رواية ادهم وملك الفصل التاسع والعشرون 29 بقلم كيان كاتبة

 رواية ادهم وملك الفصل التاسع والعشرون 29 بقلم كيان كاتبة

الفصل التاسع والعشرين 

ملك بهدوء: البنت دى كدابه صح بتحاول توقع بينا 

آدهم حاطط راسه بين اديه 

: مش عارف يا ملك مش عارف لى لى مش بتكدب لاكن زيزى ممكن تكدب 

ملك: طيب يلا نرحلها هى قالت انها في المستشفى دلوقتي وابنك الى كانت برا رجع 

ام آدهم: ملك انت عارف ماضي آدهم ازى وفقتى تتجوزيه فلو طلع يعني 

ملك: عارف يا خالتى 

آدهم قام: يلا يا ملك

****

انس دخل المطبخ وماسك ابره وخيط 

: خيطيلى القميص دا يا فاطمه معلش

فاطمه خدت الابره ورفعت نفسها على اطراف صوابعه 

: انزل شويه يا انس 

شهقت لما انس رفعها من علي لارض وبقيت بين اديه 

فاطمه: خلصت 

انس نزلها على الرخامه حرك ايده على خدها 

: لسه بتوجعك.... باسه خدها... حقك عليا

فاطمه: أنا كمان اسفه على الى قلته 

انس: خلاص بقا صفحه جديده 

فاطمه ابتسمت بخجل

: طيب ابعد 

انس ضحك عليها وغمزاته بانت 

: دى اول حاجه هنبداء بيها الصلح 

فاطمه مره واحده رمت نفسها في حضنه 

انس اتنهد وحضنها جامد

: حقك عليا يا حبيبتي 

*****

آدهم بهدوء: يعني انا دلوقتي عندى ولد والبرشام الى كنتى بتاخديه يا لى لى

لى لى ابتسمت بتعب 

: خفت... خفت انك تبعد عنى يا آدهم لما شفتك كاتب اسم ملك على صدرك كان نفسي احتفظ بإى حاجه منك يا آدهم 

آدهم لحد دلوقتي ماسك اعصابه علشان ميتعصبش عليها وضعه الصحى ميسمحش 

: وازى ست سنين وانا عمرى ما اشوف معاكى عيل 

لى لى: خليت بابا سجله بإسمك وسفرته برا فاكر لما كنت بغيب بشهور وقالك بصيف 

آدهم: كمان سجلتيه بإسم 

لى لى: بابا سعدنى اعمل كدا من غير ما تعرف.... لى لى بص لملك الى واقفه ومكتفه إديها 

: انا اسفه يا ملك بس والله انتى لو عرفتى انا بحب آدهم قد أي هتعذرينى انا عشت اجمل ايام حياتى مع آدهم بجد

آدهم: كلامك ملهاش لزمه يا لى لى انتى على فراش الموت استغفرى ربنا يمكن يغفرلك 

لى لى: انا لما اختفيت الشهر الى فات اكتشفت ان عندى مرض خبيث ومفضلش ليا كتير في الدنيا طلبت بابا يجيب حمزه من برا وبعتلك زيزى

الباب اتفتح ودخل طفل جميل 

حمزه : ماما ماما 

لى لى بتعب: تعاله يا حبيبي ماما 

حمزه بص للى واقفين بستغراب 

لى لى: دول بابا و ماما الى قلتلك عليهم يا أبراهيم 

حمزه بعض الخوف 

: ازيك يا بابا 

آدهم اتنهد: الحمدلله يا حبيبي... بص للى لى

: انا هاخده معاى 

لى لى بصت لملك

: خدى بالك منه يا ملك 

ملك هزت راسها

لى لى باست راسه

: روح يا حبيبي اسمع كلام ماما ملك وبابا 

حمزه: وانتى يا ماما 

لى لى: هخف يا حبيبي وجيلك 

آدهم مسك ايده: هجيلك بليل 

آدهم اتحرك وملك وراه 

لى لى: آدهم 

آدهم لف وبصلها

لى لى: بحبك 

آدهم لف ومشي اول ما قفل الباب وراه الدموع نزلة منها وشالة الابره الى موصله الدويه لجسمها 

وهمست لنفسها

: هتبقا آخر حاجه شفتها ابنى وحبيبي

*****

اسماء واقفه قدام الدولاب بطبق الهدوم بتبص بطرف عينه لمازن الى خلص السجاره وحطها في الطفايه وقلع التيشترت وبان اسم بطه 

: بتعرفي ترسمى 

اسماء بهدوء: لا

مازن: طيب تعالى 

اسماء قربت منه ودها سائل اسود في حاجه شبه الأبره 

: اكتبي او ارسمى اي حاجه تعرفيها 

اسماء ميلت وشعرها نزل معاها وبدات تكتب 

مازن سرح فيها شويه شعرها لاسود الطويل الى نازل على وشها شفيفها الورديه رموشه الطويله عيونها الزيتونيه احله من فاطمه 

اسماء بعدت ورفعت شعرها 

: خلصت 

مازن اتجه للمرايه وبص للكاتبه وكان 

" رده ردًا جميلًا" وخطها كان جميل 

: هى مش المفروض الهم رده ردا جميلا 

اسماء: انت هتدخل بيها الحمام على فكره 

مازن: خطك جميل على فكره 

فاطمه ابتسمت: شكرا

******

ملك دخلت الاوضه والجمود على وشها 

: رفض ياكل بس نام مع خالتى 

آدهم اتنهد وقام حضنها من ضهرها 

: انا اسف يا حبيبتي 

ملك ببرود: عادى 

آدهم: ملك انا عارف انك زعلانه و 

ملك بنهيار ودموع: يعني عايزانى اعمل اي وانا شايفه وحده بتقولى ان عشت مع جوزك اجمل ايام حياتى وبحبك يا آدهم دا انا مقهوره مش زعلانه بس

آدهم دموعه نزلت لاول مره في حياته 

: اسف... اسف يا ملك حقك عليا دموعك دى بتدبحنى من جوه والله 

ملك بتعيط بس وآدهم بيعيط معاها 

*******

اسماء: ممكن اسمع 

مازن رفع وشه من على التلفون

: اسمعى انا كدا كدا مش مركز 

اسماء حطت الحاجات الى كانت شيلاه تسالى وعصير 

اسماء جابت فيلم شعبان الفارس وبدات تاكل وتضحك 

مازن ابتسم على ضحكتها الرقيقة 

وبداء يتابع معاها 

اسماء بدات تتاوب 

مازن: ادخلى نامى جوه 

اسماء: لا عايزه اتابع الفلم.

مازن قربها على رجله تنام عليها

: تعالى نامى على رجلى 

مازن فضل يلعب في شعرها لحد ما نمت 

مازن بصلها وبتسم

: مش معقوله لحقت تاثر يعني 

*****

تانى يوم ملك صحيت ملقيتش آدهم جنبها طلعت لقيته في صاله وقدامه كمية من السجاير المحروقه 

قربت وقعدت جنبه سندت راسها على كتفه

: خلاص يا آدهم انا كنت عارفه الماضي بتاعك وفقة  اتجوزك مليش حق اعاتبك عليه انا اعتبك على الحاضر بس مازن باس راسها

: وانا والله يعلم ربنا ما بصيت لوحده غيرك من يوم جوازنا ولا حبيت وحده غيرك 

ملك قربت وباسته برقه آدهم ضمها بشوق وكمل مكانها ووو... 

يتبع

اولًا ابن آدهم اسمه حمزه 

ثانيًا الى عرفنى عارف انى مش بكتب حاجه حزينه رايكم

كيان 

Kano, ♡☁🦋

        الفصل الثلاثون من هنا

لمتابعة باقي الرواية زوروا قناتنا على التليجرام من هنا

تعديل المقال