رواية عشق الفهد الفصل الرابع عشر 14 بقلم شيماء عبد التواب
(عشق الفهد) بقلمى(شيماء عبدالتواب)
البارت الرابع عشر
فهد: ايدى وجعتنى اوى تعالى شوفيها كدا
اقتربت منو عشق
عشق: مفيش حاجه فى ايدك هديلك المسكن
امسكها فهد وقربها منو اكتر
عشق: بتعمل ايه
فهد: بحبك
دخل زياد دون طرق الباب كعادته وابتعدت عشق سريعا عن فهد
زياد بأحراج: احححم شكلى جيت فى وقت غلط
فهد: ايوه
زياد ببرود:تعالى يا مرات اخويا جبت اكل عشان ناكل انا وانتى
عشق: وفهد
زياد: لا الدكتور قال ان فهد هياكل حاجات مسلوقه
فهد بتذمر: نعم ده ليه ان شآء الله
زياد: عشان انت تعبان
فهد: انا كويس
زياد: توء توء لازم تسمع كلام الدكتور عشان تخف بسرعه
كانت عشق تنظر اليهم وتضحك بشده عليهم
فهد: بطلى ضحك انتى التانيه يرضيكى اكل اكل مسلوق
عشق بضحك: عشان تخف بسرعه
زياد:تعالى ناكل اصلى انا جعان اوى
فهد: امشى يا زفت من هنا
عشق بضحك: يلا انا جعانه
زياد: جبت شاورما ريحتها بس جوعتنى
عشق: هات واحد شاورما طيب
فهد: امشوا انتو الاتنين
زياد: لا
عشق: انت لسه تعبان ارتاح شويه
فهد بعصبيه امسك زجاجه المياه من جانبه وحدفها على زياد
قام زياد يجرى
زياد: اهدى ياعم كنت بهزر معاك
فهد: امشى من هنا احسن ما اقوملك
زياد: لا وعلى ايه الطيب احسن
كانت عشق تضحك عليهم
زياد: عايزه حاجه يا مرات اخويا
عشق: شكرا
فهد: انت لسه هنا
جرى زياد وخرج برا الاوضه وقفل الباب
زياد: هو اتعصب ليه
ومشى خارج المستشفى بإكملها الى الشركه
عند فهد وعشق
فهد: هتفضلى بتضحكى كدا كتير
عشق بضحك: خلاص سكت اهو
فهد بغيظ: طب تعالى
عشق: اجى فين
فهد ببراءه: شوفى ايدى بتوجعنى ليه
عشق: منا شوفتها مفيش حاجه
فهد: لا فى هى بتوجعنى
عشق وقد فهمت ما ينوى عليه: اممممم ماشى
اقتربت منو عشق وامسكت دراعه
كاد فهد ان يقبلها ولاكن
داست عشق على دراعه جامد
فهد: اااااااه ايه اللى عملتيه ده
عشق ببراءه: كنت بشوفها
فهد: فاتقومى تدوسى على دراعى
عشق: انا
فهد: اومال انا
عشق: ايوه انت انا معملتش حاجه
وتركته وخرجت بسرعه وذهبت الى الطبيب
عند فهد بعد خروج عشق
فهد بأبتسامه: ماشى يا عشقى هتهربى منى لحد امته
ذهبت عشق الى غرفه الطبيب وطرقة الباب
الطبيب: ادخل
دخلت عشق
عشق: السلام عليكم
الدكتور: وعليكم السلام اتفضلى اقعدى
عشق: شكرا، فهد هيخرج امته من المستشفى
الطبيب: حالته كويسه يقدر يمشى انهارده بس لازم ياخد الادويه فى وقتها واهم حاجه الراحه التامه
عشق: تمام عن اذنك
الدكتور: اتفضلى
خرجت عشق من عند الطبيب وذهبت الى فهد
دخلت عشق
عشق: روحت سألت الدكتور تقدر تمشى امته وقالى انك بقيت كويس
فهد: تمام يلا بينا
عشق: تمام يلا
اتصل فهد على زياد
زياد: كنت عارف انى مش ههون عليك
فهد: تعالى يا زفت عشان توصلنى القصر
زياد: ماشى ياعم متزقش
اقفل فهد الهاتف فى وجهه زياد
عشق: قصر ايه احنا مش هنروح الشقه
فهد: مرات فهد المنشاوى انهارده هتنور القصر
عشق: قصر ايه
فهد: عشقى انا اكبر رجل اعمال فى الشرق الاوسط يعنى اكيد عندى قصر
عشق: ماشى يلا
دخل زياد
زياد: جهزتوا
فهد: ايوه يلا
خرجوا التلاته من المستشفى وركبوا العربيه وبعد وقت ليس بقليل وصلوا الى القصر
نزلت عشق من العربية واسند زياد صديقه فهد
كانت عشق مبهوره من جمال القصر
دخلوا القصر
الخادمه: نورت يا فهد بيه
فهد: سعاد هانم فين
كادت ان تجيب الخادمه ولاكن صمتت عندما سمعت
فهد بيه بيسأل عليا انا لا لا مش مصدقه
ماذا سيحدث ياترى
مين سعاد وهتعمل ايه مع عشق
