رواية ارهقني حبك الفصل الثاني 2 بقلم ملك يسري
( البارت 2) من ارهقنى حبك.
رحيم نزل وراح بيت زين وخبط على الباب.
محمد فتح.
محمد: مين.
رحيم وابتسم: انا المقدم رحيم احمد صاحب زين.
محمد: اتفضل يابنى اهلاا وسهلاا.
رحيم دخل وشاف نور اللى بتعيط وهدى اللى بتهدى فيهااا.
رحيم قعد على رجله قدام نور ومسك ايديها ونور استغربت ومحمد كان هيولع فيه.
رحيم بحنيه: انتى بتثقى ف زين ولا لاء.
نور بدموع: اكيد طبعاااا دا ابنى.
رحيم ابتسم: طيب اعتبرينى دلوقتى زى زين وادينى بس نص الثقة دى وصدقينى بنتك هترجع.
محمد بلهفة: انت تعرف ملك فين.
رحيم: ايواا هى مخطوفة واللى خطفها رن على زين بس انا اللى رديت عليه وزين ميعرفش اى حاجة عن خطف اخته ف لو سمحتوا محدش يعرفه.
نور بدموع: يعنى بنتى مخطوفة ملك مخطوفة يامحمد بنتى.
محمد خدها ف حضنه وبيحاول يهديهااا.
محمد: طب لى مقولتش ل زين يابنى.
رحيم: انا زين دا اخويااا وصحبى وعيلتى التانية اللى ربنا حرمنى منهم ف انا معرفش الراجل دا عايز اى من زين وانا مش مستغنى عنه وصدقنى ادينى 24 ساعة وبنتك هتكون ف حضنك.
نور وراحت حضنت رحيم: شكراا يابنى انت من النهاردة ابنى زيك زى زين وزى ما عايزة ملك ترجعلى وزين يبقااا كويس عيزاك ترجعلى ممكن.
رحيم ابتسم وباس ايديهاا: هرجعلك ملك وهرجعلك ياست الكل المهم دلوقتى.
محمد: اى يابنى.
رحيم: البيت متراقب وهما مستنين زين ينزل زى ما اطلب منه وانا دلوقتى جيت ف هما فاكرينى زين دلوقتى ف بعد اذنكم هفضل هناااا كأنى زين.
محمد بحب: اكيد يابنى.
رحيم بإحراج: يعنى هو الانسة هدى مش هتضايق.
هدى بدموع: ابدا ابدا انت زى زين بالظبط بس ونبى ملك ترجع تانى.
رحيم وابتسم: تمام ممكن ادخل اوضة زين.
نور بصت ل هدى والاتنين ضحكواا جامد ورحيم ومحمد بصين ليهم ب إستغراب.
محمد: يتضحكوا لى.
هدى بضحك: اصل يابابا ملك قافلة الباب بتاع اوضة زين علشان محدش يدخلهااا غير زين وساعات بتعمل حظر تجول قدام الاوضة.
رحيم وابتسم: لى كدا يعنى.
محمد: ملك وزين عاملين زى الاتنين اللى بيحبوا بعض بيضحكوا ويهزروا مع بعض ملك لما بتخاف بتجرى ل حضن زين لما بتعيط محدش بيعرف يسكتها غير زين وبتغير عليه بطريقة غريبة وزين روحه ف ملك مستعد يهد الدنيااا ولا ان ملك تزعل الاتنين لما كبروا كبروا مع بعض وكانوا بيشاركوا بعض ف كل حاجة.
رحيم وابتسم على الحب دا: شوقتونى انى اشوف ملك دى.
نور: عارف على قد ما بحبها على قد ما بتعصب لما بشوفهااا.
رحيم وضحك: شكلهاا مجنناكوا.
هدى: جداا.
محمد: بسس سيبوا الواد يريح شوية ادخل يابنى أوضة ملك ريح شوية.
محمد شاورله على الاوضة وهو دخل.
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
* وصل.
# ايواا ياباشاا روح البيت.
* ابتسم: طب هاتلى الفون.
* اهلااا اهلااا البيت نور بيك.
رحيم: انجز.
* انزل من بيتك اخر الشارع هتلاقى عربية اركب فيهااا.
قفل السكة ف وش رحيم.
# ياترى هيعمل زى ما انت قولت ياباشاااا.
* ايوااا اخته معاياااا.
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
رحيم غير ولسة هينزل.
نور بدموع: رحيم.
رحيم بحب: نعم يا امى.
نور: هترجعلى صح.
رحيم وباس جيبنهاا: هرجعلك ياحبيبتى يلاا بقاا سلام.
رحيم نزل وراح ركب العربية والعربية اتحركت.
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
ف المخزن.
* اى دا بقا انتى اخت زين.
ملك: ايوا لى بقااا.
* بس طلعتى حلوة.
ملك بخوف: انت عايز اى.
* بضحك: هتعرفى.
ولسة بيقرب منها ومسكهاااا واحد من رجالته دخل.
# وصل ياباشاااا.
* دخلوه.
الراجل مسك ملك وقعدهااا على رجله ورحيم دخل واستغرب مين دى.
نادر: اهلاا اهلااا ب زين باشاااا.
ملك بصت ل نادر و ل رحيم ب إستغراب.
ملك ف نفسهااا: زين اى دا مش زين.
رحيم ببرود: هو انت بقا اللى عامل كل دا.
نادر بضحك: اى عجبتك.
رحيم ببرود وجه قعد قدام نادر: شغل رخيص اوووى.
نادر وبدأ يحسس على وش ملك: اى مش عايز اختك.
رحيم بص ل ملك واستغرب انها ولا خايفة ولا بتعيط مفيش غير علامات الاستغراب وبتبصله.
رحيم: اكيد بس عايز اعرف انت عايز اى.
نادر: رقبه المقدم رحيم.
رحيم ساعتهااا ضحك: طب واللى يجبلك رحيم بذات نفسه.
نادر: قصدك اى.
رحيم ف ثانية شد ملك وراه: قصدى ان انا رحيم ياحلوو بقا معقول رايح تخطف اخت مقدم ومتعرفش شكله دا اى شغل العيال دا انت اهبل يلااااا.
رجاله نادر بقوا محوطين رحيم وملك.
نادر: خلصوا عليه.
وسابهم وخرج.
ملك ل رحيم: انت ياعم چون سينا هتخرجنى ازاى النهاردة الجمعة وفى ماتش الساعة 9 الاهلى والزمالك ولازم اتفرج عليه انا بقولك اهوو.
رحيم بصلهاا بصدمة: انتى هبلة ياحبيبتى.
ملك: مش هخلص من ام السؤال دا اه ياعم هبلة روحنى بقا عايزة الحق الماتش.
رحيم لسه هيرد لقااا الضرب بدا يشتغل بقااا بيخبى ملك وباليد التانية ماسك المسدس وبيضرب بيه..
ملك بإعجاب: الله ممكن اجرب البتاع دا.
رحيم وبصلها بسخرية: بس ياماما.
ملك: طب هو بيموت ولا بيعور.
رحيم بنرفزة وحطوا على راسهاا: تحبى تجربى.
ملك بضحكة خوف: بهزر معاك يارمضان كمل المدبحة بتاعتك.
رحيم شايف ان عددهم بيزيد راح خرج وشغل عربية من عربياتهم وبدا يسوق بسرعة.
ملك بخوف: لوسمحت وطى السرعة.
رحيم: اوطى اى هنموت يابنتى.
ملك بدموع: بخاف.
رحيم بص ل دموعهااا وحس احساس غريب.
رحيم: طب قربى.
ملك بخوف: لى.
رحيم: اى اكتر حاجة بتحبيهاا ف حياتك.
ملك: زين.
رحيم: قرب خرجى الفون من جيبى دا بتاع زين افتحيه وهاتى رقم هشام وكلمى زين.
ملك عملت زى رحيم ما قال.
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
ف مركز التدريب.
زين: ولااا انا عايز اخد اجازة.
هشام بتعب: لى.
زين: مالك ياهشام.
هشام وابتسم: ابدااا بس حملت زيادة على ايدى النهاردة.
زين بعصبيه: انت غبى ياعم انت مش لسه كنت متصاب ف كتفك ل تحمل عليه.
هشام: معلش بقااا.
زين: هناخد اجازة ليا وليك.
هشام: تمام.
ترن ترن ترن.
هشام ب إستغراب: زين هو فونك فين.
زين: مع رحيم لى.
هشام واداله الفون ف زين رد.
زين: ياواد ياواطى من ساعة ما مشيت مرنتش حتى نطمن عليك اخس.
ملك بدموع: زين.
زين بلهفة: ملك مالك وبعدين انتى مع رحيم.
ملك بدأت تحكى كل حاجة ل زين وزين شعور الخوف على اخته وشعور العصبية من رحيم
زين بحب: طيب ياحبيبتى ماتخفيش رحيم معاكى وهيحميكى ادينى رحيم.
ملك ادت الفون ل رحيم.
رحيم ببرود: خير.
زين بعصبية: قسمااا بالله بارد
رحيم: شكرا باى.
وقفل السكة ف وشه ووصل ملك البيت.
ملك دخلت ب دوشتهااا وسلمت عليهم وغيرت وقعدت جرى قدام التلفيزيون.
محمد بإستغراب: طب استريحى.
ملك: لاء الاهلى هيعلب عارف دا معناه اى معناه ان العظمة هتبتدى يلا ياحج بالله عليك هات الماتش.
رحيم كل دا مستغرب البنت دى هبلة ولا مجنونة ولا فيها اى بس افتكر شكلها وهى خايفة وشكلها وهى بتكلم زين.
رحيم بجدية: عن اذنكم بقاااا.
نور: رايح فين يارحيم.
رحيم: هروح بيتى.
هدى: استنى تاكل معاناا.
رحيم: شكرااا انا بس تعبان وعايز انام عن اذنكم.
رحيم مشى وراح شقته وفجاااه.....يتبع
