رواية احببت صعيدي الفصل الخامس 5 بقلم شاهندة امام
البارت الخامس…
بعد فتره
وصل دياب ووراه قاسم ويونس وسليم
دياب شاف فيروز بتبكى وحوليها البنات بيهدوها وفاطمه جمب فيروز وبتمثل انها زعلانه دياب قرب من فيروز وفاطمه بخطوات ثابته وفجأه طخخخخخ كلهم برقو من قوه القلم اللي نزل على وش فاطمه
دياب سمك فك فاطمه وضغط عليه جامد وقال: مش عيب عليكِ يابت عمى لما تأجرى واحد ميسواش يجول على واد عمك إكده
فاطمه بتبكى وحاطه ايدها علي وشها دياب ساب فك فاطمه وقال: تعرفى يا فاطمه ايه اللي خلانى محبكيش عشان طول عمرى شايفك زى ورد كُنت زى مابهتم بورد كُنت بهتم بكل واحده فيكم انتِ وهمتى نفسك يا فاطمه انى بحبك ومحدش اتوجع غيرك دلوجتى من النهارده انسى ان ليكى اخ وواد عم اسمو دياب
فاطمه مقدرتش تستحمل الكلام وطلعت فوق بتبكى
فيروز بدموع: حرام عليك يا دياب عملت فيها كده ليه
وطلعت ورى فاطمه
دياب قرب من ساميه مرت عمه وباس ايدها وقال
دياب: سامحينى يا مرت عمي بس أنا لازم افوجها من اللى هى فيه دا
ساميه: مسمحاك ياولدى انت اخوها برضو
عند فاطمه
فيروز: متزعليش يا فاطمه من دياب هو اكيد عايز مصلحتك
فاطمه بصت لفيروز بدموع وقالت: بعد كُل اللى أنا عملتو فيكى وبرضو بتكلمينى
فيروز بطيبه: انتِ زى اختى يا فاطمه وأنا هبقى معاكى دايما
فاطمه حضنت فيروز جامد
فاطمه: سامحينى يا فيروز
فيروز: مسمحاكى بس توعدينى انك هتتغيرى
فاطمه: أنا فعلاً هتغير كلام دياب خلانى افوق من اللى انا فيه دا انا كنت فاكره اهتمام دياب دا حب بس هو كان بيحبنى زى ورد واكملت بدموع وأنا نفسى اعتذر ليه بس هو قال انسى ان ليك واد عم اسمو دياب
فيروز: صدقينى دياب قلبو طيب وهيسامحك زى ما انا سامحتك وهنبقى صحاب صح
فاطمه: صح
فيروز: خلاص تعالى معايا واعتذرى ليهم
فيروز اخدت فاطمه ونزلو تحت
فاطمه بدموع ليهم كلهم وهى منزله راسها فى الارض: أنا عارفه ان مليش عين اعتذر بس أنا كُنت فاكره انى كده هتجوز دياب أنا بعتذر ليكم كلكم ولسه هتمشى هاله مسكت إيدها
هاله بطيبه وهى بتمسح دموعها: اللى حصل حصل يابتى المهم انك تتغيرى وانا متأكده ان جلبك ابيض بس جنانك موديكى فى داهيه تعالى فى حضنى يابت
فاطمه بتضحك وبتروح فى حضنها وبتقوم احلام وامها ساميه وبيحضنوها وبيقومو البنات كمان يحضنوها
وفيروز واقفه مبتسمه فاطمه بتفتح دراعها لفيروز وفيروز راحت حضنتها ودياب واقف بيبص عليهم فاطمه راحت لدياب
فاطمه لدياب: أنا اسفه يا دياب سامحنى
دياب: المهم انك تتغيرى يا فاطمه واذا كان عليا فتعالى فى حضن اخوكى
فاطمه اتفاجأت وراحت حضنتو
فاطمه بدموع: انت احسن اخ فى الدنيا يادياب
دياب بهزار: يابت انتى اختى يعنى كان لازم اضربك بالقلم عشان تفوجى
فاطمه وكلهم ضحكو
سليم بهزار: ياعنى اليوم اللي اجى فيه يحصل كده دا ايه العيله الفقريه دى
قاسم بضحك: احنا اللي عيله فقريه ولا انت اللي نحس
هاله: انت تسكت خالص يا سليم باجى يا واد متجيش بيت عمك
سليم بإعتذار: معلش يامرت عمى المهم انى جيت بس القاعده عندكم حلوه جوى (قصده على ورد)
يونس فهمو وقال بهمس: اتلم ياد بدل ما اقول لدياب
سليم بهمس: يا عم اختك خطيبتى هو أنا شاقطها
قاسم: انتو بتقولو ايه
يونس: خليك فى حالك انت بس
هاله: تعالو ناكل كلنا بما اننا اتجمعنا يلا وراحو على سفره الاكل
فى فيلا والد فيروز
سالم: يعنى هتكون راحت فين
عبير: والله علمى علمك شوف بنتك قليله الر*بايه راحت فين فعلا ماهى ملقتش حد يربيها
سالم: مش وقته الكلام دا انا هتصل بجمال خليه ياجى دلوقتى ويشوف معانا حل فى المصيبه دى
عفاف الخدامه: جمال بيه بره يا سالم بيه
سالم: دخليه بسرعه أنا كده كده كُنت عايزه
عفاف: حاضر يابيه
راحت عفاف وبعدين دخل جمال
جمال: عاجبك اللي عملتو بتك المحترمه دا
سالم: وطى صوتك وتعالى نفكر هنعمل ايه فى المصيبه دى
جمال: أنا دورت عليها عند صحابها كلهم محدش يعرف عنها حاجه والنهارده كمان مرحتش الكليه بتاعتها
عبير: يعنى هتكون الارض انشقت وبلعتها
جمال: أنا مش عارف ممكن تكون راحت فين بس أنا هفضل مراقب الكليه بتاعتها وصحابها قالو لو عرفو حاجه هيبلغونى علطول
هند: طب ما تعملو اعلان فى الجرايد عنها انها مختفيه
سالم برفض: لا طبعاً لان سمعتنا هتبوظ ويقولو ان هى هربت
عبير: مش هى دى الحقيقه
سالم: ايوه هى دى الحقيقه بس محدش يعرف حاجه ولا عايزين حد يعرف
عبير: يعنى بعد اللى عملتو كلو دا وبرضو بتدافع عنها
سالم: أنا عمرى ما دفعت عنها كنت دايما بفضلك انتِ و بنتك عليها كان المفروض انى ابقي ليها الحاجه اللي تتسند عليها واعوضها عن حنان الام اللي مش عاشته ولاكن اعمل ايه معرفتش قيمتها الا بعد ما ضاعت منى أنا رايح فوق لانى تعبان ومش قادر
طلع سالم فوق
عبير: ها هتعمل ايه يا جمال هتسيب البت وكل اللي عملناه دا ضاع
جمال: والله مانا سايبها فى حالها لازم اجيبها تحت رجلى
هند: هتعمل ايه يعنى
جمال: متخفيش انا مرتب لكل حاجه وسايب عيون فى الكليه بتاعتها واول ما تظهر هجيبها وامضيها على بيع المصنع واكمل فى نفسه (وهاخد اللى أنا عايزه)
عبير: جدع يا جمال
جمال: بس متنسيش هاخد نص المصنع
عبير: اللي انت عايزه هدهولك
جمال بطمع: كدا اتفقنا
عند فيروز
بعد ما خلصو اكل
فيروز: ماما هاله أنا قولت لدياب انى هروح الكُليه بكره وهو معترضش
دياب: أنا وافقت علشان هتروحى بحراسه
فيروز: ايه دا هو انت لسه فاكر
دياب: ايوه انا قولتلك هتروحى يبقى بحراسه مش هتروحى يبقى فى حراسه مفيش حراسه يبقى مش هتروحى
فيروز: خلاص حراسه حراسه
دياب: ايوه كده أنا كلمت حُراس من الشركه عندى وبكره الصبح هتلاقيهم على البوابه
فيروز: هو انتو مش بتروحو ليه
فاطمه: لا انا كُنت واخده كام يوم اجازه عشان عندى محاضرات مخلصتهاش وهروح بكرا وامل وورد وليلى لسه مخلصوش محاضراتهم
فيروز: انتو كلياتكم فين
امل: احنا كلنا فمحافظه سوهاج نفسها
فيروز: ممكن يادياب بعد الكُليه بتاعتى نروح المول اصلى عايزه اشترى هدوم واسعه غير بتاعتى لانى هتحجب
هاله: ربنا يهديكى يابتى
فيروز: يارب يا ماما هاله
دياب: ماشى أنا معنديش مانع بس تيجى على القصر الاول
فيروز: أنا كنت هعمل كده عشان هاخد البنات معايا
دياب: خلاص تمام معنديش مانع
فيروز: هو أنا ممكن اتكلم معاك فى الجنينه
دياب: ايوه طبعا روحى وانا هحصلك
تسريع الاحداث راحو الجنينه
فيروز: هو انت عرفت الحقيقه ازاى
دياب: هحكيلك
فلاش باك
دياب: هتنطج ولا اخلى الرجاله يقومو بالواجب معاك مع ان مفيش فى وشك حته سليمه
قاسم: ما قولتلك سيبو ليا وانا وسليم نربهولك فى القسم
الراجل: لا لا يابيه هقولالبت اللي اسمها تهانى اللى بتنضف فى البيوت هى اللى قالت اعمل كُل دا
دياب: يونس خلى الرجاله يجبوها دلوجتى
بعد فتره الرجاله جابت تهانى
دياب: انا مش بمد ايدى على واحده ست فاحسن ليكى انك تقولى كل حاجه بالزوق
تهانى بخوف: حاضر يا حضره العُمده فاطمه بت عمك هى اللى قالتلى اعمل كده وادتنى الفلوس من الباب الورانى
دياب: قسما عظما لو الكلام دا حد من اهل البلد عرفو أنا هدفنك صاحيه فاااهمه
تهانى بخوف: فاهمه يا حضره العُمده
بااااك
دياب: بس ياستى هى دى الحكايه
فيروز بابتسامة: أنا مش عارفه اشكرك ازاى على اللى عملتو معايا
دياب بإبتسامة: لا متشكرنيش انا معملتش غير الواجب
فيروز: عن ازنك أنا هروح انام عشان هصحى بدرى
دياب: اتفضلى
فيروز مشيت وهو كان بيبص للاثر بتاعها
فى اليوم التالى......
Stop
بقلمى شاهنده إمام
روايه احببت صعيدى ♡
