رواية عشق الفهد الفصل الثالث عشر 13 بقلم شيماء عبد التواب
(عشق الفهد) بقلمى (شيماء عبدالتواب)البارت الثالث عشر
زياد: ايه اللى ممكن يحصل لو مافقش
الدكتور: للاسف هيدخل فى غيبوبه والله اعلم هيفوق منها امته
عشق سمعت هذا الكلام وفقدت الوعى
امسكها زياد قبل ان تقع وادخلها غرفه دخل الطبيب فحصها وخرج زياد بعد قليل خرج الطبيب
زياد: خير يا دكتور حصلها ايه
الدكتور: اتعرضت لصدمه وضغطها عالى
زياد: هتكون بخير
الدكتور: ان شآء الله هى محتاجه ترتاح شويه وتاخد الادويه فى وقتها وبأذن الله هتكون بخير
زياد: شكرا يا دكتور
الدكتور: العفو عن اذنك
رحل الطبيب وذهب زياد الى غرفه فهد ونظر اليه من الزجاج
فهد: فوق يا صاحبى مراتك محتجالك وانا كمان محتاجلك اوى
قعد زياد على الكرسى وبكى على رفيق عمره
بعد وقت استيقظت عشق وقامت تبحث عن فهد
خرجت عشق من الاوضه رأها زياد
زياد: حمدالله على سلامتك يا مدام عشق خرجتى من الاوضه ليه
عشق ببكاء: فهد فين
زياد: فى العناية
عشق: عايزه اشوفه
زياد: ممنوع اى حد يدخله
عشق ببكاء وصراخ: لا انا عايزه اشوفه ابعد عنى
ابعدته عشق وذهب فى اتجاه غرفه العناية ولاكن منعها زياد
زياد: اهدى يا مدام هشوف الدكتور الاول
عشق بهدوء قليلا: ماشى
جلست عشق على الكرسى وذهب زياد الى الطبيب
زياد: فهد عامل ايه دلوقتى يا دكتور
الدكتور: للاسف حالته مش مستقره
زياد بقلق: يعنى ايه
الدكتور: ادعيله انا هروح اكشف عليه تانى
زياد: تمام اتفضل
ذهبوا الى غرفه فهد ودخل الطبيب فحص فهد وبعد وقت خرج
ذهبت اليه عشق مسرعه
عشق: هو كويس صح هيفوق امته
الدكتور: للاسف يا مدام حالته لسه مش مستقره
عشق: عايزه ادخل عندو
الدكتور برفض: مينفعش ممنوع دخول اى حد عند المريض
عشق برجاء: خمس دقايق بس والله مش هعمل صوت
الدكتور: تمام خمس دقايق بس
عشق بفرحه: ماشى
الدكتور: تمام وذهب الطبيب ليفحص باقى المرضى
دخلت عشق اوضه فهد وقربت منو
عشق ببكاء: فوق عشان خاطرى مش هعمل حاجه تعصبك تانى بس فوق وانا هعمل كل حاجه انت عايزها متسبنيش لوحدى مش عارفه امته اتعلقت بيك كدا بس حبيتك حبيت طيبتك وحنيتك وعصبيتك حبيت كل حاجه فيك ايوه انا بحبك فوق عشان خاطرى فوق عشان حبيبتك عشق يا فهدى
وظلت تبكى بمراره
فاق فهد
فهد بضعف وتعب: ع عشقى
نظرا اليه عشق بسرعه
عشق بفرحه: فهد انت كويس
فهد بتعب: كويس
عشق: هنادى الدكتور وهجيلك بسرعه
خرجت عشق من غرفه فهد
زياد: خير بتجرى ليه
عشق: دكتور بسرعه فهد فاق
زياد بفرحه: بجد فهد فاق
عشق: ايوه والله
ذهب زياد مسرعا الى الطبيب
زياد: دكتور فهد فاق
الدكتور: متأكد
زياد: ايوه
الدكتور: تمام هروح اكشف عليه
ذهبوا الى فهد
كانت عشق تبكى وفهد يحاول تهدأتها
فهد: خلاص بقى انا كويس
عشق بطفوليه وبكاء: بس انت تعبان
فهد بضحك على شكلها: لا انا بقيت كويس
دخل الطبيب وزياد
قامت عشق واقترب الطبيب من فهد
الدكتور: حمدالله على سلامتك يا فهد بيه
فهد: الله يسلمك
كشف الدكتور على فهد
الدكتور: حضرتك محتاج فتره راحه وتاخد الادويه دى فى معادها
فهد: تمام عايز اطلع من هنا
الدكتور: احنا هنوديك اوضه عاديه بس مينفعش تخرج من المستشفى قبل ما نطمن عليك
كادت ان يتكلم فهد ولاكن قاطعته عشق
عشق: تمام يادكتور
خرج الطبيب ونقلوا فهد فى غرفه عادية
زياد: كدا يا صاحبى تقلقنى عليك
فهد: الحمدلله انا بخير متقلقش
نظر فهد الى زياد نظره فهمها
زياد ببرود: انا بقول انام معاك انهارده بقى
فهد بغيظ: نامت عليك حيطه يا بعيد
عشق: فى ايه
زياد: مفيش يا مرات اخويا
فهد: قوم يا زياد هاتلى عصير
عشق: هروح انا
فهد بغيظ اكبر: اقعدى انتى زياد هيروح
ضحك زياد على صديقه
زياد: ماشى هروح اجيب عصير وحاجه ناكلها
فهد: واتأخر براحتك
ضحك زياد وخرج
عند فهد وعشق
فهد: اممممممم كنتى زعلانه عشانى
عشق ببراءه: ايوه
فهد: بحبك يا عشقى
عشق بصدمه: ها
فهد: ايدى وحعتنى اوى تعالى شوفيها كدا
اقترب منو عشق
عشق: مفيش حاجه فى ايدك هديلك المسكن
امسكها فهد وقربها منو اكتر
عشق: بتعمل ايه
فهد: بحبك
ماذا سيحدث😂😂😂