ايه ي رامى
رامى :تمام هدخل ف الموضوع امك ما تت
روعه بصدمه :بتقول ايه
رامى :وابوكى دخل السجن
روعه :انت اتجننت
رامى :خااالص ابوكى مو*"ت امك خنقها عشان شك بس انها بتخو*نه وي حرام سلم نفسه
روعه بحزن :لى كدا ي بابا
رامى :هتسافرى
روعه :مين
رامى :انتى
روعه :لى
رامى :عشان الفلوس تكون تحت تصرفى
روعه :وانا مش عايزه فلوس
رامى :هديكى الفلوس اللى تعيشك هناك انتى وابنك ومشوفش وشك هنا ف مصر والا مش هتشوفى ابنك ايوا مستغربيش الفلوس والشركه هتكون تحت تصرفى وانتى هتسافرى بدال متمو*تى انتى وابنك هسيبك لحد بكره تفكرى وياريت اللى حصل ميوصلش ل قاسم زى ماانا خطط انى اق *تله زمان مش صعب عليا امو*"تهولك وتعيش ارمله باى ي اختى ي حبيبتى
بعد قليل
قاسم :روعه روعه
روعه :ها بتقول حاجه
قاسم :روحتى فين
روعه :موجوه الدكتور قالك ايه
قاسم :قال يستى يبنفع تخرجى بكره بس متعمليش مجهود
روعه :كويس
قاسم بشك :متاكده انك بخير
روعه :ايوا بخير
قاسم :تمام
يمر اليوم بسلام
ف ڤيلا روعه
قاسم :انا لازم ارجع
تضع روعه يديها على وجهه بلطف :خالى بالك من نفسك
يقبل قاسم يد روعه :ف حرس بره وكمان ف الجنينه ومش هتعترضى ي روعه هكون مطمن عليك
روعه :حاضر
قاسم باستغراب :موافقه كدا عادى
روعه بابتسامه :خلاص اقولك مش عايزه حد
قاسم :لا يستى متقوليش
ثم يضع قبله اعلى وجها
قاسم :عايزه حاجه
روعه :سلامتك لا اله الا الله
قاسم :محمد رسول الله
ثم يخرج الى الحرس
قاسم وهو يرتدى نظارته :محدش يدخل او يخرج دبانه لو دخلت اكون عارف دخلت لى
الحرس :امرك ي بيه
ثم يصعد سيارته والشر يتطاير على مافعلته فاطمه
بعد وقت
رامى :ايه ياعم انت دى اختى
احد الحرس :لازم الهانم تاخد خبر
رامى :انت عبيط ولااايه
احد الحرس :خالى بالك منه لحد مااابلغ الهانم
بعد قليل يأتى الحرس
الحرس :اتفضل
يتركه رامى ويذهب للداخل
رامى :بئا ليكى قيمه وفايده
روعه :عايز ايه ي رامى
رامى :فكرتى
روعه :ايوا هسافر بس لازم توعدنى ان قاسم مش يحصله حاجه
رامى :ههههه خايفه عليه اووى كدا
روعه :فوق متتصور
رامى :على العموم هو مش ف دماغى اصلا تمام همشى ظرف يومين اسمع خبر اختفائك من مصر
ثم يتركها ويرحل
تنزل ريم
ريم :ايه اللى جاب اخوكى هنا
روعه :عادى بيطمن عليا
ريم :رامى بيطمن عليكى دا من امتا
روعه :عادى ي ريم
ريم :لا مش عادى رامى دا عايز منك ايه
روعه بعياط :عايزنى اسافر
ريم :تسافرى ؟تسافرى فين ولى
روعه :مش عارفه المهم انى اسافر
ريم :طب اهدى تسافرى لى
روعه :هقولك ...رامى جالى المستشفى وقالى ان بابا قتل ماما ....رامى بلغ عن بابا عشان ياخد الشركه والفلوس وقالى لو مسافرتيش ممكن يأذى ليث او قاسم
ريم :دا اتجنن لازم قاسم يعرف
روعه :لا لا ي ريم عشان خاطرى قاسم مش هيعرف اصلا انى هسافر لازم اسافر وهو مش هنا
ريم :بس ي روعه ...
روعه :لا ي ريم عشان خاطرى اهم حاجه عايزه اخلص كل الاوراق وقاسم مش هنا
ريم :لو على الاوراق دى بسيطه انتى ناسيه ان ابنى عمى ف مكتب الطيران وهيخلصلك كل حاجه
روعه :كويس جدا والفلوس اللى هو عايزها
تسكت ريم وتفكر ماذا تفعل
يحل المساء يصل قاسم الى القصر
قاسم :السلام عليكم
الجميع :وعليكم السلام
سانيه :ايه ي قاسم لى اتاخرت ومشيت فجأه
قاسم :كنت ف القاهره
فاطمه :كنا قلقانين عليك
قاسم :ايوا ي امى كنت ف القاهره بشوف شويه حاجات تعالى ي فاطمه معايا
فاطمه بفرحه :وراك ي ولد عمى
ف غرفه فاطمه
قاسم :ااااه اخيرا
فاطمه :مالك ي حبيبى
قاسم :اخيرا روعه ماتت
فاطمه بفرحه :بجد اقصد يعنى ي روحى دى كانت طيبه خااالص
قاسم :ايوا دا كان كابوس ف حياتى
فاطمه :ايوا اخيرا مشى من حياتى ي قاسم
ثم تقترب منه بدلع :انت وحشتنى اوووى ي قاسم
ينزل قاسم يد فاطمه الموجوده على كتفه
ثم يصفعها
يشدها قاسم فاطمه من شعرها :كنتى عايزه تخل" صى منها ليها انطقى
فاطمه بصدمه :انت بتقول ايه
يضربها قاسم مره اخرى :كنتى عايزه تمو* تيها ليه
تبتعد فاطمه عنه ثم تتحدث بغل :ايوا كنت عايزه اموتها كنت عايزاك ليا انا وبس كانت هتاخد القصر والفلوس وتبقى الست هانم عشان خلفت الواد وانا ايه مجرد واحده اتجوزتها عشان ابوك
قاسم :ولما روحتى عملتى علاقه مع واحد من مصر عشان تحنلى عايزه تغفلينى
فاطمه :ايوا عملت كدا وندمت كنت هايزه اخلف ولد منك بنكبر واحنا لسه مخلفناش
قاسم :انا بجد مش مصدق انك و'' سخه اوووى كدا
ثم يتابع بلوم :الكلام معاكى مش هيجيب فايده انتى طالق طاااالق طااااااالق لمى هدومك عشان هتمشى من هنا
ثم يتركها ويرحل
فاطمه :لا ي قاسم لا لاااااااااااااااااا
ثم ينزل الى الاسفل
سانيه :مالها فاطمه ي ابنى
قاسم :انا طلقت فاطمه وهتمشى من هنا
سانيه :ايه انت بتقول ايه
قاسم :ايوا ي امى فاطمه اللى مفكرنها بريئه كانت عايزه تموت روعه وابنى ي امى ابنى
سانيه :لا
قاسم ؛اجى مشوفهاش ف البيت
ثم يخرج يرد على الهاتف
قاسم :ايوا مين معايا
ريم :انا ريم ي قاسم
قاسم :ف ايه ي ريم
ريم :..........
يمر اسبوعين بعد تخليص الورق هتسافر على طائره كاليفورنيا
ف المطار
ريم :هتوحشينى
روعه بعياط وانتى اووووى
ريم :لا لا متعيطيش
روعه :قاسم هيوحشنى اوووى مشوفتهوش من اسبوعين
ريم :لى لسه لابسه دبلته
تنظر روعه اليها :دى الحاجه الوحيده اللى فضلالى منه وهتفضل
ثم تحضنها
روعه :خالى بالك من نفسك
ثم تتركها
ف طريقها الى الطائره
قاسم :هتسافرى من غير موافقتى
روعه بصدمه :قاسم
قاسم :ايوا قاسم اللى عايزه تسيبيه وتمشى ايوا قاسم اللى محبش حد قدك عايزه تسبينى وتمشى ي روعه
روعه :غصب عنى
قاسم :امشى معايا
روعه :على فين
قاسم :من غير صوت لعملك قضيه انك زورتى امضتي على خروج من ليث من غير موافقتى
يمسكها قاسم ويحمل ليث
يخرج لترى سامر وريم ف انتظارهم
روعه :لى ي ريم تعملى كدا
ريم :مكنتش عايزاكى تسافرى
يعطى قاسم الصغير الى ريم
قاسم :نتقابل ف الڤيلا
ثم يسحب روعه الى السياره ويذهبان الى مكان فاضى
روعه :انا لازم اسافر
قاسم :اللى خايفه منه خلاص ف السجن
روعه :رامى
قاسم :ايوا رامى
ثم يتذكر منذ اسبوعين
قاسم :ايوا مين
ريم :انا ريم ي قاسم
قاسم :ايوا ي ريم
ريم :روعه هتسافر
قاسم :ايه
ريم :ايوا رامى جيه هددتها انها تسافر عشان ياخد كل الفلوس لاسمه او انه يقت لك او يق "تل ليث
قاسم :رررررررامى طب اقفلى
بعد قليل
قاسم :ايوا ي مصطفى
مصطفى :تمام ي بيه الشحنه هتصول بعد تلت ايام بالظبط
قاسم :تمام
العوده للحاضر
قاسم :وطبعا بلغت على رامى عشان بيتاجر ف المخد*رات والممنوع ودخل السجن شرف مع ابوكى اللى ق 'تل امك عشان كانت بتخو'نه مع واحد
روعه بحزن :لى كدا بس لى عيلتى تكون كدا
قاسم :انا عيلتك انا جوزك وحبيبك وصاحبك وكل حاجه ليك خالينا نبدء صفحه مفيهاش رامى ولا مجدى ولا سوزان ولا فاطمه
روعه :مالها فاطمه
قاسم :طلقتها
روعه بصدمه :ايه
يحملها قاسم :هقولك بعدين
بعد ثلاث سنوات
تمت خطوبه سامر وريم
احمد اتجوز صديقه اليه
اما عند روعه وقاسم
تقف روعه امام نافذه الغرفه تضع يديها على انتفاخ بطنها
يأتى قاسم من خلفها يحضنها
قاسم :حبيبى بيفكر ف ايه
روعه :فكر ف حياتنا
قاسم :بحبك بحبك اوووى ي روعه
روعه :وانا بحبك اوووى ي قاسى
قاسم :هههههه قاسم مش قاسى
روعه :بحبك بردو
قاسم :يااااه كان جوزنا مجرد صفقه عشان الشغل بس اللى مكنتش اعرف ان ربنا شيلى الخير كله وانتى كنتى صفقه عمرى
روعه :ومحدش هيفرقنا ابدا
يقبلها قاسم :ابدا
يأتى ليث الذى اصبح بعمره الثالث
لتصبح اسره كامله يملئها الدفئ والحب والتضحيه
وكدا تكون روايه صفقه عمرى خلصت اشوفكم ف رويات كتير تانيه بحبكم اووووووى
تمت
ف رعايه الله
