رواية ادهم وملك الفصل السابع 7 بقلم كيان كاتبة
الفصل السابع
آدهم: أكيد يا ملك هدخل بيكى
ملك بتوتر فرقة اديها
: ا.. انا عندى عزر
آدهم بصلها ورفع حاجبه
: والله طيب اتاكد بنفسي
ملك بخجل: هتتاكد ازى يعني
آدهم قرب أكتر وايده بتتحرك على ر***جلها
: دى حاجه تخصنى انا
ملك بخجل: أنت قليل الادب
آدهم بعد بضيق
: قومى يا ملك غيري هدومك ونامى
ملك قامت ودخلت الحمام
آدهم طلع سجاره من العلبه وقعد على الكنبه بضيق
تلفون رن وفصله
آدم بنفزه: مش نقصاكى هى يا زيزى كفايه أن ام اليله باظت
ملك طلعت بتوتر وخوف لقيت آدهم بيدخن
آدهم: شيلي الزفت الى على راسك دا
ملك مدت ايدها وشالة طاقية البجامه وشعرها الطويل انفر على ضهره
آدهم: روحى نامى
ملك قربت من السرير وشدت الغطاء حتى وشه غضته
آدهم خد اخر نفس من السجاره وحطها في الطفايه ونام جنب ملك وسند بضهره على السرير وايده تحت راسه
آدهم: بت ملك
ملك بعدت الغطاء
: نعم
آدهم: تعالى قربى
ملك رجعت شعره لورا بخجل
: اجى فين
آدهم شده وراسه بقيت على صدره
: في حضنى
ملك خبت وشها في صدره بخجل وهو بتعض على شفيفها
وآدهم ايده بتتحرك على شعرها وميل باسها على راسها
: مكنش في داعى تقليلي عندى عزر علشان انا عارف كل موعيدك باليوم
ملك وشه بقي احمر ويدوب صوته طالع بالعافيه
: انا كنت خايفه منك
آدهم: انا هيبك النهارده بمزاجى بس اول ما اقرب اوعدك مش هكون حنين خالص
ملك هزت راسه
******
تانى يوم
آدهم صحى على صوت آنات ملك
آدهم بنوم: مالك
ملك بدموع وهى ماسكه بطنها
: بطنى
آدهم اتعدل في قعدته بنتباه
: هى
ملك: أنا عايزه خالتى
آدهم قرب بقلق وحط ايده على بطنها وبدا يقراء قرآن بصوت جميل ملك من التعب مكنتش واخده باله
آدهم: احسن دلوقتي
ملك واثار الدموع في عنيه
: شويه
آدهم باس راسها
: قومى خدى دش سخن
بعد وقت
ملك واقفه قدام المرايه بتسرح شعرها وتحسنت شويه
آدهم حضنها من ضهرها ودفن وشه في رقبتها وايده بتحسس جسمها
: أنا مش عارف أناس ازى مش بتحب الجسم المليان دا كله حنيه
ملك بخجل: آدهم
آدهم عدله ليه وبصله برغبه ووو... يتبع
#الكاتبةة_كيان