رواية امتلكني القمر الفصل العاشر 10 بقلم يارا عبد العزيز


 رواية امتلكني القمر الفصل العاشر 10 بقلم يارا عبد العزيز 


امتلكنى القمر

بارت ١٠

بقلمى يارا عبدالعزيز

فهد دخل الاوضة واتصدم اما ملاقش قمر موجودة خاف وفكرها مشيت

فهد وهو بيخرج من الاوضة : صافية مشوفتيش الهانم

صافية : دخلت اوضة عاصم

فهد : تمام روحى انتى

فهد خبط على الباب

عاصم: ادخل 

كويس انك جيت قمر مش عارف مالها بتعيط ومش راضية تقول مالها

قمر وقتها كانت فى حضن عاصم وبتعيط

فهد كان لسه هيتكلم بس قمر قاطعته

قمر وهى بتمسح دموعها: انا كويسة يا جدو بس انت كنت وحشانى اوى

عاصم : طول عمرك حساسة واقل حاجه بتعيطك انا معاكى أهو يحبيبتى 

فهد : طب مش يلا عشان ترتاحى

عاصم بخوف : انتى مالك يحبيبتى تعبانة

قمر بتوتر : هو بس قصده انى لسه جاية من سفر وكدا

عاصم : تمام يحبيبتى روحى مع جوزك ارتاحوا

قمر : تمام

فى اوضة قمر وفهد

فهد بحنية  : كنتى قولتلى انك رايحة عند جدك انا خفت اما ملاقتيكيش

قمر بصلته بجمود ودخلت تغير هدومها

قمر خرجت وكانت لابسة بيجامة عليها ميكى موس

قمر اخدت المجلة وقعدت على السرير وهى متجاهلة فهد اللى كان قاعد على الكنبة وبيبصلها

قمر وهى لسه باصة فى المجلة : انا هروح الكلية امتى الامتحانات قربت







فهد : تقدرى تروحى من بكرة انا حولتلك ورقك

قمر رفعت شعرها فى شكل كحكة وكانت اسم على مسمى 

فهد برغبة وهو بيبلع ريقه : شكلك احلى وانتى فرده

قمر ببرود : يا ريت يعنى كل واحد يخيليه فى حاله 

فهد  : انتى مش جعانة انا جعان اوى 

قمر بعصبية : اتشلت مثلا وعايز حد يأكلك أو اقولك روح لحبيبة قلبك خليها تأكلك

فهد وهو بيقرب منها: انتى بتغيرى ولا ايه

قمر بخوف : متقربش 

فهد بحنية حاضنها: مش هستحمل تبعدى عنى والله انا عمرى ما هعملك حاجه تانى

قمر وهى بتطلع من حضنه : مش هقدر انسى اللى انت عملته عارف يا ريتها تيجى على اد وجع جسدى انا دلوقتي كويسة انما انت وجعت قلبى ويعتبر دمرتينى هتعرف تنسينى اللى عملته وتزيل وجعى تمام وقتها هسامحك بس يا ترى هتعرف

فهد وقتها مردش

قمر بصتله وضحكت بسخرية: ابعد ومتتكلمش معايا تانى بقى

فهد بحنية وهو بيق'بلها  وقمر نسيت نفسها وقتها واتجاوبت معاه

فهد بحنية : دلوقتي نسيتى صح طول ما انتى سايبة نفسك لدماغك مش هتسامحينى لكن زى ما عملتى دلوقتي وسبتيلى قلبك هتنسى صدقينى

قمر بعصبية وهى بتض'ربه على صدره: انا بكرهك ابعد عنى

فهد وهو بيمسك ايدها: من قلبك

قمر : ااه

قمر وهى بتاخد المخدة وبتنام على الكنبة

فهد : تعالى نامى على السرير

قمر : اكيد مش هنام جنبك يعنى

فهد : طب تعالى وانا هنام على الكنبة

قمر وهى بتقوم: ماشى قوم يلا

فهد ببأتسامة: انتى ما صدقتى

قمر : نينننننى ظريف اوى 

فهد بصلها بحب

قمر وقتها تاهت فيه

فهد ببأتسامة: قمور اوى كدا

قمر وهى بتفوق: اطلاقا

فهد بحب : تصبحى على خير

قمر : احم مش فاهمة انا ايه الناس اللى معندهاش دم دى

فهد : ماشى يست قمر مقبولة منك 

 فى الصباح فهد صحى وكانت قمر لسه نايمة راح عندها وبصلها بحب وفضل يملس بأيده على خدها

فهد : قمر وانتى فعلا قمر بعشقك يا عمرى

فهد: قمر يا قمر يا ربى انا اللى عملت فى نفسى كدا حبيت غيبوبة







فهد قرب عليها وغمض عينه وقب'لها 

قمر وقتها فتحت عيونها و زقته بايده: ابعد يا عم انت هو فيه ايه 

فهد بضحك: ما انتى اللى مش بتصحى بالذوق وكمل وهو بيغمزلها  فقولت اصحيكى بطريقة المتجوزين

قمر بخجل وهى بتقوم : انت بجد واحد قل'يل الادب

فهد : طب يلا البسى عشان تروحى الكلية

قمر اتجاهلته وقامت تلبس

على تربيزة السفرة

فرح: صباح الخير

قمر وفهد : صباح النور

فهد : اقعدى افطرى الاول 

فرح وهى بتعمل الساندوتش: هتأخر على الطابور يا ابيه

قمر : طب استنى السواق يوصلنى فى طريقك

فرح: طب يلا

فهد : هوصلك انا

قمر : مش عايزة يلا يا فرح

فهد : ماشى يست يا قمر اقعدى اعندى كتير وانا هفضل وراكى

فى كلية الهندسة جامعة القاهرة 

قمر كانت ماشية ولاقت حد بيحط ايده على عيونها

سها : انا مين 

قمر : مش هتبطلى حركاتك دى بقى

سها : هههههه يعنى رجعتى من السفر و جيتى الكلية من غير ما تقوليلى 

قمر : حصلت حاجات كتير خلتنى فى حتة تانية

سها: ايه اللى حصل

قمر : هبقى احكيلك بس خلينا ندخل هنتأخر على المحاضرة

سها : تمام

قمر وسها دخلوا المدرج

فهد دخل 

فهد : صباح الخير يلا نبدأ محاضرتنا

قمر بصدمة: فهد 

يتبع 


#يارا_عبدالعزيز

                الفصل الحادي عشر من هنا 

لمتابعة باقي الرواية زوروا قناتنا ع التليجرام من هنا  

تعليقات
تطبيق روايات
حمل تطبيق روايات من هنا



×