رواية حب بدون ارادتي الفصل الخامس 5 بقلم يارا عبد العزيز
البارت الخامس
فارس بص على نور بأببتسامة اعجاب: جميل اوى تسلم ايدك
الكل بصلها بفرحة
سميرة وهى بطبطب على ظهرها بحنان : تسلم يدك يا عروسه ابنى
نسمة بغضب : ايه دا ازاى دوقنى كدا
كامل بصوت عالى: نسمة
نسمة : يا جدى
كامل : ايه هتتكلمى من بعدى
نور بصت لنسمة : تعالى يحبيبتى دوقى مفيش مشكلة انا اصلا عاملة حسابى فى الاكل للكل
نور فرغت الاكل للكل والكل انبهار بالاكل وكانت الصدمة باينة على ملامح نسمة
خلصوا الاكل ونسمة ونور شالوه يودوه المطبخ
نور بانتصار: ايه رأيك اتصدمتى صح
نسمة بصتلها بخوف : قصدك ايه
نور : قصدى انتى فاهمه كويس بصى انا معرفش انتى ايه اللى مخليكى تك.رهينى بالطريقة دى وكملت وهى بتغمزلها بتحبيه
نسمة : ااه بحبه فارس دا ليا انا ومفيش واحدة هتاخده منى
نور بتحدى : تمام انا هو وانتى أهو والايام ما بينا هاتى اخرك بس متبقيش تزعلى من ردود افعالى بقى زى ما زعلتى انهاردة كدا فارس جوزى فااهمة يعنى ايه جوزى يعنى الوحيدة اللى ليها حقوق عليه هى أنا وبس متعلبيش معايا
نسمة بعصبية: اسمعى
نور بمقاطعة وتحدى وثقة : انتى اللى تسمعى خليكى كويسة عشان انا كمان ابقى كويسة معاكى انما هتتحدينى يبقى هتشوفى نور تانية خالص
فارس كان حاطط عينه على المطبخ ومستنيها تخرج وفجأة اتكلم بصوت عالى من غير ما يحس: هى بتعمل ايه دا كله
سميرة وكامل بصوله وضحكوا
كامل : ايه مش قادر تستحمل الشوية دول
فارس: اااه انا هدخل اشوفها
فارس: بتعملى ايه كل دا
نور : تعال يحبيبى
رفع حاجبه بأستغراب راح عندها حطيت ايدها على كتفه فارس وقتها كان حاسس بفرحة مكنش عارف سببها بس هو عجبه الوضع
نور : خلاص يا نسوم يحبيبتى اخرجى انتى وانا هكمل
نسمة خرجت وهى بتبصلهم بغيظ
نور بعدت عن فارس واتكلمت بغضب : عايز ايه
فارس بأستغراب وهو بيحاوط خصر.ها : انتى ملبوسة ولا ايه
نور بتوتر: ابعد
فارس وهو بيقرب اكتر: والله انا كنت بعيد انتى اللى قربتينى منك وبعدين تعالى هنا من امتى وانا حبيبك
نور : هاا هو انا قولت حبيبى
فارس: اااه من خمس دقايق بس
نور بتوتر: بجد مخدتش بالى
فارس وهو بيبصلها : عباية امى جامدة عليكى
نور بعدت عنه وفضلت تدور بيها تحت نظرات الابتسامه منه
: انا كمان عاجبتنى اوى وارتاحت فيها جدا
سحبها لحضنه دفن راسه فى رقبتها اتوترت جدا وحاولت تبعد بس مسكها اكتر
فارس بهمس: متبعديش
شمس: احم احم
فارس بعد عنها ونور اتوترت وقتها بصلها بفرحة وراح عندها وحضنها
شمس بحب : وحشتنى وحشتنى اوى يا فارس
نور حسيت بالغيرة واضايقت
شمس: مصدقتش ماما اما قالتلى انك اتجوزت
فارس: تعالى يا نور
نور قربت وعيونها مليانة بالدموع شمس لاحظتها
فارس: مالك بتعيطى ليه
نور : هاا لا مفيش ممكن عينى اتحسست من البهارات بس
فارس: قدملك شمس اختى الكبيرة
نور وقتها فرحت: اهلا بيكى
شمس وقتها حضنتها بحب: نورتى عليتنا يا نور
خرجوا مع بعض من المطبخ وفجأة جيه طفل وجرى على فارس يحضنه
ادم : خالو
فارس: يا روح خالو وحشانى يبطل
شمس: مش تسلم على مرات خالو
ادم : هى فين
شمس وهى بتشاور على نور : اهى
ادم : لا دى مش مرات خالو مرات خالو تبقى خالتو قمر انا عايزاها عشان انا بحبها جدا وكنت بقولها ان هتجوز النونة اللى فى بطنها
شمس بزعيق: ادم انا قولتلك قبل كدا ان خالتو قمر طلعت عند ربنا صح دلوقتي خالتو نور هى اللى مرات خالو
نور بصتلها بصدمة هى أول مرة تعرف أن مرات فارس ما..تت وكمان كانت حامل
نور بهدوء: بتزعقيله ليه دا طفل
نزلت لمستواه: تيجى نبقى صحاب انا مش لاقى حد هنا العب معاه تلعب معايا
ادم بطفولة: اشطا
نور : عليك
نور بصت لفارس لاقت عيونه مليانة بالدموع
فارس: عن اذنكوا انا طالع اريح شوية
طلع تحت نظرات الحزن من الكل
شمس بزعل : دا طلع حتى من غير ما يسألنى على مصطفى صاحبه
سميرة : اكيد اضايق مش من عوايده اصلا ينام بالنهار
نور : عن اذنكوا
كامل : ربنا يريح قلبك يا ولدى
طلعت لاقته قاعد على الكنبة و دا.فن رأسه بين أيديه قعدت جانبه وحطت ايديها على كتفه
نور : انت كويس
بصلها بعيون مليائة بالدموع : انا تمام
حطت ايديها على خده ومسحت دموعه: طب ودا ايه
مسك ايديها وبص فى عينها فضلوا باصين لبعض تاركين لنظراتهم تقول كل حاجه قطع نظراتهم فارس حضنها جامد وفضل يعيط زى الطفل حطت ايدها على ضهره وبدأت تبطبطب عليه
نور فضلت تقرأله قرأن وقتها لحد اما هدى خرج من حضنها افتكر كلام جده
فارس: انا اسف على اللى عملت انبارح انا عارف انك مضايقة وكمل بأببتسامة وعارف برضوا ان كان نفسك تحطيلى س.م فى الاكل بس ضميرك منعك
نور بصتله بأببتسامة : بص هو من ربع ساعة بس انت كنت بالنسبالى شخص مستف..ز ومر.يض نفسى
ابتسم و قرب منها: طب و دلوقتي ايه
بعدت عنه واتكلمت بعصبية: دلوقتي قل..يل الادب
ضحك ضحكة رجولية عالية سمعت كل اللى قاعدين تحت وبينت وسامته اللى نور تاهت فيها فضلت تبتسم على ضحكته بتوهان
فى الاسفل
سميرة بأببتسامة: ربنا يسعدك يبنى ويبعد عنك الحزن
كامل : انا واثق فى نور
سميرة : حسيته بدأ يحنلها
كامل : ابنك حبها بس بيكابر تربيتى وانا عارفه
بصلها لاقها مركزة عليه مسك ايديها بحب كبير وقبل.ها وكان لسه هيقرب بس نور قامت وقتها بتوتر
نور : تعال ننزل نعقد معاهم تحت
فارس بضيق لانها بعدت عنه : مش نازل فى حتة
نور وهى بتبصله : أنت زعلت
فارس: وانا هزعل من ايه يعنى يلا انا هنام
نور : دلوقتي احنا لسه العصر
فارس: يستى وانتى مالك انا حابب انام
قاطعته وهى بتقر.ب منه وبتطبع قبل.ة صغيرة على خده استغرب فى الاول لا اتصدم بس لاقى نفسه بيسحبها لحضنه وبيق.بلها غمضت عيونها بحب بعد عنها عندما حس بحاجتها للتنفس دفن راسه فى رقبتها عينه جت على صورة قمر اللى كانت على التربيزة بعد بسرعة وقتها وهو بيل..عن نفسه
نور بوجع وهى بتبص للصورة : هو انت لسه بتحبها هى خلاص ما..تت
فارس بعصبية شديدة: .....................
يتبع
