رواية اليتيمة والوحش الفصل السادس عشر 16 والاخير بقلم نورهان اشرف
#اليتيمه_والوحش
هند :اممم انت صاحى بدرى ليه
عزت بهدوء:انا منمتش اصلا كنت عامل ابص فى واشك بفكر هو فعلا انتى موجوده ولا حلم
هند بستغراب: ليه يعنى
عزت بحب :انا مشفتش اجمل منك ولا احلى منك انتى احلى حاجه في كل حاجه يا هند
هند :انا كدا ممكن اتعود على الدلع
عزت :اتعودى الدلع اصلا معمول علشانك
قال كدا واخذ يقبل شفايفها بعشق
ام عند عمار اخذ يخبط على شقه خالته بغضب
فتحت له نجمه الباب وهى تمسح عينيها :خير عاوز اى على الصبح
يا مختار يا عم مختار يا ابو نجمه انت فين
نجمه بغضب:واطى صوتك يا بتاع انت الناس نايمه
لا انا صحيت يا نجمه عاوز اى يا زفت انت
عمار وهو يجلس على الكرسي ويضع رجل على اخره:انا جاى اخطب نجمه يا عمى
مختار بغضب:لا انت شكلك عبيط صح جاي الساعه سبعه الصبح عشان تخطب لا و داخل كانك جاى تقبض عليا
عمار برجاء:يا عمى مش انا ابن صاحبك و كمان ابن اخت مراتك وابنك جوزنى بنتك بقا ده انا طيب واهبل
مختار بغضب:اطلع برا يا بتاع انت و بليل تجيب امك عشان تخطب البومه دى انا طالع انام مش عاوز اسمع صوتك فاهم
حرك عمار راسه بفرحه :حاضر يا عمى انت تامر يا قمر
قال كدا وخرج من البيت ام نجمه نظرات له بصدمه وقالت:مجنون بس بحبك
بعد مرور خمس سنين كان يدخل عزت القصر يسمع صوت صراخ هند وهى تجرى وراء ذلك الصغير فهد
هند بغضب:الله يخربيت الجواز على اللى عاوز يتجوز
عزت بسخرية:ليه بس يا روحى
هند بغضب:طلقنى يا عزت انا عاوزه اطلق
تانى يا هند تانى
كدا حكايه هند خلصت اتمنا انها تنول اعجابكم بحبكم جدا
تمت
