رواية عندما ياتي العوض الفصل الخامس 5 بقلم اماني سيد
البارت الخامس
فلاش باك فى المول
دخلت صحر وباباها واخوها المحل يشتروا العبايات شافت واحده فى جسم مامتها ومدياها ضهرها فضلت تبصبها وتعيط بص يحيى وريحان لبعض وبعدين بصوا مكان ما بتبص صحر
يحيى: بص يا بابا انا بصيت من غير قصد لكن فى واحده هناك جسمها شبه جسم ماما صحر افتكرتها هى
ريحان: طيب خلاص غير وشك وبص فى مكان تانى
ريحان : مالك يا حبيبتي
صحر : فكرتنى بماما
ريحان: روحى بصى عليها تعرفى تحركى العجله
صخر اه ( يحيى جايبلها العجله الكهرباء اللى بيكون في ريموت )
صحر قربت من زليخه لو سمحت
زليخه بصتلها من غير كلام بس من جواها كانت صعبانه عليها
صحر : انا اسفه بس انتى شبهه حد اعرفه
زليخه: ولا يهمك حبيبتي انتى هنا لوحدك
صحر : لا معايا بابا ويحيى اخويا بنشترى عبايه من هنا
زليخه: طيب عايزه حاجه معينه انا ممكن اساعدك على فكره واختار معاكى وانتى كمان ساعدينى واختارى معايا
صحر : انتى مش معاكى حد
زليخه: معايا مرات اخويا بتقيس جوا عبايه . انتى هتجبيها هديه لمامتك
صحر بدموع: ماما متوفيه من قريب وكانت بتجيب من هنا عباياتها فلما عديت من المحل افتكرتها فبابا قالى اشترى عبايه واديها لحد محتاجها هتفرحى ماما
زليخه: بابا عنده حق طيب خلاص اختاريلى عبايه وهاتى واحده زيها واديها لحد غلبان ايه رايك
صحر بابتسامه: خلاص موافقه واثناء حديثهم دخل ريحان وخرجت مديحه من البروفه
مديحه: ايه ريحان بيه اهلا بحضرتك
ريحان: ازيك عامله ايه يا ام محمد
مديحه: بخير الحمدلله اقدر اساعدك بحاجة
هنا ردت صحر : شكرا يا طنط بس انا وطنط زليخه اتفقنا خلاص
ريحان: طيب مش عايزين نتقل على حد
زليخه: لا ابدا بالعدس دى صحر هى اللى هتساعدنى اكتر بص فى كافتريا فى اول المول حضرتك ممكن تنتظر فيها وانا اول ما اخلص هنزلها معايا
مديحه: ماتقلقش يا ريحان بيه دى زليخه اخت زاهر حضرتك عارفه
ريحان رفع عينه بصلها وافتكر زمان وقت ولادت يحيى لما رفضت تاخد منه الفلوس وكانت مروحه وهو عرض عليها يوصلها لكن قابل زاهر كان جاى ياخدها ووقتها كان زاهر لسه مخلص كليه تجاره ولما كلمه عرض ريحان عليه الشغل ومن وقتها زاهر شغال مع ريحان
فاق على صوت يحيى
يحيى: خلاص طبعا طالما من ناحية استاذ زاهر يبقى امان هننتظر تحت بس ما تتاخريش يا صحر ماشى يا حبيبتي
صحر : حاضر يا يحيى
بدأو يختاروا العبايات وفعلا ساعدت صحر زليخه انها تجيب عبايه حلوه على زوق صحر
زليخه: تعرفى يا صحر انا بقالى كتير مجبتش لبس وكنت ناسيه اشترى لبس ازاى بس انتى ومديحه ربنا بعتكوا ليه حلوه اوى الحاجه اللى احنا جبناها
صحر : بجد عجبك زوقى يا طنط
زايخه : اوى اوى انا كل اما انزل اشترى لبس اخدك معايا بعد كده ها ايه رايك
صحر : وانا اخلى بابا او يحيى يجبونى ليكى اتفقنا واكون كمان خفيت وبقيت امشى
زليخه: خلاص اتفقنا عايزاكى بقى تخفى فى اسرع وقت عشان تفرحينى
رفضت زليخه تسالها عن حاجه عشان ماتحرجهاش وقالت تبقى تعرف قصتها من زاهر
مديحه : بقولك بقى المحل اللى لازق في ده عنده بيجامات وجلاليب حلوه
زليخه: خايفه ااخر صحر باباها يتضايق
صحر : لا متقالقيش ده هيفرح لما يشوفنى مبسوطه
دخلوا محل لبس البيجامات ووهما بيتفرجوا كانت زليخه بتقيس بيجامهوفى البروفا ومديحه البروفا اللى جمبها وكانت صحر مستنياهم بره وشافت بيجامه متعلقه حاولت تقوم عشان تجبها معرفتش ووقعت وفضلت تحاول تقف لحد فعلا ماقدرت تقف و تمشى بسيط
فى الوقت ده خرجت زليخه من البروفه وشافت صحر وعنيها دمعت من الفرحه وجريت عليها حضنتها
زليخه: ايه ده انتى بتمشى
صحر : اه خفيت وقدرت امشى اهو
مديحه: خرجت على صوتهم ايه ده اخيرا خفيتى يا صحر ده بابا هيفرح اوى
صحر : كنت بجيب البيجامه دى لطنط ووقعت وجيت اقف لقتنى وقفت
مديحه حضنتها وقالتلها اخيرا حمدالله على السلامه
زليخه: بمناسبة المفاجأة الحلوه دى انا هجبلك بيجامه هديه
وفعلا اشترت بيجامه وحطوا شنط الحاجه اللى اشتروها كلها على الكرسي اللى كانت قاعده عليه صحر وكانت مديحه بتزق الكرسى
يحيى: بابا الحق ام محمد بتزق الكرسى وصحر مش عليه
ريحان قام بخضه هو ويحيى وجريوا عليها واتفاجئوا بصحر ماشيه وزليخه ساندها وماشين براحه وبيتكلموا ويضحكوا
ريحان ويحيى حضنوا صحر
ريحان: معقوله معقوله يا صحر قمتى ازاى
صحر حكتله كل اللى حصل
يحيى : طلعتى قويه يا صحر واحنا منعرفش اهو
ريحان: مش عارف اقولك ايه يا مدام او اشكرك ازاى اطلبى اى حاجه وانا انفذهالك فورا
زليخه : انا الحمد لله طلع حاجه لله
ريحان: المره دى مش هطلع ٥٠ جنيه لا هطلع ٥٠ الف جنيه
زليخه بصتله وابتسمت وعرفت انه بلسه فاكر الموقف بتاع زمان
زليخه: بس انا المره دى ليه يطلب
ريحان: انتى تؤمرى اى حاجه عايزااها اعتبريها حصلت
قال فى سره ( دايما وشك حلو عليا )
زليخه: عايزاك تجبلى صحر تعد معايا كل يوم انا ومديحه بنكون لوحدنا هى تيجى تقعد معايا ونتسلى كلنا
ريحان: بس كده انتى تؤمرى ايه رايك يا صحر
صحر : انا اخدت رقمها وهتفق معاها ازورها امته
ريحان: يعنى اطلع منها انا هههههههههههه
زليخه: لا طبعا حضرتك الخير والبركه
كل ده ويحيى واقف مستعجب من ابوه اولا لانه اول مره يكلم ست غريبه و فهم ان أبوه كان يعرفها قبل كده من موضوع ال ٥٠ جنيه وسكت وقرر يساله لما يبقوا لوحدهم
يحيى: طيب مش يلا يا صحر عشان منعطلهمش اكتر من كده
ريحان: طيب اتفضلوا اوصلكم في الطريق
زليخه: لا شكرا لحضرتك البيت قريب احنا هنتمشاها
ريحان: تمام مش هضغط عليكوا ولو احتاجتوا اى حاجه رنى على صحر
كل ده ويحيى واقف فى حاله زهول من ابوه
_________
نروح ليسر وبيت زكى
خرجت يسر على صوت باباها واتفاجئت بيهوهو وهنا وعلى وش هند ضحكه خبيثة فهمتها يسر
يسر : مالك يا بابا حد مزعلك ولا ايه
زكى : هو انتى صحيح رفضتى تساعدى هند فى الغدا وقولتلها انتى خدامه هنا
يسر بتمثيل الشهقه : لا طبعا يا بابا انت تصدق انى اعمل كده دى طنط هند دخلتلى وانا بزاكر وبكلم صحبتى فى التليفون كنا بنسمع لبعض وراحت مزعقه وقالتلى امك الخدامه مشيت وانتى هنا مكانها قومى حضرى الغدا
قلتلها انا مش بعرف وعندى امتحان وبراجع مع صحبتى وهى فضلت تزعق وتشتمنى قدام صحبتى يرضيك كده يا بابا
وعملت نفسها بتعيط
وبعدين يا بابا بقى انا يسر زكى يتقال عليا خدامك بقى مقامك يا بابا بنتك تبقى خدامه بدل ما اتخرج واشتغل محاميه كبيره ترفع اسمك فى الحاره هنا يتقال عليا خدامه
زكى بص لهند بصت توعد وقالها ا
زكى : ولادى لأ يا هند فاهمه وانا من الاول معرفك كده صح ولاد زكى رضوان مش خدامين حد الناس هما اللى يخدموهم من بكره هتنزلى هنا تنضفى وتطبخى وتعملى الاكل
هند : مزاكره ايه يا ام مزاكره دانتى كنتى قاعده ماسكه التليفون بتحبى فيه وتلاقيكى بتروحى تقابلى شباب وبتضحكى على اهلك
يسر زادت فى التمثيل
يسر : انا انا يتقالى كده يسر زكى يتقالها كده طيب
دخلت جابت الفون بص يا بابا الرقم اهو اللي كنت بكلمه والساعه متسجله اظن دى مافيهاش مجال للتعديل اتصل بالرقم وشوف مين هيرد
فى دخلت وائل
يسر : تعالى يا وائل تعالى اتفرج مرات ابوك بتقول عليه ايه بتقولى ماشيه بكلم شباب ده انا مخطوبه لصاحب وائل راجل ملو هدومه وبالرغم من كده عمرى ماخرجت معاه تيجى انتى تتكلمى على عرضى
ورجعت بصت لابوها
بقى انا يا بابا يتقالىعنى كده خد التليفون اهو واتصل بكل الارقام اللى عليه ولو لقيت حد رد عليك غير بنات تعالى حاسبنى
ورجعت بصت لهند
انا ابويا راجل يا مدام ومربينى وصارف عليا واخويا كمان راجل ومقدرش اعمل حاجه توطى راسهم طول عمرى رافعاها ودايما بطلع من الاوائل
هند اتفاجئت ان يسر قلبت عليها الترابيزه ومبقتش عارفه تتصرف مكنتش فاكراها بالخبث واللؤم ده
وائل: ايه الكلام ده اللى انا بسمعه ده انتى بتتكلمى فى عرض اختى قدامنا امال من ورانا بتقولى ايه وبص لابوه انا هسيبك تتصرف يا بابا والكلام اللى اتقال على اختى منها لازم يترد عليه
زكى مسك هند من شعرها واخدها على الشقه فوق
يسر بصتلها بشماته وقعدت وحطت رجل على رجل نفس القاعدة اللى كانت قاعداها وقت ما ابوها ضرب امها قدامها
