رواية بنت الصعيد الفصل الرابع والعشرون 24 والاخير بقلم رودينا محمد
روايه /بنت الصعيد
البارت/الاخير🩷
بقلم /رودينا محمد
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
باليل فى بيت حمزه كانوا متجماعين على سفره الطعام ومعاهم عز
عز/يعم بقولك بحبها اقنعك ازاى اننا نروح دلوقتى نطلب ايديها من ابوها
حمزه/بطل زن ياض وخلينى اعرف اكل
عز/معرفتش هنروح امتى نطلب ايديها
حمزه/الاسبوع الجاي اخرس بقا
عز/لا بكره وانت بكره معندكش حاجه وفاضى
حمزه /لا يعنى لا
وصابحه قاعده هلكانه ضحك عليهم
عز بصلها بحده وقالها/اضحكى ياختى اضحكى مانتى مطمنه خلاص ومعاكى حبيبك
صابحه/اسكت ياض يا اهبل انت
عز/انا ماشى كتكوا نيله عيال عرر
ومشى يحسبن عليهم
صابحه/والله عبيط وحركاته ولا عيل صغير الله يكون فى عون الى هتتجوزه
حمزه بغمزه/سيبك منه خلينا فيك انت ياجميل
صابحه/انا هعمل شاى تشرب معايا
حمزه/ياريت والله اعسل ويبقا بنعناع
صابحه بضحك/كده هو عداك رسمى فل عليك
رمى فيها الشبشب
حمزه/خشى يابت اعملى الشاى
ودخلت المطبخ وهى بتضحك
حمزه/عايش مع شويه مجانين والله بس مقدرش استغنى عنهم
وضحك ودخل الجنينه وصابحه جت وقعدوا يتكلموا وعدى الليل عليهم بسلام
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
راح حمزه شركته ودخل بهيبه
على المكتب ولقى عز قاعد
حمزه/عايز اى يلا
عز/عايزك تيجى معايا وانا بطلب ايديها
حمزه/خلاص ماشى اجهز على الساعه تالته وانا هاجي معاك
عز/قول والله
حمزه/انجز بقا بدل ما احلف واقول مش رايح
عز/لا خلاص يالا
ووصلوا عند بيت توليب فى منطقه شعبيه ونزلوا وطلعوا البيت
ابو توليب/اتفضلوا ياولاد
ودخل حمزه وعز
عز/احنا كنا جاين نكتب كتابى انا وتوليب ياعمى
ابو توليب بصدمه/انت بتقول اى يبنى
حمزه نغز عز فى رجله وصحح كلامه
حمزه/يعمى هو يقصد انه عايز يطلب ايد الانسه توليب بس هو محرج شويتين بس
ابو توليب/طب يبنى انا معنديش مشكله بس ناخد رأى العروسه
ودخلت توليب وفى ايديها صينيه وعليها شربات
ابو توليب/ها قولتى اى
وكستت وبصت بكسوف
عز بتسرع/السكوت علامه الرضا ولا اى ياعمى
ابو توليب بضحك/صح يبنى
عز /اذا كان كده نكتب الكتاب بقا
حمزه بضربه خفيفه
ابو توليب بضحك /لا يبنى مش كده انهارده قرايه الفاتحه والشهر الجاى ان شاءالله كتب الكتاب
عز/بعد اذنك يعمى ينفع نخليها الاسبوع الجاى انا بقول والله عشان اعرف انزل معاها نخرج كده
وبعد مناهده طويله ابو توليب وافق
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
وبعد اسبوع من الانشغالات بعض الناس وبعض الناس مستعجله على لقاء احبتها وحان الوقت
وراحوا بيت توليب وكان حمزه وعز وصابحه
وطلعوا وجابو المأذون وكتبوا الكتاب وعز استأذن والد توليب انه ياخدها ويخرج
عز/انا حاسس انى طاير مش مصدق انك بقيتى معايا
توليب/وانا كمان
عز/بومه بومه يعنى
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بعد 10سنوات فى قصر كبير كان فى طفله صغيره بتجرى وراحت تشد فى رجل واحد واقف بيشوى
/باباى سيف ضربنى عشان لعبت مع ذياد
جورى عندها6سنين اخوها قُصى عنده 8سنين وعدى عنده 4سنين
دول عيال حمزه
حمزه/هو ماله ومالك ما تشوف عيالك يعم عز
عز/ملهم عيالى يا اخويا قمرات كده
حمزه/ابعد ابنك عن بنتك ياخويا
سيف طفل صغنن عنده 7 سنين واخته ريتال عندها 4سنين دول عيال عز
وبصوا لقوا لقوا قصى بيضرب سيف وحمزه شاله من عليه بالعافيه حمزه/اى ياحبيبى بتضربه ليه
قصى /عشان ميضربش اختى تانى
عز/اتفضل ياسيدى اهو عيالك واخدين حقهم اول باول🙂
وجم اتنين ستات حوامل وشايلين اكل وبيرصوه على السفره
صابحه/مش يلا بقا عشان ناكل
توليب /والله عندك حق لحسن انا تعبت وجوعت
عز/لا نتصور الاول
توليب /وماله نتصور يالا
واتصوروا صوره جماعيه وبس كده يا حبايب قلبى الروايه انتهت
تمت