رواية جمعنا القدر الفصل السابع عشر 17 بقلم زينب محروس
#جمعنا_القدر
بعد ان انتهوا من تناول العشاء جلسوا جميعا فى الصالون يتحدثون لبعض الوقت
مراد : يلا يا جماعة نستأذن احنا بقا
عامر : لسة بدرى خليكوا قاعدين
كرم : مرة تانية بقا يا عمى الوقت اتأخر يلا تصبحوا على خير
وغادر مراد واخوته الى منزلهم
عدى : مش يلا بقا يا ماما لازم نمشى
عامر : تمشوا تروحوا فين انتوا هتفضلوا هنا ....
نادية : مينفعش لسة لما نخلص من اسامة الأول
صباح : خلاص ناهد و الولاد يفضلوا معانا
نادية : مفيش مشكلة .....
عدى : مش هينفع يا ماما احنا هنرجع بيتنا
قدر : عدى خليكوا عشان خاطرى
مليكة : يلا يا عدى انا عايزة افضل مع العيلة هنا
مروان : خليك بقا يا عدى هتقعد هناك لوحدك ... كدا كدا عمتى نادية مش معاكم فى نفس البيت
عدى : خلاص يا جماعة موافق بس بكرة ...
مليكة : بس احنا هنفضل هنا انا و ماما ناهد
عدى : طيب يلا يا ماما عشان اوصلك
نادية : يلا .... مع السلامة
الجميع : مع السلامة
وذهبت نادية و عدى و صعد البنات الى غرفتهم
مليكة : انا مبسوطة اوى كان نفسى يكون عندى اخت بقى عندى اتنين بدل واحدة
قدر : انا كمان مبسوطة و فرحانة اوى
ايسيل بزعل مصتنع : ياعينى عليا اكيد يا قدر معتيش هتحبينى زى الاول
قدر : لاء طبعا انتى بتقولى ايه هتفضلى على طول اختى ... انتى اه صح بنت خالى بس هتفضلى اختى علطول انتوا كمان عيلتى انا دلوقتى بقا عندى اتنين ماما و بابا عامر و عندى اخ و بنتين حلوين زيكم اخواتى ..... اوعى تقولى تانى انى مش هحبك عشان مزعلش منك .
وضمت قدر الفتاتان
ايسيل : انا بحبك اوى يا قدر ربنا يخليكى ليا
قدر : و يخليكى ليا يا قلبى .
مليكة : اسمعوا بقا اخرجوا من جو العواطف دا وضمو السراير على بعض عشان ننام كلنا جنب بعض
ايسيل : اشطا فكرة حلوة
قدر : تمام ... بس احنا هنقدر
ايسيل : اومال مروان بيعمل ايه فى البيت
مليكة : مروان ايه يا بنتى مش مستاهل ... احنا التلاتة نجرب ولو فشلنا نطلب من مروان يساعدنا
قدر : ماشى
ايسيل : يلا انا من هنا وانتوا من الجهة التانية
بعد ان حركوا السريرين بجانب بعضهم
مليكة : اه ضهرى اطقتم
ايسيل : منك لله .... قال خلينا نجرب و مش مستاهل هوا فعلا كسر دهرنا بس
قدر : انا راحة اغير و انام عشان تعبت فى المول النهاردة
مليكة : طب انا هنام كدا ازاى
ايسيل : عندك الدولاب البسى الى انتى عايزاه
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
فى الصباح
استيقظت الفتيات و ابدلن ملابسهن و ادين فريضتهن و نزلن الى الاسفل .
صباح : صباح الخير يا ورداتى
البنات : صباح النور
مليكة : اومال ماما ناهد فين
صباح : فى المطبخ خرجت الطباخة بره و مصرة انها اللى هتجهز الفطار
مليكة : هروح اصبح عليها
ايسيل و قدر : استنى هنيجى معاكى
وذهبوا الى المطبخ و جدوا ناهد تغنى و هى تجهز الافطار
مليكة : صباح الخير يا جميل
ناهد : صباح الفل عليكم يا حلوين تعالوا يلا حولوا الاكل على السفرة
مليكة : بس كدا من عنينا
ناهد : تسلم عنيكى يا قلبى
و و ضعوا الطعام على السفرة و جلسوا جميعا ليتناولوا طعامهم..... وبعد الافطار
مروان : مليكة هو عدى بيصحى متاخر
مليكة : لما بيسهر يقرأ بيقوم متاخر ... ليه ؟
مروان : اصل باتصل عليه مش بيرد
مليكة : لاء متقلقش زمانه نايم .
مروان : تمام
قدر تعالوا نخرج برا فى الجنينة
ايسيل : يلا
و خرجوا فى الجنينة و ظلوا يتحدثون و لكن قاطعهم رنين هاتف مليكة
مليكة : ثوانى يا بنات وراجعة
وبعدت عنهم حتى وصلت الى المسبح و كانت تتحدث مع عدى .... ولم ترى انها ترجع الى الخلف حتى سقطت فى المسبح و ما ان سقطت حتى بدات بالصريخ فهى لا توجيد السباحة و فى نفس الوقت كان مراد يوصل نور و عندما رأها ركض اليها .... والقى بنفسه ليخرجها من حمام السباحة
مراد : اهدى يا مليكة .... امسكى فيا عشان نخرج
مليكة : طيب .... و تعلقت برقبته و اخرجها مراد من الماء
تجمعت العائلة على صريخها
قدر : مليكة انتى كويسة
مليكة : اه تمام الحمد الله
قدر : شكرا يا مراد
مراد : الشكر لله اهم حاجة انها كويسة
صباح : لازم تغيرى عشان متخديش برد .... وانت كمان يا ابنى لازم تغير هدومك اطلع غير فى اوضة مروان
مراد :لاء يا طنط ملهاش لزوم انا كدا كدا كنت بوصل نور و مروح
ناهد : طيب غير هدومك الاول
مراد : مش مشكلة هغير لما اروح ..... هو مروان فين
قدر : خرج راح المكتب
مراد : طيب استأذن انا بقى ... مع السلامة
و غادر مراد و صعدت مليكة الى الاعلى لتبدل ملابسها
وبعد ان انتهت جلسوا سويا
ايسيل : احنا رايحين شبكة بليل يا بنات ايه رايكوا تيجوا معانا
نور : والله فكرة و نغير جو .... هرن على مراد اعرفه
قدر : تمام انا هنزل اجيب العصير و الفشار زمان الدادة عملتهم
ايسيل : استنى هاجى معاكى
نور : يا دى الحظ الزفت
مليكة : فى ايه
نور : الرصيد خلص
مليكة : خدى اتكلمى من بتاعى
نور : اوك هاتى ....... و ادخلت رقم مراد و اتصلت عليه
مراد : السلام عليكم .... مين معايا
نور : انا نور يا مراد
مراد : نور .... بتكلمينى من تليفون مين و فين بتاعك
نور : الرصيد خلصان فى فونى و دا فون مليكة
مراد : طيب فى حاجة
نور : البنات رايحين خطوبة بالليل و كنت عايزة اروح معاهم
مراد : طيب براحتك بس متتاخروش
نور : شكرا يا مراد انت احسن اخ فى الدنيا
مراد:😂😂😂 يلا يا بكاشة سلام عشان عندى شغل
نور : سلام
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
بعدما اوصل عدى نادية الى المنزل و غادر سمعت طرقات عنيفة على الباب
نادية : حاضر جاية ..... استر يا رب ......... و بعد ان فتحت الباب قالة باستغراب : اسامة خير ايه اللى جايبك دلوقتى
اسامة : مش هتقوليلى اتفضل و لا هتسبينى واقف على الباب
نادية : لاء اتفضل ....... و مجرد ان دخل وقفلت الباب حتى امسكها من حجابها بشدة حتى صرخت
نادية بالم : فى ايه ماسكنى كدا ليه انت بتوجعنى
اسامة : انا كدا بوجعك يا بنت ال****** انت لسا شوفتى و جع دا انتى ايامك سودا هخليكى تتمنى الموت و مش هطوليه .
نادية : ليه بس انا عملت ايه
أسامة : بقى مش عارفة انت عملتى ايه ... بقى انا يضحك عليا من واحدة زيك .... انا هوريكى يا بنت ال **** بقى بتتفقى عليا انتى وابن اخوكى .....
ثم ظل يضربها حتى خارت قواها ثم امر رجاله ان يحملوها و اخذها و حبسها فى المخزن
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
عند مراد و مروان
مروان : اعمل حسابك يا مراد صفقة اسامة هتتم كمان سبع ايام
مراد : دا تانى يوم فرحك
مروان : اه
مراد : طب واخوه هيسيبه كدا
مروان : حبه للفلوس اكترمن حبه لاخوه ...... دا الى زى ده يبيع امه نفسها عشان الفلوس
مراد : اهم حاجة نخلص منهم القضية دى من زمان و انا زهقت منهم
مروان : هتخلص انشاء الله متقلقش
مراد : اه صح انا كنت جاي اعرفك انه بدا يشك فى عمتك فخلى بالك .
مروان : من امته الكلام ده
مراد : من يومين بيخلى حد يراقبها
مروان : ازى متقوليش حاجة زى دى
مراد : انا لسة عارف حالا .....
مروان : ربنا يستر و ميكونش عرف انها معانا .
بقلمى : زينب محروس
#الفصل_السابع_عشر
#جمعنا_القدر
#زينب_محروس
#مروان_قدر
