رواية الحب الضائع الفصل السابع 7 بقلم رغد خالد
البارت السابع
بعد ٤ شهور
ليلى صحيت من النوم بصراخ : بابا
نسمه بخضة : بسم الله عليكى يابنتى
ليلى ببكاء : بابا وماما فين
نسمه بحزن : البقاء لله ياحبيبتى هما دلوقتى عند ربنا ف مكان احسن بكتير
ليلي ببكاء هستيري : يعنى انا دلوقتى معنديش اهل وبكت بشده وصراخ ونسمه مش عارفه تهديها
الدكتور للممرضه : اديها حقنه مهدئه بسرعه
بعد ما نامت ليلى بسبب الحقنة
الدكتور: الحمد لله ان ليلى فاقت بعد ٤ شهور من الغيبوبة بس هى جاتها حاله صدمه لازم الفتره الجايه تخلوا بالكم منها ومتعرضوهاش لضغط عصبي عشان حالتها تتحسن
نسمه : حاضر يا دكتور وبصت لمراد ابنها الى زعلان جدا على ليلي
مراد : هى ليلي هتبقي كويسه
نسمه: اه ياحبيبي متقلقش انا بس عايزاك تاخد بالك منها انت دلوقتى بقيت راجل وليلى بقيت من مسؤليتنا ماشي يامراد
مراد : متقلقيش يا امى انا عمرى ما هسيبها لوحدها
ليلى بعد ما فاقت
مراد: متزعليش عشان خاطرى وبطلى عياط يا ليلي انا اوعدك انى هفضل جمبك وهبقى كل اهلك اتفقنا
ليلى بحزن ودموع: اتفقنا
_ عوده للحاضر
ليلى وهى حاضنةصورة اهلها : فينك يا مراد الحقنى
ف الصالون
الجد بغرور وشموخ : انا مش جاى استأذن يا نسمه انا جاى بديكى خبر احنا هنروح نقضي مصالحنا هنا وبكره الصبح هاجى اخد ليلي
نسمه ببكاء : بس انا مش هقدر على بعد ليلي
الجد بصرامة : ليلي هترجع لاهلها ولا انتى نسيتى الاتفاق
نسمه بحزن : لا منستش طيب على الاقل خلينى اجى معاها اول شهر على الاقل لغايه ما تتقبل الوضع
الجد : معنديش مانع الصعيد ينور بيكى عقليها وهاجى اخدها الصبح يا بالذوق يا بالعافية
واتكلم بعصبيه وصوت عالى لادم الى باصص على اوضة ليلى بشرود : ادم
ادم بعد ما اخد باله : نعم ياجدى
الجد: يالا عشان نخلص الى ورانا
ادم بتنهيده : اوامرك يا جدى
ومشيوا هما الاتنين من البيت
نسمه بصت على اوضه ليلي وبصت بعدها للسما بتكلم ربنا ببكاء : اعمل اى دلوقتى ياربي افهمها ازاى بس دا كدا هتزعل منى وقلبها هيتكسر جامد
وراحت خبطت على اوضة ليلي لقيتها لسه بتبكى
نسمه والدموع متحجره ف اعينها : انا اسفه يابنتى سامحينى غصب عنى
ليلى بدموع : هو انتى بجد هتسبيهم ياخدونى
نسمه : غصب عنى يا ليلى بس دول اهلك ولازم...
قاطعتها ليلي بصراخ:متقوليش اهلي دول مش اهلي اللي سابوني وانا عندي عشر سنين بعد ما اتيتمت ميبقوش اهلي اللي مسالوش عليا اذا كنت ميته ولا عايشه ميبقوش اهلي اللي سابوا لحمهم ومدوروش عليع بعد موت ماما وبابا ميبقوش اهلي اللي مجوش يعزوا في ولدهم ويشوفوا حفيدتهم ميبقوش اهلى انا بقالى ١٥ سنه معرفش عنهم حاجه ولا يعرفوا عنى حاجه وبعد ده كله جايين وبيقولوا انهم اهلى وعايزين ياخدونى هما فاكرنى لعبه لا هما مش اهلى انتوا بس اللي عيلتي انتوا بس ودلوقتى انتى كمان موافقه على الى قاله الراجل دا وهتسبيهم ياخدونى لا انا مش هروح ف اى مكان وقعدت علي الارض وهي تبكي بحرقه وحاطه ايدها علي وشها
_ف الصعيد
همام النصران وهو ينفخ الشيشه : ليلى هتيجى والدنيا هيتقلب حالها الى فات كوووم والى جاى كوم تانى
نعمه مراته بغل: انا مش عارفه اى الهم دا ما كان الواحد مرتاح طلعتلى منين دى بس ياربي بت ساره هتيجى وتطلع المدفون وتكوش على الكل احنا لازم نلاقي حل ونخلص منها بسرعه
همام بزعيق : انتى اتجنيتى ولا اى يا مرا بقولك لسانك دا ميطلعش برا بوقك ابويا قال كلمته ومحدش هيقدر يعدل عليه وسابها وطلع
نعمة بعصبيه ومكر : هنشوف هنشوف انا ولا عيلتك يا همام
_نرجع لاسكندريه
الجد وهو بيتكلم ف التلفون : فهمت ياعلى هتعمل اى مش عايز غلطه انت فاهم وقفل الكلام معاه وبص على ادم لقاه سرحان
الجد بعصبيه : وبعدهالك ياواد ولدى سرحان كيف العاشق من سعت ما نزلنا من عندهم
ادم باحراج وتوهان : اسف ياجدى مقصدش بس كل الى شاغلنى ان ليلى شبه صورة جدتى اوى ولا انت اى رايك
الجد بحنين بيحاول يخبيه : الله يرحمها وبعدها اتكلم بصرامه اسمع يا ادم الى جااى صعب يا ولدى وانت عارف انك الوحيد الى بثق فيه ف احفادى عشان معدنك نضيف ومش طمعان زى الباقي وبرغم قوتك وقسوتك الى بتطلع للكل مش بتطلع ليا مش عشان خوف منى بس عشان عارف انك بتحترمنى ف انا عايزك تطلع قد الثقه دى يا ولدى فاهم
ادم بمشاعر مختلطه وشرود: فاهم فاهم يا جدى بس مش فاهم هو اى الاتفاق الى بينك وبين نسمه
الجد : انا الى سبت ليلى عند نسمه السنين دى كلها
ادم بصدمه : ازاى امال قلت ف البيت انك بتدور عليها ومش لاقيها من زمان
الجد بتنهيده : كان لازم اعمل كدا ليلى مكنش ينفع تقعد ف الصعيد
ادم باستغراب : ليه
الجد شرد ف الماضي وقال ---
يتبع....
#الحب_الضائع
#بقلمي_رغد_خالد
