رواية تزوجتها غصبا الفصل الثالث عشر 13 والاخير بقلم حياة رحيم
تزوجتُها غصباً # (13) و الاخير
يونس : روح .... روح قومى انا عارف انك لسه ما نمتيش ... قومى لو سمحت خلينا نتكلم ....
روح : وادى قعده نعم يا يونس عايز تتكلم فى ايه .
يونس قعد بجانبها على السرير : روح انا اسف اسف بجد اسف انى مزعلك منى واسف على مش عارف انا اسف انى قلتلك كده بس اعذرينى يا روح ....روح انا بجد عايز اكمل معاكى وعايز يكون جوازنا طبيعى بس بس حاسس ان فى حاجه منعانى ..
روح بتردد : حاجه ايه شكلى .. حالتى
يونس بأندفاع : لاء ابدا انا ... انا بحبك يا روح بحب شكلك و حالتك شخصيتك كل حاجه فيكى بحبها حتى المقالب الى انتى هريانى بيها بحبها بس بسبب حبى ده خايف ... خايف يجى يوم بعد ما تبقى كل حاجه فى حياتى تسيبينى و تلاقى بديل .
روح بسعاده وخجل و مزاح : حبيبى انت غبى انا اسفه يعنى .
يونس بأبتسامه: غبي ... بقى بعد ما اعترفلك انى بحبك تقوليلى غبي .
روح بأبتسامه: ما هو يا حبيبى ما فيش واحده تختار واحد من وسط رجاله الحى ده كله و تطلب تتجوزه و بعدين تسيبه وغير كل ده انا مش هيه يا يونس و مش كل صوابعك زى بعضها يا بشمهندس.
يونس : صحيح يا روح ليه انا .
روح بدلع : عندك وقت تسمع .
يونس وهو بيقرب على روح وعيونه بتسرح فى عيون روح : هى طويله يعنى .
روح بدلع : يعنى طويله شويه صوغننين .
يونس بهيام: لاء ما بدهاش بقى نسمعها بكره ( و اخدها فى عالمهم الساحر الخاص بيهم هما الاتنين ) .
........................
يونس : تعالى بقى اقعدى هو انا واخد اجازه عشان تقديها فى المطبخ تعالى اقعدى معيا .
روح : مش بعمل الاكل عشان ناكل ولا هنصوم .
يونس : لاء مش مشكله نجيب اكل من بره او نكلم سعاد او ماما احنا لسه عرسان فى شهر العسل .
روح وهى تقلب الاكل : هو فى شهر عسل بيفضل لمده شهرين .
يونس وهو بيحضنها من الخلف : اه شهر العسل بتعنا احنا .
روح : طيب يا بشمهندس ممكن لو سمحت تاخد الاطباق ديه وتحطها على السفره الاكل خلاص خلص .
يونس ويقبلها من خدها: حاضر .
.............................
يونس الحمد لله يا حبيبى الاكل تحفه تسلم ايدك .
روح : الله يخليك يا حبيبى يلا بقى ساعدنى نشيله عشان أغسل المواعين .
يونس : اوك من عيونى بس انا الى هغسل المواعين كفايه انتى عملتلنا الاكل.
........................
يونس : هاه هتتفرجى على فيلم ايه .
روح : الى انت عايزه يا حبيبى .
يونس : طيب اقولك ما تقوليلى ليه بقى اختارتينى انا .
روح : عايزاك تفتكر معيا كده من سنه و نصف تقريبا .
فلاش باك :
سعاد : براحه يا آبله حسبيييييي .
روح بخضه : انتى كويسه .
سعاد بتوتر: ايوه ايوه الحمد لله انا كويسه ، ينهار ابيض العربيه بابا هيعلقنا يا آبله انا قلتلك نستنا كبده ادينا خبطنها .
روح : اهدى اهدى يا سعاد لما نشوف العربيه الى قدمنا حصل فيها ايه ، شكل صاحبها جاى علينا ربنا يستر .
سعاد : افتحى بيخبط على الشباك اهو .
روح بتوتر : لاء انا خايفه يكون قليل الادب .
سعاد : افتحى بقى متخافيش انا هكلم كبده .
: انتم كويسين .
روح : احمم اه الحمد لله انا اسفه جدا بس اصل .
: ولا يهمك اهم حاجه انكم كويسين صحيح العربيه ادشملت من ورا بس اهم حاجه انكم كويسين .
روح : انا اسفه بس اصلى لسه بتعلم السواقه انا اسفه جدا بس وعد انا هتكفل بالتصليح بتاع عربيتك .
: لاء ولا يهمك انا مأمن عليها بس كل الى هحتاجه منك ان احنا نعمل محضر فى القسم .
روح : بس معلش ممكن تستنا اخويا جى وهو الى هيعمل معاك المحضر .
: ماشى مافيش مشاكل .
باك :
روح : بس يا سيدى ساعتها كبده جه وهو الى راح معاك القسم و خلص كل حاجه وبما ان بابا كان كتبله العربيه بأسمه عشان لو حصل اى مشكله هو الى يتصرف فا مكنش فى مشاكل فى القسم و الإجراءات خلصت بسرعه بس سعتها انت عجبتنى لانك عاملتنا بذوق وكمان كنت بتتجنب تجرحنا بنظراتك حتى وطبعا الموضوع اتقفل عشان ماحدش فينا كان يعرفك او يعرف عنك حاجه غير اسمك بس لما بابا عمل التجمع بتاع الحى سعاد شافتك و فكرتنى بيك وانا لما شفت الصور الى صورها ولعه ليكم عرفتك و اتأكدت ان كلام سعاد صح و عشان كده اخترتك.
يونس : ياه انا كنت نسيت الحادثه ديه خالص بس انا بسببك قعدت اسبوعين متبهدل فى المواصلات بس الغريبه انى معرفتش كبده ساعتها .
روح : هو انت اصلا تعرف حد فى الحى ده كله غير دكتور على .
يونس : صحيح انا كنت من البيت للشغل و من الشغل للبيت و يوم ما اخروج بروح لعلى العياده او نروح كافيه بره الحى كله وفعلا عمرى ما قعدت على القهوه عندكم .
يونس بمكر : بس ايه انتى طلعتى بتحبينى و من زمان كمان .
روح بخجل : طيب انا هقوم اعمل شاى اعملك .
يونس بخبث : شاى ايه انا مش عايز شاى انا عايز حاجه تانيه .
روح : عايز ايه .
يونس بخبث: تعالى بس معيا الاوضه هقولك كلمه سر .
......................
بعد خمس شهور
يونس بسعاده: روح ....روحى ....انتى فين.
روح: تعال يا يونس انا فى المطبخ.
يونس وهو بيحضن روح من ضهرها ويقبل رقيتها: وحشتينى يا روحى.
روح وهى بتدور عشان تحضنه: وانت كمان يا حبيبى بس ما شاءالله شكلك مبسوط اوى النهارده.
يونس وهو بيحرك ايده على شعرها: ايوه عندى ليكى خبر حلو جدا.
روح وهى بتبعد شويه عن حضنه: قول شوقتنى.
يونس بسعاده: يا ستى جوزك خد جائزه مهمه جدا فى مجال الهندسه المدنيه وكمان فى برنامج مهم طالب يعمل معيا مقابله.
روح بسعاده: بجد يا يونس.
يونس: ايوه يا قلب يونس.
روح: والبرنامج امتى ان شاء الله.
يونس: على اخر الاسبوع اللى جاى.
...............................
روح: ايوه يا حبيبى انت وصلت.
يونس: ايوه يا روحى لسه داخل باب الاستوديو اهو.
روح: طيب يا حبيبى بالتوفيق؛ يونس.
يونس: نعم يا قلبى.
روح: انا عندى ليك خبر .
يونس: قولى يا روح.
روح: ولا اقولك لما ترجع.
يونس: لاء يا روح قوليلى دلوقتى ما تشوقنيش وتوترينى انا اصلا متوتر خلقه دلوقتى.
روح: يونس انا ... انا ....
يونس: هاه يا روح وحياتى لتقولى.
روح: يونس ... انا ...حامل.
يونس بسعاده كبيره: ايه بجد حامل بجد يعنى، يعنى انا هبقى اب من ابن او بنت منك انتى الحمد والشكر ليك يارب انا ... انا هرجع مش هحضر البرنامج هعتذرلهم واجيلك.
روح بسعاده وهى بتحرك أديها على بطنها: انت هتعمل ايه يا مجنون لاء طبعا احضر البرنامج وانا مستنياك انا والنونو عايزين نشوفك على ال tv.
يونس بسعاده: ماشى يا قلب وروح يونس هخلص البرنامج وهاجى جرى عشان نحتفل بالنونو الحلو ده.
......................
المذيعه: استاذ يونس بعد ما اتكلمنا عن جائزة حضرتك هو فى سؤال قاعد يجى للكنترول هو لو حضرتك حابب تجاوب عليه جاوب لو مش حابب ممكن ما تجوبش عادى هو سؤال شخصى شويه.
يونس: اتفضلى.
المذيعه: هو حضرتك متزوج.
يونس: ايوه الحمد لله ولسه عارف كمان دلوقتى قبل ما ادخل البرنامج ان زوجتى حامل الحمدلله.
المذيعه: بجد الف مبروك ربنا يطمنك عليهم.
يونس: يارب اللهم امين انا عايز اشكر زوجتى لانها وقفت جمبى وكانت واثقه انى هنجح و هاخد الجائزه.... هو انا ممكن لو حضرتك تسمحيلى انا عايز اتكلم شويه مع الناس اللى بتتفرج علينا واحكلهم قصه صغيره.
المذيعه: اتفضل .
يونس: انا جوازى ليه ظروف غريبه شويه انا مشوفتش مراتى غير بعد الفرح فى بيتى انا خطبتها وكتبت كتابى ومشفتهش ولا مره انتى عرفه ليه.
المذيعه: ليه غريبه ولا حتى شفتها الرؤيه الشرعيه.
يونس: ولا الرؤيه الشرعيه انا زوجتى للاسف الناس خلوها تفقد الثقه فى نفسها وفيهم وكانت خايفه انى لو شوفتها ارفضها وما اتجوزهش.
المذيعه: طيب ليه.
يونس: انا مراتى من الالبينو او اعداء الشمس انا بس عايز اوجه رساله للناس انا مراتى وكل اللى زيها هما ناس طبيعين زيهم زى اى حد بس عندهم ماده الميلانين المسؤولة عن الصبغه قليله فبسببها بيتحسسوا من الشمس ونظرهم ضعيف شويه لكن غير كده هما اصحاء وعادين وان اللى عندهم ده مش معدى ولا حاجه بالدليل انى متعديتش من مراتى، اللى عندهم ده شئ وراثى مش شئ معدى ولا هو مرض مكتسب هو شئ ربنا خلقهم بيه شئ مميز و جميل فأرجوكم متعملهمش كأنهم شئ مخيف او مؤذى وارجو ان احنا يكون عندنا شويه انسانيه وشكرا لحضرتك انك سمحتيلى اتكلم. فأرجوكم متعملهمش كأنهم شئ مخيف او مؤذى وارجو ان احنا يكون عندنا شويه انسانيه وشكرا لحضرتك انك سمحتيلى اتكلم.
المذيعه: لاء طبعا حضرتك قولت كلام مهم واحنا ان شاءالله هنحاول نتكلم عن الموضوع ده بتوسع اكتر فى حلقه تانيه ان شاءالله.
.......................
بعد سبع شهور.
روح: اه اههههه اللحقنى يا يونس قوم ..... لاء والله ده ما وقت نوم تقيل خالص اهه اهههههه يونس قوم عشان خاطرى انا بولد اه اههههههه يارب اههههه يونسسسسس.
يونس بخضه: ايه ايه فى ايه... ايه يا روح.
روح بوجع: يونس اللحقنى انا بولد اه اههههه انا خلاص شكلى هولد دلوقتى.
يونس اتنطر من السرير: ايه بتولدي لاء استنى انا انا المفروض اعمل ايه دلوقتى.
روح بوجع و صريخ: يارب يارب اهههه اههههه هو ده وقت اهههه لخمه اهههه حرام عليك يا اخى بقولك بولد اهههههه كلم الدكتوره نادى سعاد اهههههههههه.
يونس بتوتر وخوف: حاضر حاضر حاضر.
.....................................
تمت بحمد الله
كتابه حياه رحيم #