فتاه في الجيش: الجزء 12
فتون بصدمه: ايه
احمد: ولله بحبك وحبيتك من اول مره شفتك فيها لانى كنت متاكد انك بنت
فتون بتوتر: طب انا هطلع باره شوايه
احمد: طب مش هتردى عليا
فتون: عن اذنك يا احمد
وبعد كده فتون خرجت من الأوضه وهى متوتره
فتون فى نفسها: طب انا هعمل ايه دلوقتى انا اول مره اتحط فى موقف زى ده
وبعد كده سكتت وقلت الممرده اللى كانت فى اوضه احمد امبارح
فتون: لو سمحتى
الممرده: افندم
فتون: انا اسف على اللى عملتو امبارح
الممرده: لا يا فندم محصلش حاجه انا اللى غلطانه انى سمعت كلامها
فتون بستغراب: سمعتى كلام مين معلش
الممرده: كلام بنت عمى هى اللى قلتلى اتكلم بلأسلوب ده مع المرضه وبكده هما هيحبونى لاكن انا مش بتكلم مع حد ولا بتعامل مع حد
فتون: هى متعلمه
الممرده: لا للاسف
فتون: ااااه كده هى غيرانه منك وعايزه توقعك فى مشكله عشان انتى باين عليكى غلبانه وبتقعى بكلمتين
الممرده: مش كده هى اقرب واحده ليا وبسمع كلامها
فتون: بصى بعد كده متخليش حد يتحكم فى شخصيتك انتى أو طبعك انتى شخصيتك ابنها بنفسك مش لازم حد يقولك تعملى ايه انتى بلأسلوب اللى كلمتنى بيه شوفتى عملت ايه بس ده ياكدلك انها مش عايزه مصلحتك وده اكبر دليل على كده
الممرده: عندك حق يا دفعه انا فعلا مش هسمع كلامها بعد كده
فتون: وانا اسف على اللى عملتو بجد
الممرده: يا فندم محصلش حاجه واسفك اكيد مقبول لأن انا اللى غلطانه
فتون: لا يا قمر انتى مش غلطانه انتى غلطى بس لما سمعتى كلام بنت عمك بعد كده متسمعيش كلامها
الممرده: وده اللى هيحصل انشاء الله عن اذنك
وبعد كده الممرده مشيت وفتون قعدت تفكر فى كلام احمد واللى قالو وكانت محتاره ترد عليه تقول ايه وبعد كده دخلت الأوضه
احمد: فتون انا اسف اذا كنت زعلتك ولا حاجه
فتون: وانت هتزعلنى ليه
احمد: انى اعترفتلك بحبى ليكى
فتون: لا يا احمد مافيش حاجه
احمد: مل مردتيش عليا ليه سبتنى وخرجتى
فتون بتوتر: أصل أصل بصراحه اول مره اتحط فى موقف زى ده ومكنتش عارفه ارد اقول ايه عشان كده خرجت
وهنا احمد فهم أن فتون اتكسفت عشان كده خرجت
احمد: طيب يا فتون
فتون: طب انت زعلان
احمد: وانتى يهمك زعالى فى ايه
فتون: اكيد طبعا يهمنى
احمد: ويهمك ليه
فتون: عشااان
احمد: عشان ايه يا فتون
فتون: عشان زى ما قلتلك قبل كده انك الوحيد اللى معيا هنا واكيد لازم يهمنى زعالك
احمد: اه ماشى عايزه حاجه
فتون: ايه هتنام
احمد: اه عشان تعبان شوايه
فتون: تعبان مالك
احمد: دماغى مصدعه وعايز انام
فتون: طب تحب انديلك الدكتوره
احمد: لا لا مش مستهله انا هنام وهكون كويس
فتون: طيب تصبح على خير
احمد مردش وانام على طول
وبعد كده فتون فدلت قعده جنب السرير وبتبص على ملامح احمد
فتون فى نفسها: انا اسفه يا احمد انى مردتش بس مكنش عندى رد لانى لو قلتلك انى بحبك هكون كدابه
وبعد كده قامت تنام على الكنبه وفجاءه سمعت أحمد وهو بيتوجع
احمد: اه اه مش قادر
فتون جريت عليه وبقت تطبطب على راسو
فتون بخضه: مالك مالك يا احمد فى ايه
احمد: مش عارف كتفى حاسس انو بيتقتع منى وجع فذيع
فتون: طب أهدى ثوانى اندى الدكتور بسرعه
احمد مسك أيدها قبل ما تقوم
احمد: لا لا شوايه وجع وهيروح زى كل يوم
فتون: يبنى انت تعبان ولازم دكتور
احمد: ما انا الوجع ده بيجيلى كل يوم وشوايه وهكون كويس بس ممكن طلب
فتون: طبعا اطلب اللى انت عايزو
احمد: ممكن تخدينى فى حضنك لحد ما انام
فتون اتردت للحظه وبعد كده وفقت
فتون قعدت جنب احمد وخدتو فى حضنها وهو كان حاسس بأمان عمرو ما حسو قبل كده وهى فدلت وخده فى حضنها لحد ما هما الاتنين راحو فى النوم وأحمد صحى بقه فتون لسه فى وخده فى حضنها فا ابتسم
احمد: اه لو تعرفى انا بحبك قد ايه يا فتون ونفسى تكونى معيا طول العمر
فتون سمعت أحمد
فتون صحيت: صباح الخير
احمد ابتسم: صباح الجمال
فتون: ها كتفك عامل ايه
احمد: انتى اول ما خضنتينى انا بقيت كويس
فتون بقت عامله زى الفراوله من كتر الكسوف
احمد: يا لهوى ليكى يا فتون لما بتتكسفى بتبقى قمر اكتر ما انتى ملكه جمال
فتون: اسكت يا دفعه عيب الكلام ده
احمد: حاضر يا قلب الدفعه
وهنا جاسر دخل
