رواية ترويض الاسد الفصل التاسع 9 بقلم شيماء
واقعدوا واتعشوا وهزروا وكل واحد فيهم طلع لأوضته
(فى اوضه حمزه ونورهان ) حمزه خرج من الحمام وكانت نورهان غيرت هدومها لبست بيجامه ومسكت شعره من وراه بتوكه بصلها وعنيه كلها حب واشتياق .قرب عليها .وقالها وحشتينى اوى .نورهان اتكسفت ومعرفتش ترد عليه
حمزه برومانسيه : نورهان . بقولك وحشتينى ..
نورهان بخجل : متشكره اوى .
حمزه بأستغراب : ايه متشكره ديه .
نورهان بكسوف : ماهو بصراحه انا مكسوفه جدا منك .
حمزه بحب : طب وهاتفضلي مكسوفه لحد امتى .
نورهان بتوتر : مش عارفه يمكن نكون لسه محتاجين شويه وقت .نعرف بعض اكتر .ونقرب لبعض اكتر .
حمزه بحب : وانا مش هاضغط عليكى .خدى الوقت اللى انتى عيزاه . ومتعمليش حاجه غصبا عنك او عشان ترضينى وصدقينى لو مش برضاكى عمره ماهيحصل . هستناكى لحد لما تطمنيلى وتأمنيلي .
نورهان بحب : انا محظوظه بيك اوى
حمزه بنعاس : طب انا هروح انام فى اوضة عمار .
نورهان : خليك هنا سريرك فاضي .انا كده كده بنام على الكنبه ديه .
حمزه : مش هاضيقك يعنى .
نورهان : لا مش هاتضايقنى .وكمان هدومك وحجتك هنا
(حمزه راح قعد على الكنبه وبص لنورهان وابتسم .ونورهان مستغربه فى ايه )
حمزه : انا عايز اعترفلك بحاجه .بس من غير ماتزعلي .
نورهان بقلق : حاجه ايه .
حمزه بحب : انا فتحت النوووت بتاعتك . (نورهان شهقت بهدوء وغمضت عنيها بكسوف وحطت ايديها على وشها )
نورهان : ليه بس الاحراج ده . معئني طلبت منك بلاش تفتحها .
حمزه برومانسيه : عايز اعرف امتى وازاي . وازاي مش باين عليكى .على فكره انتى طلعتي شاطره اوى.. بتعرفي تداري وتخبي مشاعرك كويس .
نورهان بصت لحمزه بحب : بس مش اشطر منك .انت كمان كنت مخبي ومدارى .وتابعت بابتساامه ومزاح .كنت بتطردنى بس .
حمزه قرب عليها واول مره يمسك ايديها .ونورهان طبعا كانت بترتعش من الكسوف .والاحساس الحلو اللى اول مره بتعيشه.
حمزه بحب : انتى عملتي فيا ايه (نورهان بتهرب من عنيه . لمس وشها وخلاها تبصله تاني ) وتابع بحب .متهربيش منى . من اول مره شوفتك فيها .وانا حسيت احساس اول مره احسه . بجد انتى عملتي فى قلبي ايه ..وفجأه الباب خبط
نورهان بتوتر : الباب بيخبط ،، قام حمزه فتح وبص لمستوى طوله ملقاش حد .نزل عينه لتحت كان حمزه الصغير واقف
حمزه بصله ورافع حاجبه : ايه يا اسد منمتش ليه لحد دلوقتى .
حمزه الصغير : عايز نورهان ...وسابه ودخل جررري على نورهان ...حمزه الكبير واقف مستغرب ومتابع كلامهم
حمزه الصغير : نورهان انتى مش جيتى ليه . مش هاتحكيلى حكايه زي كل يوم .
حمزه الكبير : طب انا اعمل فيكم ايه دلوقتى (نورهان ضحكت )
نورهان : متعملش حاجه . وتابعت تعالي ياحمزه( .قرب عليها حمزه الصغير ) وتابعت .بص يابيبى روح عند ماما وخليها تحكيلك هي حكايه انهارده .. وانا بكره هسمعها منك واشوف حكايتى احلى ولا حكايه ماما
حمزه الصغير بتأفف : ماما مش بتعرف غير حكايه واحده بس .وزهقتني منها
نورهان ضحكت .وبعدين بجديه : بص يا اسد الاسود وسيد الملوك . وماما بتحكيلك الحكايه .لازم تكون مركز ومنتبه .عشان اكيد .اكيد هاتسمع حاجه .وهاتحس انك بتسمعها لاول مره .وبكره بقا تقولي ايه اللى سمعته ومكنتش بتركز فيه . انت فاهم يااسد
حمزه : اه فهمت . نورهان حضنته وباسته بحب .وقالتله اسد انت اسد يلا بقا تصبح على خير .قرب عليها الصغير بحب وطبع بوسه من شفايفه برقه على خدها .وخرج ...والاسد الكبير مستغرب ان نورهان عندها القدره على ترويض الأسود ...
فى اليوم التالي (حمزه ومروان فى المكتب بيشتغلوا وبيخلصوا ورق )
مروان : بس كده ديه اخر ورقه .امضي يااسد (مضي حمزه على الورق وقفل الملف)
حمزه : انا عارف ان عاصم ده تعبان .ومتأكد انه لازم هايبخ سمه .ومستغرب هو اتأخر ليه
مروان : مش يمكن خايف فعلا .وعارف انك مش هتسمي عليه .او يمكن يكون شال الموضوع من دماغه خالص .
حمزه بتأكيد : لا مش عاصم .عاصم انا عارفه كويس وعارف انه مش هيعدى اللى حصل كده بالساهل .انا متأكد انه بيخطط لحاجه .عشان كده انا زودت عدد الحراسه هنا حوالين الفيلا
مروان : اوعا تكون بتقول كده قدام نورهان .هتخاف اوى .
حمزه : لا طبعا . انا مصدقت نسيت الموضوع .
مروان بتوعد : على العموم احنا جاهزين يعمل اللى يعمله ..بس هو شكله مشغول فى مشاكله مع ابوه بعد ما حط ايديه على كل حاجه
حمزه : وده اللى مخلينى متأكد انه بيفكر ينتقم من اللى حصل فيه وبدء بأبوه واخوه ...وتابع حمزه بتوعد .انا مستنيك ياولد ثابت ...(حمزه الصغير خبط ودخل المكتب يقولهم ان العشا جهز)
على العشا سلطانه تترأس الطاوله .شروق ومروان جنب بعض .ونورهان محصوره بين الاسدين
سلطانه : وانت ياحمزه هترجع مصر امتى
حمزه : ان شاء الله بكره اخر النهار
شروق : انت فعلا هتاخد نورهان معاك .
حمزه بتأكيد : اه عندها امتحانات الاسبوع الجاي .يدوب تحضر المراجعات عشان بقالها كتير محضرتش فى الجامعه.
حمزه الصغير شد نورهان بيوشوشها : انتى صحيح هاتسافري معاه وتسيبينى
نورهان كمان بوشوشه : اه متطره .همتحن وارجعلك على طول (حمزه بيبصلهم ورافع حاجبه .والباقي بيضحك عليهم )
حمزه : مروان ابنك بيقطع عليا .قولوا مينفعش كده .
شروق بهزار : غيران منه اعمل زيه
مروان بسخريه : شيفك مش متلحلح .اتلحلح زيه يااسد
شروق انتبهت ان الاسد الصغير مش بياكل .شروق : حمزه كل الاكل بتاعك .
حمزه بغضب ودلع : انا مش بحب اللحمه (نورهان شهقت برقه وغرزت الشوكه فى قطعه اللحمه واكلت الصغير فى بوقه وهي بتقوله : فى اسد مش بياكل اللحمه ..اومال اسد ازاي ، واكل من ايديها بتلذذ تحت انظار الجميع
شروق بأعجاب : خطيره انتى يانورهان .مروضة اسود بجد. وبصت لحمزه الكبير وقالت يابختك يا اسد
حمزه بغيره وهزار : يا بخت ابنك .بختى انا فين .بتأكله فى بوقه .وتحكيلوا حكايات .وفي بينهم اسرار وشوشه .وانا غلبان ومحدش واخد باله منى .وبص لنورهان وغمزلها بحب
مروان بسخريه : الفرصه جيالك لما تسافر مصر .تاخد الدلع كله لوحدك .وتبقا غلطان لو ضيعتها .وتمم كلامه بغمزه للاسد
نورهان اتكسفت واتوترت
سلطانه بأهميه : عيزه اخد رائيكم فى حاجه ياولاد .(الكل بينصت بأهتمام) وتابعت ، عمار لما كان هنا فى الاجازه فاتحني فى الموضوع اياه .وانا جولتله هاخد رائي اخواتك الاول . (نورهان مش فاهمه حاجه )
شروق بتوضيح لنورهان : عمار عايز يخطب بنت كانت زميلته فى الجامعه .وهي مش غريبه من البلد هنا
نورهان : طيب فين المشكله
شروق : يعنى الناس اللى عايز يناسبهم .مش من نفس المستوى .
نورهان بجديه : معقوله لسه في حد بيفكر بالعقليه ديه . بعتذرلكم جميعا . بس انتو بتقولوا ان البنت زميلته .يعنى طبيبه زيه .وطالما اهلها ناس كويسين يبقا فين المشكله . طالما اخلاقها واخلاق اهلها يتانسبوا معاكم .يبقا مش مهم المستوى المادى
شروق : الموضوع مش كده يانورهان .احنا هنا العائلات الكبيره فى الصعيد بيتحسب علينا بناخد من مين .وبناسب مين .
نورهان بسخريه : معنى كده ان اي حد لازم يتناسب مع مستواكم المادى ..يعنى انا كمان كده مبقاش مناسبه ليكم بعد ما عمي جردنا من حقنا مش كده . وحتى كمان اخلاق عمي مش احسن حاجه .يعنى انا لا عيله ولا مستوى
شروق : لا طبعا انا مقصدش كده . وبعدين انتى وضعك مختلف .انتى من عيله القاضي وكلنا عارفين مين هما عيله القاضي
نورهان بسخريه : وكبير العيله ظالم . واي حد يفكر مليون مره قبل مايناسبه .يعنى برضو مش مكسب لاي حد
سلطانه : لا يانورهان مش عشان هو ظالم يبقا العيله كلها مش مكسب لحد . عيلة القاضي كبيره وعريقه وكل الناس عرفاها واي عيله يابنتى لازم يبقا فيها الصالح والطالح . وثابت ده واخد طبع اخواله . واكيد انتى عارفه انه من ام تانيه غير جدتك
نورهان : اه عارفه ان بابا وعماتى مش اشقاء عمى ثابت . بس برضو شئت ام ابيت هو عمى وكبير العيله للاسف
سلطانه : من غير اسف . الناس بتعرف تميز بين الخبيث،والطيب ، ومتنسيش انى انا كمان من عيلة القاضي ،وان ثابت زي ماهو عمك .فهو يعتبر ابن عمى .نهايته .انا عن نفسي قولت لعمار انى موافقه .،باقي اسمع رائيكم . اللى فى نفسه حاجه يقولها
نورهان : جماعه انا اقصد . ان المستوى المادى مش مفروض يبقا عائق .طالما البنت واهلها ناس كويسين يبقا ليه لاء والأهم كمان ان ليه نقف قدام سعاده اتنين بيحبوا بعض ونكون سبب فى كسر قلبهم .
مروان : انا عن نفسي مش معترض
نورهان بصت لحمزه بتساءل : وانت يادكتور حمزه مسمعناش رائيك ولا حضرتك مش موافق .
حمزه بتأكيد : لا طبعا انا موافق ولما كلمنى قولتله لو الدنيا كلها قالت لاء انا فى ضهرك .
نورهان : مش فاهمه لما كلكم موافقين اومال مين اللى معترض .وبصت للاسد الصغير وبهزار .تكنش انت يااسد ياصغير اللى معترض . (كلهم ضحكوا )
سلطانه : انت ياحمزه اجل سفرك يومين تلاته لحد ما نتمم الموضوع ده ، وانت يامروان اتصل بعمار .فرحه ،هو مستني منك تليفون ..ومتنساش تاخد حمزه وتروح لعمامك
مروان بهزار : ده انتو متفقين مع بعض على كل حاجه بقا .
سلطانه : وانتوا يابنات اعملوا حسابكم هاتيجوا معايا نطلب البنت من الحريم الاول .والاتفاق هيبقا للرجاله
نورهان : حاضر ياماما تحت امرك . الوقت اللى يريحك
سلطانه : وانتى ياشروق
شروق : عيب يا سوسو ده انا بنتك الكبيره .
بعد يومين . عمار كان نزل اجازه عشان الخطوبه ، سلطانه اخدت العروسه وشروق ونورهان ونزلوا اشتروا الشبكه وكل مستلزمات الفرح . واشتروا فساتين للخطوبه عشان يحضروا بيها
(يوم الفرح بليل . حمزه ومروان كانوا لابسين بدل ،وعمار طبعا ليلته فكان متشيك على الاخر والاسد الصغير كمان كان لابس بدله ..الكل جهز ومتشيك وبيجهزوا عشان يروحوا الفرح . ومنتظرين نورهان .طلع الاسد الصغير ينادى عليها .لاقاها طالعه من اوضتها .لابسه فستان دهبي وطرحه من نفس لون الفستان ومكياجها الهادى الرقيق . اللى كان عامل لمسه جماليه ليها .وكانت طالعه ولا ملكه ملكات الجمال . مسك ايديها الاسد الصغير ونزل بيها . عشان تخطف انظار الكل بجمالها ورقتها ..بصلها الاسد الكبير بحب وغيره .وكان يتمنى فى اللحظه ديه الكل يغلق عينه ومحدش يشوفها غيره ..قرب عليها وكأن محدش موجود غيرهم . همس بحب . ايه الجمال ده كله .ينفع كده الناس كلها هاتشوفك ويحسدونى عليكى
نورهان بكسوف : بلاش مبالغه بقا يادكتور حمزه .
حمزه برومانسيه : لا بجد ايه الجمال ده كله . وبهمس الحلاوه ديه كلها ملكى انا
نورهان بأبتسامه حب وهزت راسها بأيوه .
عمار بهزار عشان يضايق حمزه ممغازلا نورهان وقرب منهم بتصفير : ايه ياانسه نورهان . الحلاوه والشياكه ده
حمزه زقه بيعيد وهو بيحط ايديه على وشه
مروان بهزار :انا من رائي نمشي احنا ونسيب حمزه هنا .مايلا يااسد بقا اخرتنا انت ومراتك .فى واحد هنا مستعجل هو كمان
سلطانه اشارت لشروق : شروق .هاتي الامانه من جوا
شروق بحب : حاضر ياسوسو . (دخلت .وخرجت معاها علبه قطيفه شيك جدا ) واديتها لسلطانه بأبتسامه وحب
سلطانه لحمزه : خد ياحمزه
حمزه بأستغراب : ايه ده ياحجه
سلطانه بحب : شبكه عروستك ياولدى
نورهان بمفجأه : شبكتى انا .
سلطانه : ديه شبكتك يانورهان .جبتهالك .وانا بجيب شبكه ضحي . عشان اشبكك بالاسد ها قولتى ايه موافقه .
نورهان بصت لحمزه بحب : ما انا وافقت على الاسد قبل كده ياماما .
سلطانه بمراوغه : لا اعتبري ان احنا بنطلبك من اول وجديد . بعد ماقعدتى وسطينا وعشرتينا . ها قولتى ايه موافقه
نورهان : طب مش نسأل الاسد الاول هو عايز ولا لاء
بصلها الاسد بكل حب وقرب عليها وتحت انظار الجميع باس جيبنها .
حمزه بحب : بحبك يانورهان (نورهان اتكسفت واتوترت ) وتابع الاسد ها موافقه تتجوزينى
نورهان هزت راسها بأه .حمزه رفع حاجبه بغرور ممازح نورهان ،اسمعها منك ياانسه ..ضحك مروان وسلطانه ونورهان .عشان هما اللى كانوا موجودين وهو بيشترط يسمع موافقتها اول مره ...
نورهان : تاني انت تانى .
مروان بفرح : يلا يا اسد لبس عروستك الشبكه ..خد الاسد الشبكه ولبسها لنورهان .وخرجوا كلهم لبيت العروسه .
عمار طاير من الفرحه .وحمزه عينه بتلمع من السعاده والكل مبسوط وفرحان والشباب بترقص بالخيل .فى بيت اهل العروسه
مع الحريم .نورهان قعده مع شروق وضحي خطيبه عمار
ضحي بفرح وسعاده : انا مش مصدقه نفسي يابنات .اخيرا انا وعمار لبسنا الدبل
نورهان بحب : ربنا يسعدكم يارب
ضحي : يارب يانورهان .متتصوريش انا فرحانه ازاي
شروق بهزار : يابت اتقلي شويه مش كده لحسن نفكرك رميه ولا حاجه (ضحكوا التلاته بصوت عالى ) وفجأه عفاف مراة عاصم واحلام جوم يباركوا للعروسه .عفاف شافت نورهان بجمالها ولبسها الغيره زادت فى قلبها. احلام سبقت لنورهان وسلمت عليها بحب وحراره
احلام بحب : ماشاء الله عليكى يانور ست البنات كلهم .... (عفاف بتبص لنورهان بغل )
عفاف لضحي : مبروك يادكتوره ضحي الف مبروك . البلد كلها عرفت وشافت انوار وكهارب الفرح . مش الناس اللى اتجوزت فى نصاص الليالي وكأنهم عاملين عامله ( نورهان .اتبسمت وفهمت ان عفاف بترمي الكلام عليها )
احلام لعفاف : جرا ايه ياعفاف .ايه كلامك ده . احنا معوزينيش مشاكل فى بيوت الناس .
شروق لعفاف : مالك ياعفاف .طايحه اكده وعنيكى قويانه .معئن واحده غيرك تتدارى من عيون الناس .بعد مافضحيتها سمعوا بيها اهل البلد والبلاد اللى جنبنا .الكل بيحكى عن جوزك اللى طلب يتجوز وانت واقفه وكأنه مش شيفك .
عفاف بصت لشروق بغضب . وراقبت نورهان بعنيها وهي داخله البلكونه .نورهان وقفت تتفرج من البلكونه على الشباب وهي بترقص بالخيل . وكانت بتبص لحمزه وعنيها مليانه حب . وعفاف دخلت وراها البلكونه
عفاف بمكايده : ايه ياعروسه .قومتى ليه ،هو مش انتى كمان عروسه ولا انا بيتهيألي .بس ياعينى عليكى عروسه من غير فرح ولا شبكه .ولا حتى فستان فرح ولا اي حاجه ابدا ..
نورهان قربت من عفاف وبمنتهي الهدوء : شايفه الراجل اللى هناك ده .(وشاورت على حمزه) حمزه ...حمزه الجارحي .... الاسد... .جوزي .... هو عندى بمليون فرح .وبمليوون شبكه . واهم مليووون مره من فستان الفرح اللى هلبسه ساعتين ويترمى فى الدولاب . هو فرحة عمرى كله .انا اتجوزت الاسد اللى كل بنات العالم تتمني بس نظره من عينه
شروق دخلت تكمل على عفاف وبكل غرور : عندك حق يانورهان .ومن كل بنات العالم .انتى بس اللى ملكتي قلب الاسد وروضتيه
عفاف بغضب : اسمعي منى يانورهان .لو فاكره ان عاصم مش هياخد حقه منك بعد اللى عملتيه تبقي غلطانه. عاصم لو بعد مليون سنه هياخد حقه منك..
نورهان بثقه : انا مخفتش منه فى الاول .عشان اخاف دلوقتى . فوقي لنفسك ياعفاف . انا مراة حمزه الجارحي . حمزه الاسد طول ماهو جنبي مافيش مخلوق على وجه الارض ممكن يخوفنى ... عفاف النار كانت بتاكل فى قلبها وبصتلهم بغضب وسابتهم وخرجت من البلكونه ... حمزه ومروان وعمار . كانوا بيرقصوا التلاته مع بعض على انغام اغنيه احمد سعد بحبك ياصاحبي (بحبك ياصاحبي .من وانا لسه بحبى .وانا مسنود عليك .اخويه وحبيبى .فى الاحزان طبيبى .حلوه حياتى بيك .طوب الرجوله معمول عموله على اد جسمك .لو غبت حتى فى اي حته كفايه اسمك ..بحبك ياصاحبي )
اسود الجارحي كانوا طايرين من الفرح والسعاده . والكل فرحان لفرحتهم ...،
تانى يوم صباحا حمزه ونورهان كانوا بيستعدوا للسفر .والكل واقف لتوديعهم
سلطانه : خلى بالك منها ياحمزه
حمزه بحب : فى عنيا ياامي متقلقيش .
شروق بزعل : هاتوحشينى يانورهان .
نورهان بحب : وانتى كمان ياشروق هاتوحشينى اوى
شروق : خلصي امتحانات وترجعي على طول .انا خلاص اتعودت على وجودك فالبيت .البيت هيبقا وحش من غيرك
مروان بهزار : ياستى وانتى مالك انتى عيزه حمزه يقولك مش هيجبها تانى هنا .
حمزه الصغير بزعل : لا انتى قولتى هتخلصي امتحانات وهاتيجى على طول .صح
نورهان بحب وحضنت الصغير : طبعا ياروحى همتحن واجيلك على طول
عمار بهزار ورخامه : مش عايزين شقاوه يااسد . البنت عندها امتحانات خليها تذاكر كويس
حمزه ضربه فى كتفه : بس يا بارد ....يلا يانورهان ومسك ايديها وخرج
فى فيلا ثابت (عاصم كان بيتكلم فى التليفون مع شخصا ما )
عاصم : انت متأكد انه مش لوحده .... لاء خلاص .اوعاك تعمل حاجه وهي جانبه ... انت وراه دلوك .. حاول متخليهوش ياخد باله واخلع منه من غير مايحس . انا هبقا اكلمك تانى ...سيد بيبص لعاصم بأستغراب وانتبه له عاصم
عاصم : فى ايه ياسيد بتبصلي كده ليه .
سيد بتساءل : مين اللى انت بتكلمه ده ياعاصم .
عاصم بعصبيه : وانت دخلك ايه
سيد بغضب : دخلي انى اخوك وخايف عليك يا ولد ابوي . شيلهم من دماغك بقا وسيبهم فى حالهم .وكفايه اللى حصل
عاصم بعدم فهم : وهو ايه اللى حصل .انا لسه معملتش حاجه
سيد بعصبيه : انا معترضتش لما قولت انى مليش حاجه فى حق ابوي .ومناقشتكش فى اي قرار خدته .لكن اللي بتفكر فيه ده هيفتح علينا طاقه من جهنم منعرفش نسدها ابدا ..وحمزه مش هايسكت وهيرد الصاع اتنين
عاصم بعصبيه وصوت جهورى : انا مش هتراجع عن اللى فى دماغي لو ايه حصل .وحمزه ده يخوفك انت ،لكن انا ولا يشغلني واقفل على السيره ديه ياسيد احسنلك.
مع حمزه ونورهان فى العربيه .حمزه ملاحظ ان فى حد طلع وراه بالعربيه من اول ماخرج من الفيلا .حمزه بيحاول ميلفتش نظر نورهان عشان متخفش .اتصل بمروان وكلمه كلام غير مباشر
حمزه : ايه يا ابو الاسد .التعبان خرج من جحروه .وباعت عقربه تراقب الجو
مروان بثقه : عارف .ومستنيك تبعد عشان اصطاد العقربه .وهبعتها للتعبان فى شوال ...وفجأه حمزه شاف مجموعه عربيات بتقفل على العربيه اللى كانت وراه .اطمئن وبدء يهدى .
نورهان بشك : فى ايه
حمزه بهروب من السؤال : ولا حاجه
نورهان بتصميم : لا فى انت كلمت ابيه مروان بالألغاز .بس انا فاهمه على فكره .
حمزه : ياولد يافاهم
نورهان : دكتور حمزه .ماتتوهش الموضوع . عاصم عايز يعمل مشكله .مش كده
حمزه بنرفزه : اولا مش عايزك تنسى حاجه انا قولتها .عشان انا بحزر مره واحده بس .ومبحبش اكرر كلامي مرتين .لما اقولك مش عايز اسمه يجي على لسانك .يبقا متنطقيش اسمه تانى ابدا .واعتبري ده اخر تحذير ليكى .
نورهان خافت منه ومن طريقته .هو شافها خايفه حب يطمنها
حمزه بحب وهدوء : ياحبيبتى انا غيران عليكى .مش عيزك تنطقي اسم الحيوان ده قدامى .مش قصدى ازعلك او اخوفك مني فهمانى يانورهان ..نورهان هزت رأسها بأه ..تابع حمزه بحب .طب اضحكي ومتكشريش .نورهان ابتسمت بحب ..حمزه شغل كاست العربيه على اغنيته المفضله . وكانت اغنيه .راغب علامه نسينى الدنيا . رفع صوت الكاست وكان بيغنى مع الاغنيه وهو بيبص لنورهان وكأنه بيقولها انا بهديلك كل كلمه ..ونورهان كمان اتجاوبت معاه وكانت بتغني معاه بحب ونظرات عنيهم لبعض بتحكى عن كميه الحب اللى فى قلوبهم لبعض ...وكانت لحظه من الرومانسيه ..(لو اقولك انى بحبك .الحب شويه عليك .لو ثانيه انا ببعد عنك .برجع مشتاق لعنيك .ضمني خليك ويايا .دوبنى ودوب فى هوايا .تعالى نعيش اجمل ايااااام) ..
مروان بمساعده رجاله قدروا يمسكوا الشخص اللى كان بيراقب حمزه .واعترفلهم ان عاصم مأجره عشان يضرب نار على حمزه .بس لما عاصم عرف ان نورهان معاه .منعه عشان خاف عليها ..مروان ض*رب الراجل بمنتهى الغل لحد ما الراجل خلص فى ايديه .امر رجالته يحطوه فى شوال . وحطوه فى شنطه العربيه .وطلع بيه على فيلا القاضي مع رجالته
مروان نزل من العربيه بمنتهي الهيبه والثبات .رافع كوم القميص ولابس سطره وقائيه من الرصاص ومعلق السلاح على خصره وبص لعاصم بمنتهي القوه والتحدى
مروان بغضب : خد كلبك ياعاصم . وامر رجالته يرمو الشوال امام عاصم ..ثابت وسيد بصوا لبعض بصدمه
سيد : ايه ده يامروان بيه
مروان : اسأل اخوك وهو يقولك .
عاصم بسخريه : يسألنى عن ايه ياجارحي
مروان : مش ده كلبك اللى كاريته على حمزه عشان يقتله
عاصم بأنكار : محصلش ..(سيد وثابت بيبصوا لعاصم بشك ) عاصم مصمم .قولتلكم محصلش وانا معرفوش الراجل ده
مروان بتحذير : اسمع يا ولد القاضي ::يمين بالله لا هاعمل حساب لا للقرابه اللى بينا ولا النسب .لو فكرت تكرر الحركه الخايبه بتاعتك ديه تانى .واعمل حسابك لو فكرت مجرد تفكير تهوب ناحية الاسد او مراته .انا هح*رقك وهاح*رق معاك كل اللى يتشددلك .وبص لثابت .عقل ابنك ياخال . والا هحسرك عليه ...ومشي بنفس الهيبه اللى حضر بيها ومعاه رجالته ....
عاصم نده على رجالته وقالهم يشيلوا الجث*ه ويتاوها فى الجبل
سيد : معقول ياعاصم اللى انت بتفكر فيه ده .عايز تق*تل الاسد .انت مناويش تجبها لبر
عاصم : ملكش صالح انت ياسيد .ديه مشكلتي وانا هاعرف احلها مع ولاد الجارحي ..
ثابت بعصبيه : انت خلاص اتجننت وعقلك طار وراه نورهان .نورهان اللى بقت فى عصمة الاسد .
عاصم بغضب : انا قولتلك قبل سابق انت وابنك مش هاسيب حقي
سيد بترجي : نورهان مكنتش حقك . مكنتش حقك يااخوي . فوج قبل فوات الاوان . انت عارف ان الاسد عنده جيش وقت اللزوم يمحينا من على وش الارض . اتراجع ياعاصم ومتخسرناش كل حاجه
عاصم بغضب واصرار : مستحيل اتراجع لو فيها مووتي ... ثابت قعد مكانه بحزن وندم وقلة حيله عشان عارف انه ان اون جني ثمار الحقد والغل اللى زرعها فى ابنه طووول عمره .واولها لما استولى على كل املاكه..
حمزه ونورهان كانوا خلاص وصلوا لبيت حمزه ..حمزه فتح باب الشقه وبمزاح لنورهان : اتفضلي ياعروسه
نورهان دخلت وانبهرت بجمال الشقه وذوقها الراقي .
حمزه بتساءل : ها عجبتك الشقه .
نورهان بأعجاب : اه حلوه جدا ،ذوقك ده يادكتور حمزه مش كده
حمزه : مابلاش دكتور ديه بقا . نفسي اسمع اسمى منك والله اسمى سهل مش صعب
نورهان بهروب : ذوقك حلو جدا جدا
حمزه بتوعد : بتهربي انتى مش كده . على العموم طبعا ذوقي حلو .مش اختارتك
نورهان بصتله بخجل : طب ايه مش هاتفرجنى على الشقه
حمزه بحب : يا حبيبى ده بيتك انتى كمان .اتفرجي براحتك . انا هادخل اخد حمام واغير هدومي على ما العشا يوصل
نورهان بأستغراب : عشا ايه
حمزه : هنتعشا ايه ياست نورهان .حضرتك هاتطبخي .ده لو بتعرفي اصلا .عملت اوردر وانا جاي فى الطريق وقرب يوصل
نورهان ضحكت : عملته امتى ده
حمزه : وحضرتك نايمه فى العربيه
نورهان ضحكت بكسوف .وقالت : طب انا كمان عايزه اخد حمام واغير هدومي .اكيد فى حمام تاني هنا
حمزه بتأكيد : بصي الشقه ديه فيها ٣ حمامات..حمام رئيسي وحمام للضيوف .وحمام فى اوضه النوم .
نورهان بتلقائيه حطت الشنطه اللى كانت مسكاها على ايد حمزه .وقالتله .حلو انا هدخل اللى فى اوضه النوم وحضرتك تتصرف فى اي حمام تاني .ومشيت تدور على اوضه النوم .. حمزه بصلها بأعتراض ، نورهان حست نفسها هاتتوه رجعتله بأستسلام .ممكن تورينى فين اوضه النوم لو سمحت ..
حمزه : اتفضلي قدامى .وصلها لاوضه النوم .وراح هو الحمام اللى بره . دخلت نورهان وانبهرت بجمال الاوضه وتصميمها وفتحت الدولاب . لقت حمزه جايبلها هدوم كتير .للخروج وللبيت ولانجيري وكل حاجه ممكن تحتاجها.اختارت روب ابيض طويل بكوم طويل . ودخلت اخدت حمامها وغيرت هدومها وحطت ميكب بسيط اوى واول مره تسيب شعرها مفرود على ضهرها .خبط عليها حمزه .واذنت له بالدخول . اول ماشافها بصلها بأعجاب وحب .هو كمان كان غير هدومه ولبس ترنج رياضي بنص كوم وبارز عضلاته وتناسق جسمه .حمزه قرب على نورهان وباصصلها بحب
حمزه : ايه الجمال والحلاوه ديه كلها .(نورهان اتكسف منه ) حمزه برومانسيه .هو انا كل ماهقولك كلمتين هتتكسفي وتحمري كده مسك ايديها .لاقاها بتترعش .اهدي يانورهان مش كده مش هاكلك على فكره
نورهان بخجل : انا بس اول مره اعيش الاحاسيس ديه .فاهتلاقينى مرتبكه ومتوتره
حمزه بحب ولمسه رقيقه مرر اصابعه يتلمس وجهها : انا بحبك يانورهان بحبك اوى كمان واقترب منها اكثر والتهم شفاتيها بلطف ورقه . وبأستسلام تام منها . حتى اوقفه جرس الباب اللى كان بيرن وازعج الاسد وقطع عليه لحظات حبه.
حمزه بأنزعاج : مش وقته خالص . يارتينى ماطلبت العشا . خرج حمزه من الغرفه ...ونورهان فاقت من تلك اللحظه اتكسفت جدا .سمعت حمزه خلص كلامه مع عامل التوصيل .وقفل الباب . خرجت بتتهرب من نظراته . وهو ابتسم على توترها ولخبتطها ...قعدوا واتعشوا مع بعض وبقوا يتكلموا بمساحه اكبر وحريه اكتر وهزارهم وضحكوهم زاد ..وبعدين دخلت نورهان الاوضه عشان تنام وسابت حمزه فى مكتبه بيجهز لشغله . وحمزه محبش يضغط عليها عشان كده سابها على راحتها ..وفى عز الليل .نورهان صحيت على صوت دب وخبط .فتحت عيونها بخضه .خافت جدا .وجريت بسرعه على مصدر الصوت اللى كان خارج من احد الغرف .وفتحت الباب ولاقت حمزه ............يتبع
ترويض الاسد
البارت التاسع
بقلمى / شيماء عبد الحكم عثمان ..
