رواية عشق الفهد الفصل الرابع 4 بقلم شيماء عبد التواب
(عشق الفهد) بقلمى (شيماء عبدالتواب)
البارت الرابع
خرج فهد من قصره وهو ينوى تربية عشق ذهب الى منزلها
سعاد: اهلا يا ابنى نورت
فهد: بنورك يا خالتى كنت عايزه اتكلم معاكى بخصوص الفرح
سعاد: اتفضل يا ابنى
فهد: انا المفروض اسافر بعد اسبوع عشان الشغل عشان كده عايز اتجوز قبل ما اسافر
سعاد: بسرعه كده طب لما ترجع من السفر بالسلامه
فهد: منا هتأخر هناك يعنى ممكن ست شهور او سنه كمان وطبعا انا مقدرش اقعد الوقت ده كله وعشق بعيده عنى
سعاد: خلاص يا ابنى اللى تشوفه
فهد: يبقى الفرح بعد تلت ايام
سعاد: على بركه الله
فهد: طب انا استأذن بقى عشان الحق اجهز البيت واجراءات السفر
سعاد: ماشى يا ابنى ربنا معاك
خرج فهد من بيت عشق وهو مبتسم وذهب الى شركته
عند عشق كانت تلعب مع الاطفال حتى تأخر الوقت
عشق للاطفال: يالهوى انا اتأخرت اوى لازم امشى قبل ما ماما تعمل منى كفته
الاطفال بضحك: هتيجى تانى
عشق: طبعا هو انا اقدر اعيش من غيركم
ودعت عشق الاطفال وذهب الى البيت
عشق: السلام عليكم
سعاد: وعليكم السلام اتأخرتى ليه
عشق: معلش يا سوسو انتى عارفه انى بنسى نفسى وانا مع الاطفال
سعاد: عقبال ما اشوف عيالك
عشق: ان شآء الله يا سوسو انا جعانه
سعاد بضحك: هقوم احضر العشا وانتى وقومى غيرى هدومك
عشق: تمام
بدلت عشق هدومها وارتدت بيجامه عليه رسمة كرتون
سعاد: يلا يا عشق عشان تاكلى
عشق: حاضر
جلست عشق مع والدتها
سعاد: اه صحيح فهد جه انهارده
عشق بخنق: عايز ايه
سعاد: جه عشان يحدد معاد الفرح
عشق بصدمه: وانتى قولتيله ايه
سعاد بسعاده: هو قال انه مسافر بعد اسبوع وهيتأخر وهيعمل الفرح بعد تلت ايام وانا موافقت
عشق بصدمه اكبر: نعمم ازاى تحددو معاد الفرح من غيرى
سعاد: مانتى كنتى هتوافقى برضو المهم خلصى اكل وادخلى نامى عشان بكرا عندك يوم طويل
عشق بغضب من فهد: بس يا ماما
سعاد: بس ايه يلا خلصى ونامى عشان هنروح نجيب اللى ناقصك بكرا
عشق بغضب: حاضر
قامت عشق ودخلت اوضتها وهى غاضبه من فهد وتريد قتله
عشق ف نفسها: والله لاوريك يا فهد
عند فهد انهى عمله وخرج من الشركه
فهد: زياد
زياد: ايه يا فهد
فهد: جهز نفسك عشان تحضر فرحى
زياد: امته
فهد بأبتسامة: يوم الخميس الجاى
زياد بصدمه: نعم ده اللى هو ازاى
فهد: روحت انهارده عند مامت عشق واتفقت معاها
زياد: وعشق وافقت على الكلام ده
فهد بخبث: اكيد هتوافق لانها عارفه انا اقدر اعمل ايه
زياد ف نفسه: ياعينى عليكى يا بنتى لسه صغيره على الشقى
فهد: زيااااد
زياد: ها ايه قولت ايه
فهد: سرحان فى ايه
زياد: يعنى انت متأكد من اللى بتعمله ده يا صحابى
فهد ببرود: ايوه
زياد: لو اذتها هتندم يا فهد
وتركه وذهب زياد
رحل فهد الى قصره وهو يفكر فى كلام زياد
(هتندم لو اذتها)
فهد لنفسه: كلهم زى بعض كل همهم الفلوس وبس
فلاش باك
فهد وهو فى مكتبه يراجع بعض الملفات دخلت عليه فتاه جميله ملامحها هاديه
ندى: فهد وحشتنى اوى
فهد بأبتسامة: وانتى اكتر كده ينفع مشوفكيش طول النهار
ندى: ايه وحشتك اوى كده
فهد: كلمه وحشتينى قليله اوى
ندى: يا بكاش
فهد: ندى عايز اتجوزك كفايه لحد كده احنا عارفين بعض كويس ايه اللى يمنع اننا نتجوز
ندى بتردد: مستعجل على ايه يا حبيبى مااحنا مع بعض اهو
عوده من فلاش باك
فهد: كلكم زى بعض كلاب فلوس وبس
بعد تفكير طويل نام فهد
من هى ندى وماذا سيفعل فهد مع عشق
